متن کوتاه نفس

یک نفس مانده زمستان که به منزل برسد
آخرین جمعه‌ ی پاییز تو را کم دارم...

این عصرهای پاییزی عجیب بوی ِ نفس های ِ تو را می دهد ...!
گوئی ... تو اتفاق می افتی و من دچار می شوم ...

فقط وقتی بهت فکر میکنم
مجبور میشم عمیق تر نفس بکشم ...

تو دلیل هر نفسی هستی که میکشم

نفسم میگیرد...
درهوایی که نفس های تونیست...

دوست داشتنت هوس نیست
ڪہ باشد و نباشد
نفس است
تا باشم تاباشی...

مثل نفس شدی برام
کشیدنت الزامیه...

یا خانه تنگ تر شده
یا من در خودم جا نمی شوم
نفس رفته است
نمی آید!

مرگ
همیشه که نکشیدن نفس نیست!
مرگ گاهی رویای داشتن کسی است که
شب و روز به انتظار آمدنش هستی!
و او حتی
رد کوچکی از یادت را هم به یاد ندارد...!

آدم که همیشه
نباید با اکسیژن نفس بکشه،یه موقع هم هست یکی مثل من با نفسای
یکی مثل تو زندست

میگن به یکی که گفتی نوکرتم

از “نون” نفس

تا “میم” مرگ

باهاش باش

نوکرتم رفیق

‏‏ترسم این است نیایی نفسم تنگ شود
نقش رویایی تو هی کم و کم‌رنگ شود

.

اینکه لبخند میزنم
عشق می ورزم
نفس میکشم
و زندگی میکنم
دلیلش تویی

غبارِ عادت پیوسته در مسیر تماشاست
همیشه با نفس تازه راه باید رفت
و فوت باید کرد
که پاک پاک شود صورت طلایی مرگ..

دختر که باشی
مرهم مادر میشی
عزیز پدر میشی
راز دار برادر میشی
نفس شوهر میشی
اما
عمه که میشی کلا به فنا میری!

حس خوبیه ببینی یه نفر همه رو بخاطر تو پس زده
واسه رسوندن خودش به تو همه راهو نفس نفس زده

زندگی برایم مفهوم پبچیده ای ندارد
همین که کنار بهترین مرد دنیا
نفس میکشم
این یعنی زندگی
عاشقتم همسرم

نفست همانند ابر است
دل من نیز تشنهء باران
میتوانی روزی بباری
این دل تشنه ام را سیراب کنی؟

ناگهان

شیشه‌های خانه بی غبار شد

آسمان نفس کشید

دشت بی قرار شد

بهار شد!

به پا افتادنفس
صدا
گم شده بود
چشم ها نمی دیدند
نشان به آن نشان
سرمان کلاه رفته بود
حالا تو تا صبح
روی دیوار
بنویس زندگی

با اینکه هوای جهان خوب نیست
به عشق تو دارم نفس می کشم!

به مرگم یک نفس مانده در این فرصت مرا دریاب

تویی نفس
همین و بس

نفس خائن زندگی را تلخ بر من کرده است/ وای بر آن کس که دزدش در درون خانه است