متن تنهایی

عشق
گُل می کند
حتی
در مرداب
از نیلوفر بپرس
حجت اله حبیبی

و این منم
زنی تنها
که لبخند هایش خشک شد
موهایش سپید شد
و دخترانگی هایش پوسید
در انتظار مردی که هیچوقت نیامد

احوال من؟
در کنج دنج تنهایی نشسته ام به در نگاه می کنم، دری اسیر گرد و غبار، از پس گشوده نشدن، حتی دریچه هم دیگر نای آه کشیدن ندارد.
تمام راه ها را هم گشته ام، کسی نیست که بخواهد بیاید و به این سرای نومید جلا دهد. سرگردانم،...

بوی بهار هم سرحالم نمی کند

چیزی زغم تنهایم کم نمی کند

زهرا نمازخواجو

بعد رفتن /کوچه / سکوت / اشک/
چشم دوخت به راه/
قصه می بافد / پنجره / در هیاهوی سرد تنهایی .
حجت اله حبیبی

باران
بند آمد ،
دلش
بند نشد
به خیابان زد
تا
تنهایی اش را بجوید .
حجت اله حبیبی

تنها
تنهایی است
که
حال مرا می گیرد
در
فالِ قهوه ی سردِ آرزوها .
حجت اله حبیبی

روزی
در کتاب خواهی خواند ،
یکی بود ،
امّا
تنهایی
امانش نداد .
حجت اله حبیبی

تن ها ،
تنهایی را می چشند ،
وقتی
دست در جیب قدم می زنند .
حجت اله حبیبی

زمستون ،
برف ،
کولاک
سرما ،
باز جمع اند ،
و من
تنها خودمو به آغوش می کشم.
حجت اله حبیبی

آری اگر غم نبود،
تنهاترین بود دل!
زهرا حکیمی بافقی (الف احساس)

در غربت آیینه خواهد سوخت قلبی
که دوست دارد مثل یک پروانه باشد

عاقل نمی فهمد غم دلخسته ها را
دیوانه باید همدم دیوانه باشد...

«سیامک عشقعلی»

اینجا، من تنها هستم.
اینجا ، از آرامش خبری نیست.
اینجا، همه در خوابی عمیق هستند ، یا اگر بیدارند خود را به خواب زده اند.
اینجا ، تنهایی فرمانرواییست که حکم صادر می کند.
اینجا ، سکوت دردیست که درمان ندارد.
اینجا، جاییست که معشوق وجود ندارد.
و باز...

جراحت عمیقی بر تن زندگی می نشیند
عشق اگر دیر کند،تنهایی اگر کش بیاید

من همیشه آه می کشم ، در تنهایی سیگار .
حجت اله حبیبی

یکی بود ،
یکی نبود.
ما بودیم و تنهایی
و هنوز تنهایی ، حاکم ِ شهرِ دل ماست. حجت اله حبیبی

کجایی بی تو تنها ، بی تو پر غم

به تنهایی نشستم  غرقِ ماتم

دلم بی تاب و هجرانت شده درد

بیا جانا ! بیا ای همچو مرهم 

بادصبا

تو می روی ، امّا ، غبارِ غم ، همدم جانم می شود ، ِکویر اندوه ، صبح امیدم را می خُشکاند ، دیوارِ تنهایی ، پرنده ی خوشبختی ام را ، به دار می آویزد ، و سیل اشک ، باغ زندگی ام را ، به تاراج می برد...

تو که در وسطِ دنیا نایستاده ای و حوادثِ دنیا که فقط به خاطرِ تو روی نمی دهد... تو تنهایی. تو تنهایی و آرزویت آتش گرفته است...

جنس دل هایتان از چیست که تنگ نمی شود؟؟

مگر شهر شما شب ندارد ؟؟؟
پس چرا دلتنگ نمی شوید؟؟

ما ادمای تنهایمون بودیم:)

شورِ رویای این زنِ تنها/ کاش چونان شقایقی زیبا/
سرخ می ماند و با تبی گیرا/ می سرود از، دلی که مردادی ست/
زهرا حکیمی بافقی (الف احساس)

راستی
تو می دانی
من تنها زنی هستم در این دنیا
که شب ها
وقتی آخرین نفس های امیدم را می کشم
و از لحظه های خاکستری جنگ می گریزم
و از ازدحام آدم هایی که فقط هستند
تا روحم را بخراشند
و قلبم فشرده می شود از دردهای مزمن...