هوای شعر شورانگیز با تو قدم در نم نم یکریز با تو بهشتی غرق در زیبایی محض چه حالی می دهد پاییز با تو
می خواستم با تو پاییز را ورق بزنم آذر آتش به جانم زد حالا سالهاست بدون تو قدم می زنم وپاییز تمام نمی شود
پاییز می رسد که مرا در بدر کند ! از روزهای رفته مرا با خبر کند ! آری کسی می رسد از راه دور که ... شاید کمی حال مرا خوب تر کند !
"اصلا تمامِ قشنگی اش به همین است که پاییز عاشقت شدم" در گیر و دار جدایی ها؛ در اوج غم و فغان ها؛ درست همان جایی که بید مجنون شاهد آخرین خداحافظیِ عاشقان بی تاب دیروز و فارغانِ بی دلِ امروز است...! میگویند پاییز فصل رفتن است، میگویند پاییز غم...
می بینی؟ انگار آذر کل غم پاییز رو بغل کرده و داره توی شهر می چرخه. درست وقتی داری با دردات کنار می آی، آذر می رسه تا بگه دلت برای تموم دردات تنگه. شیما سبحانی
بی مهری روزگارمان تکراریست تقسیم به فصل از سرناچاریست پاییز قشنگیش به این غوغاهاست آذر شده و هنوز مهرت جاریست
باران زد و پاییز مرا یاد تو انداخت چشم و مژه تر شد دل و دلدار کجایی ؟
و آذر از آخرین نفسِ های پاییز معصوم آغاز می شود!ِ تا که پرقصیده ترین رقصش را با باران و آفتاب هماهنگ شود! وپاییزی که دلواپسانه ترین ترانه هایش را با زُبدگی هرچه تمامتر در بوته های پنهان از برای دُرناهای فیروزه ای آذر بانو حماسه سرایی می کند، آذر...
شاید این آخرین پاییز باشد آخرین باران آخرین غروب آخرین سوز آخرین طولانی ترین شب آخرین نوشته آخرین جمله و آخرین نقطه چین؛ وقت را تلف نکنیم من دوستت دارم تو هم دوستم داشته باش همین...
درفصل غریب و سرد پاییز خاطراتت در وجودم گشته لبریز کوچه باغ عاشقی پژمرده گشت بی حضورت غنچه ها در هم شکست ای که پایان در کنارت زندگیست زندگی بی تو برایم بردگیست دیدار تو بهترین بهانه شد برایم تا از تو و احساس درونی بسرایم...
و زمستان آب یخی بود بر دلِ عاشق پاییز که باور کند او برنمی گردد ..
از قابِ پنجره ی پاییز به تماشای بارانِ برگها کورانِ دردها و دورانِ قحطی زده ی مهربانی نشسته ام شاید هنوز درختی بیدار شاخه ای پر بار و برگی سبز برای آمدنت خودنمایی کند میگویم آذر مرگ به تن کرده است اگر نیایی...، کارِ پاییز دیگر تمام است
پاییز هزار برگ دفتر شده است باران زده و خاطره ها تر شده است با طعم انار و یک بغل خرمالو برخیز که باغ، غرق "آذر" شده است شهراد میدری
تو با من زیر باران قدم بزن !! تمام عشق را بر چترت می ریزم ،، من همان پاییزی ام که برای تو ریختم
دلم برای زمستان میسوزد وقتی نگاهت پاییزم را بهار میکند!!
آذرماهی ها آخرین برگ برنده فصل زیباى پاییزند که با آمدنشان خورشیدِ غم هایتان غروب می کند ! هر چقدر هم که غصه ، لانه کوچکى در گوشه قلبشان ساخته باشد ولى باز هم با عشق و صداقت مهر مى ورزند و تمام نقطه چین هاى احساستان را پُر مى...
داستانِ پاییز هم آرام آرام به پایان می رسد... ولی فراموش نکنیم؛ آخرِ پاییز جوجه ها را نمی شُمارند نارنجیِ برگ هایِ دلتنگیِ تقویم را می شمارند!
مرا غرق در بوسه کن بگذار پاییز سر در گم شود که عشق از او آغاز شد یا از بوسه های تو...
به پاییز خواهم گفت! چه پریشانم از دلتنگی این همه غروب ِ تنیده به تن بی قراری چه سخت است قدم در راه بی بازگشت بگذاری به پاییز خواهم گفت! راس ساعت دوست داشتن من آمدم، امّا باز هم باز گشتم دست خالی به پاییز خواهم گفت!
پاییز از دلشوره های دخترش هرسال غمگین است اشکی که می ریزد برای آذرش برگونه آذین است بادی وزید و قاصدک با شاخه ای از دردهایش گفت زردی هر برگی که می افتد زمین داروی تسکین است
بی تو زیر باران تمام کوچه پس کوچه های پاییز را قدم زدم هیچ چیزی شبیه گذشته ها نبود. حتی من!
بیا اصلاً خودمان را گول بزنیم... بیا فکر کنیم که دنیا این شکلی نیست دنیا جنگ نیست دنیا گرانی نیست دنیا دل خوری و نارفیقی نیست... بیا فکر کنیم که دنیا جایی ست که شلیل و آلو قرمز دارد دنیا هنوز میوه های تابستانی دارد فصل میوه های تابستانی که...
امسال پاییزمان خوب نیست به جای برگ ها آدم ها می ریزند! حال شهرمان خوب نیست... خدایا خودت حال شهرمان را خوب کن
دلم خون شد از این افسرده پاییز از این افسرده پاییز غم انگیز غروبی سخت محنت بار دارد همه درد است و با دل کار دارد...
