کوتاه شعر کوتاه عاشقانه

سالهاست نیمه نیمه نفس می کشم
تا برای دوست داشتنت
جای بیشتری در سینه داشته باشم...

صبح
چشم های توست
که هر روز
سر می زند به کوچه ی خیالم .

صدبار بی تو
در شبِ باران قدم زدم،
بارانِ زیرِ چترِ تو،
بارانِ دیگریست...!

وقتی که دوستت دارم
زمان می ایستد
و من جاودانه میشوم
در گستره شیرین ثانیه ها

بهار آمد و تو رفته ای

ای کاش

ای کاش بهار رفته بود

و تو می آمدی

ماهی در ،دریا آرام می گیرد

گل ها در دشتهای وسیع و پرباران

و من در کنار تو

دری
اگر به رویم باز می کنی
بگذار آن در
آغوشت باشد.

- مجید لواف

آیا شک داری که ورودت به قلبم،
باشکوه ترین روز تاریخ
و زیباترین خبر جهان بود؟!

امشب
میز کافه ای که
دست هایمان را به هم رساند
گل داد.

مرگ آنقدر ها بد نیست
وقتی قرار است پای آمدنت
ذوق مرگ شوم،
می ارزد به زنده ماندنم

در خزان دلم، همیشه بهار توست

باران حسود بود
و
ایوان؛ کَم طاقت
اطلسی دِق مرگ شد

در نگاه تو
موج می زند
هزاران دریا
چشم تو
اقیانوس آرام آرام است...

ز مرزهای تنت؛
دست دشمنان کوتاه!
که گوشه گوشه ی این سرزمین برای من است

هوا که سرد می شود
بهانه دستم می افتد
تا تو را گرمتر از قبل
دوست داشته باشم

دوستت دارم،
چه خوب،چه بد
اگر انتظارت،کشید
حتی به ابد!

در آغوشم که میگیری...
صدای چسبیدن ترک های قلبم را میشنوم

یک روز
عشق را می نوازم من
با تار گیسوان تو

شرابی نوشیده ام
از تاکستان عشقت
تا برسم
به آغوش لب هایت
که بهشت برین من است