متن شاعرانه عاشقانه

دوباره، عشق جاری شد، میانِ من؛ میانِ تو
سرای بی‌قراری شد، نهانِ من؛ نهانِ تو

شانه ات
مُجابم می کند ..!

عشقت بدمد، تاب و تبی، در تبِ من

گل‌بوسه زند؛ مِهر دمد، بر لبِ من

من رسم کنم، با دلِ خود، نقشه‌ی عشق

حسّت بشود، اسمِ شبِ هر شب من

سیبِ قلبت
سیبلِ دلم بود
کافی بود
لبخند بزنی
تا هوایی شود
حوّای احساسم
گل‌بوسه‌هایت را؛
آدم است‌و،
دلِ احساسی‌اش!

حرام باشد اگر غیر از لبان تو...

به فکر بوسه و مستی ز لبهای دگر باشم...