متن زانا کوردستانی

با آفرینشِ تو بود
اعجازِ خدا
در کلامِ:
«تبارک الله احسن...»!



سعید فلاحی (زانا کوردستانی)

دوزخ،
تنبیه بی فرجامی بود...
♥
بهشتِ آدم،
حوا ست! 

سعید فلاحی (زانا کوردستانی)

مدت هاست، 
خشکسالی بی معنی است...
¤
بارانِ دلتنگی هایم
مگر بند می آید؟!



سعید فلاحی (زانا کوردستانی)

عشقِ تو،،،
تنها میراثی است که
در قلبم،
\آرامش زایی\ می کند؛
-- شک نکن!


سعید فلاحی (زانا کوردستانی)

گونی های سیمان می دانند
چرا کارگرِ کارخانه
صورت دخترک خودش را 
نوازش نمی کند!


(زانا کوردستانی)

دیوار فرو افتاده ای هستم،
روزنه ای کو؟


(زانا کوردستانی)

لحظه ی دیدار می لرزد
گسل های قلبم
حتا،
با یک ریشتر!


(زانا کوردستانی)

هر صبح،،،
به زنی \کورد\ می اندیشم 
که نمی داند 
حیاط خانه اش را،
کجای جهان جارو کند!؟


(زانا کوردستانی)

نگاهم می کنی؛
-- می پایمت...
♥
عشق،،،
پایکوبی می کند!



(زانا کوردستانی)

در شلوغ ترین خلوتِ روزهایم،
حضور داری
در شهری با کوچه های
آلزایمر گرفته!



(زانا کوردستانی)

برای دیدنت،
معتکف پنجره ام.
♡
قسم به ضریح پنجره،
آمدنت را،،،
-- اجابتی!


(زانا کوردستانی)

چشم هایم
سفره انداخته اند..
*
به دیدارم بیا!


(زانا کوردستانی)

می دانم!
دوست داشتن،
زمان نمی شناسد
مکان نیز!
♡
به تو می رسم!


(زانا کوردستانی)

- آلزایمر۲:


آی ی ی ی،،،
گمانم ناوی ام،
سوخته میان پاره آهن های سانچی!
یا که آن دخترِ نو بالغ
--بخت برگشته،،،
برای جوریِ اندک جهازش
می کرد در پلاسکو،
--خیاطی!
شایدم،
یکی از صد و چند تن
--مسافرانِ اوکراین!
افتاده به پای مرگ
از تیر تک تیراندازهای داعش...

- آلزایمر ۱:


آلزایمرم که بیدار می شود
نمی دانم امروز، دیروز است!
یا که دیروز، فردا!!!
به گمانم قرن هاست
که ماه های سال را
--خورشید می دانم!
قرص هایم،
لب طاقچه ست؛
می خورم وُ
--شاید می خورانندم!
تا به خودم بیایم،
اما!!!

من کی ام؟!
چه توفیر...

♥ اندوه تو:

یک شب دیر
یک شب تیره و دور
ناگهان،
از پنجره
اندوه تو را باد آورد!
گشت،
لبم از لبخند،،،
-- خاموش!!
عطر یادت؛
ای گل،،،
-- آئینه باغ دلم را پر کرد!
قفس گلویم شد؛
از آواز قناری پُر!
بر دهانم امّا؛
زده شد،
قفل خاموشی...