متن نیلوفر

بشمار سه
هدف گرفته ایم قلب یکدیگر را
بشمار دو
دست ها روی ماشه
بشمار یک
آتش...
آ...
چه خبر شده است
چرا از دهانِ تفنگ هامان
نیلوفر روییده؟!
«آرمان پرناک»

مثل آن مرداب غمگینی
که نیلوفر نداشت
حال من بد بود. اما !
هیچ کس باور نداشت...

رفتم انزلی
بوی دریا میآد
مرغان بال و پر می زنند
تالاب خوابیده، نیلوفرها خندانند
دریا
دل نوازِ قصه گو ست
ماهی سفید در تور می اُفتد
تا دنیا را ببیند🍃🍀



...فیروزه سمیعی..

دریا ، یا مرداب
نیلوفر که باشی ،
گل می دهی
حجت اله حبیبی

صفایت حسّ بس بی تاب دارد؛
هوایت پرتوی مهتاب دارد؛
برای برکه ی نیلوفرِ مهر،
نگاهت، آفتابی ناب دارد!
شاعر: زهرا حکیمی بافقی (الف احساس)

عشق
گُل می کند
حتی
در مرداب
از نیلوفر بپرس
حجت اله حبیبی

دلم گریست
وقتی دیدم
که چگونه به بهایی ناچیز
هم آغوش مرداب می شود
نیلوفر
رضاحدادیان

آفتاب مهر بی مانند تو
بر سر و پای وجود لیلی ات
بشکفانی قلب من با مهر خویش
تا بمانی با همه بی میلی ات

من فدای چشم بیمارت شوم
ای پدر، پر میکشد از جسم تو
درد و رنج و غصه دوری ما
بشکفد نیلوفری در چشم تو

15...

دختر گل را چید
افتاد و از دنیا رفت
نیلوفر در پارک...

خون انگور کجائی

ژاله می بارد از آن کوچه که مهتاب شدی
تو چه هستی که در آیین دلم باب شدی ؟!

من که یک عمر دلآشفته و حیران تو ام
تو بگو! تاب کدامین دل بی تاب شدی

مستی چشم تو را آینه می فهمد و بس
خون انگور...

مرداب مجازی
آبی ارتباط می شود
و نیلوفر می شکفد
با هر درود
با هر دوستت دارم
آن سو اگر تو باشی

امیراحمد حدادنیا

«زندگی سیب سرشار سرخیست
در دست های شاد کودکی یتیم
زندگی درخشش صورتی نیلوفریست
در خواب مردابی خاکستری»

نجمه پاک باز

صدایم کن

اعجاز من همین است

نیلوفر را به مرداب می بخشم

باران را به چشم های مردِ خسته

شب را به گیسوان سیاه خودم

و خودم را به نوازش دست های همیشه مهربان تو

صدایم کن

تا چند لحظه دیگر آفتاب می زند

و من هنوز در آغوش تو...

تا آستان ایمنِ تو
تا طاووس
راهی دراز در پیش است

بر آن عرشه‌ی آراسته
به سایه‌ی ابر و نیلوفر کهکشان
تا رام و بی‌خیال بنشینیم و
قصیده‌ی بلند دریا را بخوانیم
تا بیت‌های بلند موج‌ها را
به قافیه‌ی کف
تکرار کنیم و بخندیم

تو ونوسِ برنزه‌ای بودی
با یه لب‌خندِ بی‌غش و ساده
پیِ ردِت رو ماسه‌ها می‌گشت
این نهنگِ به ساحل افتاده

من دچارِ نگاهِ ایرانیت،
مستِ عطرِ فرانسویت بودم
شمس بودی تو جلدِ یه پری و
منِ دیوونه «مولویت» بودم

شکلِ آیدای شاملو مُرده،
غمِ پشتِ نگات مُسری بود
بوفِ کوری...

مثلِ آن مردابِ غمگینی
که نیلوفر نداشت....!!
حالِ من بد بود اما
هیچ کس باور نداشت...!
خوب می دانم؛
که تنهایی مرا دِق می دهد...!
عشق هم در چنته اش
چیزی از این بهتر نداشت...
‌
‌

هنوز همچنان
نیلوفر سبز خاطره ات
به روی دیوار عاشقیم
پیچیده است

جمید مقدسیان

آرام آرام/ عبور کردم از مرداب/ زیر برگ های نیلوفر/ صدای بوسه ی اردک ماهی ها

قرآن بالای سرم
بالش من انجیل
بستر من تورات و زبر پوشم اوستا
می‌بینم خواب؛
بودایی در نیلوفر آب ...

نه!
وصل ممکن نیست
همیشه فاصله‌ای هست
اگرچه منحنی آب
بالش خوبی است
برای خواب دل‌آویز و ترد نیلوفر
همیشه فاصله‌ای هست...

مثل آن مرداب غمگینی
که نیلوفر نداشت ،
حال من بد بود.
اما !
هیچ کس باور نداشت

خوب می دانم ؛
که تنهایی مرا دق می دهد !
عشق هم در چنته اش
چیزی از این بهتر نداشت