متن دلتنگی

‎من
‎وقتی خسته ام
‎وقتی کلافه ام
‎وقتی دلتنگم
‎بشقاب ها را نمی شکنم.
‎شیشه ها را نمی شکنم.
‎غرورم را نمی شکنم
‎دلت را نمی شکنم
‎در این دلتنگی ها
‎زورم به تنها چیزی که میرسد
‎این بغض لعنتی ست!

دلتنگے درد عجیبیست،
آدم را...
آرام...
آرام...
ناآرام میکند!..

\طُ\را،
براے تمامِ روزهاے بدونِ دلتنگے
شبهاے بدونِ بغض ڪہ در همین نزدیکیست، میخاهم.
\طُ\را،
براے عآشقانہ هاے بی هنگام
براے یڪ حال ِ غیرقابلِ وصف
براے قهقهہ هاے از ته دل
براے قدم زدن در یڪ فصلِ پائیزے
و...
\طُ\را
براے جبرانِ تمامِ اشک هاے سَرازیر شده ام میخآهم⚇✔️

دور از تو هوای باغ در تبعید است
دلتنگی من همیشه در تمدید است
تو اول سررسید هستی،یعنی
با تو همه ی ثانیه هایم عید است

چشم ها صادقانه ترین

فریادها را سر می دهند؛

کلام همه تبذیر است.

حال را فقط از چشم ها باید پرسید و بس.

و گاهی کمی بیشتر مدارا می خواهند...

چشم هایی که در بطن خود

نجوای دلتنگی می سرایند.

همیشه دلتنگی به خاطر نبود کسی نیست ، گاهی به خاطر بودن کسی است که حواسش به تو نیست ...

• ونسا دیفن باخ
• زبان گل ها

باز شیشه عطرت، شکست و هوای دلم پر شد از بوی تو
چترپینه بسته ام سَر باز کرد و من خیس شدم از باران اشک های دلتنگی

باز شانه هایم سنگینی میکند از گرد و خاک خاطره های سرگردان
قفل لبهایم به دنبال کلید گمشده در لُکنت های دیدار میگردد...

عبور می کنم از کوچه های دلتنگی
به گوش می رسد امشب صدای دلتنگی

دوباره شرشر ِ باران ؛ بدون چتر و کلاه
زدم به کوچه فقط در هوای دلتنگی

به جز تو حال مرا هیچ کس نمی فهمد
ببین رسیده ام آخر کجای دلتنگی

گذشت عمر من اما چه...

از تو بنویسم
از سرمای هوا بنویسم
از برف پشت شیشه بنویسم
از چایی که از دهن افتاد بنویسم
از انار دون شده توی ظرف بنویسم
از من منتظر نشسته زیر کرسی بنویسم
از چشمی که به در خشک شد بنویسم
از پاییزی که چند قدم مانده به یغما برسد...

عشق،
مردی تنهاست!
که دود می کند
نخ
به
نخ
غمِ ندیدنت را.


سعید فلاحی (زانا کوردستانی)

قسم به پنجشنبه و این نم باران ،،

که امروز پنج بار دلم برایت می گیرد

ارس آرامی

بوی پاییز می آید
و دلم شبیه همان انارهایِ بی قرار
ترک بر می دارد
و پلک هایم بسان ترنم نازِ باران
تو را نمناک می بارد...
کجایِ این فصل ها ایستاده ای
که
تمام سال
بوی تو را دارد
و رنگ تو را یدک میکشد....

تمامِ پاییز،
بوی جمعه می دهد
و تمامِ روزها،
طعم غروب
و تمامِ من،
طعم گس دلتنگی
اینجا دخترکی شاعر
تو را
به پاییز و ابر و باران پیوند زده است
همین غروبِ جمعه ی پاییزی بیا....

کاش بدانی که میدانم که میدانی چقدر دلتنگتم بابا ؛ کجایی سخت دلگیرم که گیرم من دو دستانت و بنشانم گُل بوسه بر دو چشمانت که شاید گیرد آرام این دل پریشانم .....

خاطرات قدیمُ
تودل نگه میدارم
عاشقانه هایی که
بی توکرده بیمارم
خاطراتی که هیچوقت
واسم کهنه نمیشه
باوجودیکه نیستی
دلم هنوزاسیره ...

کاش جهان محور گردش داشت .
آن وقت میرفتم به زمانی که بوی پیراهن تورا میداد .

.....

خیالاتِ تو،،،
به ارتفاعی قد کشیده اند که،
روزی چند بار به ملاقاتم می آیی.
هر روز صبح
مادر پیرم،
--باد!
کوچه ی خاکی ما را جارو می کند!
باران می گیرد تا،
شب ها،
به من سر بزنی!
شاید این درد کهنه را
از گَودِ چشم هایم بشویی
قلبم،...

چه فرقی می کند که کجایی؟!
در ازدحام بمبئی
یا سکوت شانزلیزه!
چه دور،
چه نزدیک!
دلتنگی،
دمار از آدم در می آورد،
وقتی که،،،
پای عشق میان باشد.



سعید فلاحی(زانا کوردستانی)

دلتنگی هایم قد کشیده اند!
-- پا گرفته اند وُ،
راه می روند.
گاهی پیش،
گاهی پشت سر امّا؛
همیشه با من اند...
♡
پس؛
-- کجائی نازنین!؟



سعید فلاحی(زانا کوردستانی)

خواستم از دلتنگی بگویم غزلی ،
نشد و فقط نوشتم حالم سه نقطه...

ارس آرامی

بهش گفتیم :
پاییز با دلتنگیهاش میاد و آدما رو دلتنگتر میکنه.
انگاری آدما ،توش گمشده ای دارن..
گمشده ای که نمیدونن،کیه،چیه...ولی دلتنگشن..
حالا هی میگه پاییز ،همیشه دلگیره...
دلگیر نیست که..دل ،گیره...گیرِ اون گمشدهه..
آدما عینهو دیوونه ها ، غرق میشن توو پاییز و زرد و نارنجیهاش بلکه پیدا...

سردی خانه و این دلم به کنار ،

تو بگو با این دو استکان چای سرد که مانده در سینی چه کنم!؟

ارس آرامی

مادربزرگم هیچوقت از آشنایی اش با پدربزرگ جان نگفت، از کافه های رفته شان و غرق در چشمان هم ، خیابان های باران خورده برای قدم زدن هایشان، شبها و پیامک های یواشکی شان، هیچکدام را برایم نگفت ،ولی دیده بودم چای هایی که با دستان لرزانش برای پدربزرگ می...

چه خوب میشد
در اوجِ خستگیِ شب
وقتی از دلتنگی بخواب می رفتم
پس از کابوسِ تلخِ نداشتنت
نیمه یِ شب
در آغوشِ امنِ تو
از خواب می پریدم