از بس گره به ابرویت افتاد، عاقبت لبهای من به صورت ماهت گره نخورد لعنت به جاده ای که به قولش وفا نکرد نفرین به راه من که به راهت گره نخورد
ای آن که وفا را بدریدی وز حرمت ما هیچ ندیدی دنیا بر قاعده ی سبز نچرخد پاییز بیاید، همه معکوس بگردد محبوبه کیوان نیا(محبوبه شب)
امشب دست به دامن کسی باید شد که گر چه دست ندارد اما شهره است در دو عالم دستگیر است خدایا امشب قسمت می دهم به وفای ابوالفضل به عشق بی انتهای ابوالفضل به مقام و جایگاه ابوالفضل حاجت حاجتمندان را روا بفرما
آنکه به من وفا نکرد مرهم تو نمی شود ...!
سینه ی آسمان پر از تقدیر است ای رفیقان همسفر وفا بیاموزید ...
رفاقت بار سنگینی ست کسی بر دوش می گیرد که یک دنیا وفا دارد.
بسیار خلافِ عهد کردی، آخر به غلط، یکی وفا کن...
همه رفتند از این خانه ولی غصه نرفت باز این یار قدیمی چه وفایی دارد
وفا به قیمت جان هم نمی شود پیدا فغان که هیچ متاعی به این گرانی نیست .
میکشت مرا به من دوا هم می داد معجون محبت و وفا هم می داد استاد مسلم خصوصی بود و معشوقه ی من درس جزا هم می داد
هرچه بلا کشیدم من از وفا کشیدم...
به سلامتی اونایی که از پاکیشون دوستی آغاز میشه،از صداقتشون دوستی ادامه پیدا میکنه و از وفاشون دوستی پایانی نداره...
دردم این است کسى نیست که در روز وداع کاسه اى آب بریزد ز وفا پشت سرم
مرا زِ عشق تو این بس که در وفای تو میرم
زنهار ! ز کس وفا مجویید که من دیدم همه را و آزمودم همه را
الف ب فضل الفبای وفا ابوالفضل
بهترین هدیه یرای دوست وفا است
خوشه خوشه ی تنم قهقه ی وفا می زند به عهد سر خرمنت
او می رسد که باز هم عاشق کند مرا او قول داده است به قولش وفا کند
وفا نکردی و کردم، خطا ندیدی و دیدم شکستی و نشکستم، بُریدی و نبریدم اگر ز خلق ملامت، و گر ز کرده ندامت کشیدم از تو کشیدم، شنیدم از تو شنیدم
کوفه میا حسین جان کوفه وفا ندارد کوفی بی مروت شرم و حیا ندارد
ز مهجوران نمی جویی نشانی کجا رفت آن وفا و مهربانی هزاران جان ما و بهتر از ما فدای تو که جانِ جانِ جانی
آنچه نایاب اسٖت در عالم و ماست ورنه در گلزار هستی و نایاب نیست
شاید تنها کسی نیستم که دوستت دارم اما کسی هستم که تنها تو را دوست دارم ! ️
