پیامک پنجره

اینجا پرنده‌ای در هوا نیست .
آسمان،به یک خاطره‌ی دور تبدیل شد.
نور،با نوک انگشتانش به شیشه می‌کوبید و بازمی‌گشت.
پنجره،
که روزی قابی برای پرواز بود،
اکنون تابلویی شد
برای تماشای مرزِ محکومیت.
و من،
پشت این دریچه‌ی بی‌معنا،
به تاریکیِ پشت دیوار خیره مانده‌ام

اینجا مردم چشم پنجره را هم بسته اند
چشم دیدن نور را هم ندارند
چه توقع نابجایی ست تو را دوست بدارند

دستی بر رویِ سَرِ بی کسیِ کوچه بکش
پنجره؛
تابِ نگاهش شده بی تاب،
بیا.

کاش میشد با خیال تو شبی پرواز کرد
روبه روی صحن چشمت عقده ی دل بازکرد


پر گشود از بام لبخندت به اوج آرزو
یا که مثل یک کبوتر تا خدا پرواز،کرد


درحریم سبز،چشمت آیه های شوق خواند
یا در آغوش نجیبت عشق را آغاز کرد

پنجره وقتی دلش را...

تمام آرزوی پنجره
« رسیدن » است
حجت اله حبیبی

ناگهان پنجره پر شد از شب

و نگاهی

پنجره

باران

شد..!

تو بگو
تا تو
چند پنجره
چند فریاد ؛مانده !

تاصبح دم/کوکو می کند پنجره/مرغ باران نمی خوابد

دنیای بی او
نه چشم لازم دارد
نه پنجره

یه پنجره با یه قفس یه حنجره بی هم نفس
سهم من از بودن تو یه خاطرس همین و بس

از پیله در آمدیم،
جهان همه
پنجره بود!

حزن، پنجره ای بخار گرفته
بین خویشتن و جهان است.

گنجشک/می خوانَد/گلوی پنجره /می شکوفد/سپیدی/جارو می کشد/کوچه ها را

*خیال*

از در بیرون می کندم
می
آیم
پنجره باز بود

پاییز / باران
و پنجره ای
رو به رفتنت
دیوانه ام
اگر عاقل بمانم

به این پنجره
سالهاست که چشم دوخته ام
شاید
یک پرده بیایی

پرده ها
جنگ در جبهه ی دیوار است!
با ادامه ی حصر پنجره ها.

در که بسته می شد
پنجره ها باز برای سقوطی آزاد

آنکه یک عمر به شوق تو در این کوچه نشست
حال وقتی به لب پنجره می‌آیی نیست