متن جنگ و صلح

پاسبان دروازه شهرشده ام
ازچه رو چمباتمه زده ام ،مبرهن است
دیوارضخامت جنگ ،طلبی سنگین دارداز من و هم وطنانم
هرچند رنگ جرمم سپید است
ولی درد وجدان ندا داده به من
تا بنشینم بردروازه شهر
شاید که نسیمی بوزد
نفس صلح آید و من جارچی خبرصلح شوم
وه که...

نمی‌دانم مادرم چگونه تاب آورد…
هشت سال چشم‌انتظاری، هشت سال بدرقه‌های بی‌پایان،
هشت سال دل‌سپردن به خبری از پدر…
او هر بار با دلی لرزان، اما صورتی آرام، پدر را راهی می‌کرد
و من حالا با هر بار رفتنت، فرو می‌ریزم.

می‌گویند جنگ فقط آنجاست که گلوله‌ها می‌بارد،
اما من...

نمی‌دانم مادرم چگونه تاب آورد…
هشت سال چشم‌انتظاری، هشت سال بدرقه‌های بی‌پایان،
هشت سال دل‌سپردن به خبری از پدر…
او هر بار با دلی لرزان، اما صورتی آرام، پدر را راهی می‌کرد
و من حالا با هر بار رفتنت، فرو می‌ریزم.

می‌گویند جنگ فقط آنجاست که گلوله‌ها می‌بارد،
اما من...

بسمه تعالی

بر گلوی حق اگر پای خدنگ ست هنوز
صلح در مسلخِ بی رحمیِ جنگ ست هنوز

مادر آغشته به خون ، طفل در آغوش تفنگ
مِهر ، در غائله ی شیشه و سنگ ست هنوز

بر سرِ کوچه و بازار ، جنون می بارد
دامنِ سبزِ جهان ،...

یادم هست،
صبح‌ها
که آفتاب هنوز از طلوع
فرار می‌کرد،
تو،
با قلبت، بی‌صدا
می‌آمدی آرام،
و خوابم را
با صدای پنهانِ کارتون پلنگ صورتی
از روی شانه‌ام پایین می‌کشیدی
خانه
لبخند تو را نفس می‌کشید.
دور از چشمِ مامان
درختی از نقشه می‌کاشتیم
برای اسکیت‌ها،
دوچرخه‌ای قرمز
که باد،...

هر کس با دید خودش زندگی می کند. تو برای خودت زندگی می کردی و می گویی که چیزی نمانده بود که زندگیت تباه شود، و خوشبختی را وقتی شناختی که شروع کردی برای دیگران زندگی کنی، ولی کار من درست عکس این بود.
هدف من در زندگی کسب افتخار...

من در زندگی فقط دو درد واقعی می شناسم:
یکی پشیمانی
و یکی بیماری
و عافیت وقتی حاصل می شود
که این دو درد نباشند.
آدمیزاد باید فقط برای خودش زندگی کند
و خود را از این دو آفت دور سازد.
حکمت زندگی برای من همین است...


‏

مردم جاهل و توده های ناآگاه مشمئزکننده و منفورند.آنها به سان گرگهایی هستند که فقط با گوشت می توان آنها را ساکت کرد.

‏در جنگ‌ها ، برنده مفهومی ندارد ؛
جنگ یعنی باختنِ محض !

لئو_تولستوی
جنگ_و_صلح