بیو خواب

از شبم
رخت بربند
و از زخمم
خارج شو
بگذار بخوابم

هرآنچه در قلب میگذرد
را نمی توان گفت؛
براےِ همین خداااا
(اشڪ و آه، خواب طولانی، لبخند سرد
وَ لرزش دستان را خلق ڪرد.!)

دلتنگ شدم وقتی گفتی ز تو مهجورم
رفتی و به دنبالت، می آیم و مجبورم

من بی تو شدم مجنون یک عاشقم و شبگرد
دنبال تو می گفتم... با گریه نرو برگرد

جمعی همه از خواب و با یاد تو من مستم
من هر چه که هستم بازم عاشق تو...

شهر که خوابید خطاها کنید
هر که خطا کرد تماشا کنید

شهر که خواب است خرابم کنید
مست و خطاکار خطابم کنید

بیا ای نازنین قبل از آنکه پاییز بیاید جان باغم را بگیرد
زمستان آید و در برف سنگین شبی طوفان چراغم را بگیرد

خدا شاید کند لطفی بیایی الهی ماه من برگردد آمین
تو را میبینمت در خواب رنگین که میگویی چنین تو حرف سنگین

تو مجنونم شدی حرفی که...

خورشید را؛ در کوله پشتی اَت بگذار
تا اگر؛
به خوابِ من آمدی، شامِ تاریکِمان سحر گردد
شیما رحمانی

خواب دیدم تُو را
تُویی را که هرگز ندیده ام!
نور بودی
وَ
لبخند
…
حسِ بی بدیلِ پرواز در بیکرانه ها
حالِ خوشِ اولین لحظه یِ دیدارِ عاشق و معشوق
آخخخ؛
که چقدر دلم می خواهد از تو بنویسم
اما حیف،
حیف که پایِ واژه هایم می لنگد.
✍شیمارحمانی

مرا،خوابی احتیاج است
که تعبیر کند آمدنت را
.

غروب/در خوابِ بستر دریا/لالایی باد

درد آورست این که بفهمی دلبر ت عمریست
هرشب به یاد دیگری در بسترت خواب است

صبح اینجوری قشنگه که
با بوسای تو از خواب بیدارشم

سری ز خواب بر آور
که صبح روشن شد

بخت اگر بیدار باشد خواب بردارد مرا
یکسر از بستر در آغوش تو بگذارد مرا!

از خواب در میای و میوفتی تو خوابه بدتری
به اسمه زندگی

و خواب
کابوسی که هر شب
می گیرد از من
چشمان تو را

همه آرام گرفتند و شب از نیمه گذشت

آنچه در خواب نرفت چشم من و یاد تو بود

شده دلتنگ کسی باشی و از شدت حزن
گریه بر شانه‌ی بالش کنی و خواب شوی؟

اَگِه خواب نبود خِیلیا بِ آرِزوهاشُون نمی رِسیدَن

توخواب یا رویا :بپری بغلش بوسش کنی
هیچوقت بهش نمیرسیم

کاش یوسف در کنارم بود و می گفت
که تعبیر کدامین خواب من دیدار با توست

فقط یک بار خوابش برد و جان بیدار شدن نداشت از بس ستون خانه بود بابا!

دوشَت به خواب دیدم و گفتم: خوش آمدی
ای خوش ترین خوش آمده بار دگر بیا!

همه خوابند..
مرا در همه شب بیداریست

تو قله ی خیالی و تسخیر تو مُحال
بخت منی که خوابی و تعبیر تو محال