شنبه , ۸ اردیبهشت ۱۴۰۳
بر دوستان رفته چه افسوس می خوریم؟ با خود اگر قرار اقامت نداده ایم...
آزرده از دل خود و بازیچه ی توایمما ساده نیستیم؛تو اهل سیاستی!...
شاااه رگ گردنت باشم..شااااه بیت شعرهایم هستی ..المیراپناهی-درین کبود...
از سبکباری، گرانجانان دنیا غافل اند - ورنه ذوق باختن بسیار بیش از بردن است / صائب...
آه ای وطن ِمضطربِ رنج کشیده! یک روز مگر بوده که تو داغ نبینی؟...
تا شدم حلقه به گوشِ درِ میخانهٔ عشق هر دَم آید غمی از نو به مبارکبادم...
دی شیخ با چراغ همی‌گشت گرد شهر کز دیو و دد ملولم و انسانم آرزوست...
قدر گوهرهای باارزش نمی دانست کور ساز من در گوش سنگین یا کران افتاده است مهدی فصیحی رامندی...
اثر ظلم محال است به ظالم نرسدناله پیش از هدف از پشت کمان می خیزد...
افسانه ی حیات ،حرفی جز این نبود یا مرگ آرزو یا آرزوی مرگ...
دوام عشق اگر خواهی، مکن با وصل آمیزشکه آب زندگی هم می کند خاموش آتش راصائب تبریزی...
فلک به مردمِ نادان دهد زمامِ مُرادتو اهلِ فضلی و دانش ،همین گناهت بس!...
قانون گردباد بُوَد روزگار را جز خار و خس، زمانه به بالا نمی بَرد کلیم کاشانی...
ای وای بر اسیری کز یاد رفته باشددر دام مانده باشد صیاد رفته باشدحزین لاهیجی...
مرنج اگر نشدم مضطرب ز آمدنتچراغ دیده "نَمی" داشت دیر روشن شد...
تو مگو همه به جنگند و ز صلح من چه آیدتو یکی نه ای هزاری تو چراغ خود برافروز...
ای مه عید روی تو ای شب قدر موی توچون برسم بجوی تو پاک شود پلید من...
عشقست نه زر نهان نماند العاشق کل سره فاش...
آقای کاظم بهمنی یه شاه بیت خیلی قشنگ دارن که میگه: دلبرت هر قدر زیباتر، غمت هم بیشتر پشت عاشق را همین آزارها تا می کنداین تک بیت خیلی زیبا غم عاشق رو به تصویر کشیده. بنظرم زیبایی ای که آقای بهمنی ازش حرف زدن نه تنها ظاهری نیست بلکه از اعماق وجود معشوق سرچشمه گرفته. زیبایی فقط یک واژه ی مبهم برای بیان کردنه ؛ وگرنه که مهربونی و محبت بی قید و شرط هم زیبایی محسوب میشه. حتی خنده ها و طرز راه رفتن هم می تونه از زیبایی های محبوب باشه :)عاشق...
ز غم مباش غمین و مشو ز شادی شاد که شادی و غم گیتی نمیکنند دوام...
جزای آن که نگفتیم شکر روز وصال شب فراق نخفتیم لاجرم ز خیال...
تکیه بر دنیا نشاید کرد و دل بر وی نهادکاسمان گاهی به مهرست ای برادر گه به کین...
ناگهان دور شدم از همه ی غمها مناز دعای چه کسی این همه خوبی با من؟...
شاه بیت امشبم حس نگاهت بود و بساین جنون واگیر دارد مرد! تکثیرم مکن...
گفتم از قصه ی عشقت گرهی باز کنمبه پریشانی گیسوی تو سو گند / نشد...
