متن کپشن

دیشب ،
باران روی شانه های پنجره می گریست .
حسودی ام شد !
چرا که من پنجره ای نداشتم :)

وقتی شب ها
یادت قلبم را تنگ میکرد و
بالشتکم را با رغبت در آغوشک حل میکردم
فهمیدم تو یک خیالی
و من خام ترین شاعرِ عاشقِ این شهر...

مأوا مقدم

زمان در رگهای زندگیم یخ زده است...
سرمای احساس های یخ زده تا مغز استخوانم را منجمد میکند و از انبساط روح یخ زده ام تکه هایی از آن از چشمانم سرازیر میشود...
و من در انجماد زمان و سایه سکوت ساعت ها تکرار مردنم را در روزمرگیهای زندگیم نظاره...

اگرچه دستانم بسته است و پاهایم توانی برای رفتن ندارد...
اگرچه سالهاست فریاد در من مرده است ...
و نگاه خسته ام در اسارت اشکها واژه واژه های غم را تداعی میکند...
اگرچه خستگی در من حبس شده و خیال رفتن ندارد..
اما میدانم روزی تمام این دردها، خستگی ها،غم...

وقتی از عشق یکی مطمئن میشیم
لطفا جنبه شو داشته باشیم و از اون احساس پاک سو استفاده نکنیم
با خودمون حتی فکرشم نکنیم که حالا برم دورامو بزنم
این که هست، این که مطمئنم در هر صورت پام می مونه
بد نیست با خودمون فکر کنیم که بابا اونم...

بعضی زخم ها هیچ وقت درمون نمی شن
مثل زخم یه عشق قدیمی وسط قبلت
سال ها هم که بگذره اون زخم کهنه میشه اما به همون اندازه بیشتر می سوزونتت
مثل خوره میوفته به جونت و تمام سلولای وجودت رو می سوزونه

دلتنگی مثل این میمونه که یکی با خنجر خیلی تیز روی دیوار دلت بکشه
حتی از اینم بدتر
یا مثل اینکه یکی قلبتو سخت در فشار قرار بده تا نتونی نفس بکشی
حتی از اینم درد آورتر
دلتنگی یه درد غیر قابل توصیفیه
خیلی سخته اما بی صداست


اما اخر...

وقتی یه نفر حتی بیشتر از خودت دوستش داری؛ اگه این عشق نیست پس اسمش چیه؟

وقتی عاشق میشی
وقتی دلتنگش میشی
هر ثانیه برات حکم یه سال رو داره
اینطوریه که آدمای عاشق از درد دوری معشوقه ش،
توی ثانیه های لعنتی گیر می کنه و پیر می شه


منم بدجوری گیر کردم بین این همه فشار ثانیه ها...
بیا و نجاتم بده!

کاش نسبتم با تو
مثل بهار بود با شکوفه های گیلاس...

غزاله غفارزاده

من که همش به فکر تو
کی برسد به فکر من
فکر مرا دوا کند
درد مرا درمان کند
فکر توی درمان توی
جان جهان من توی

درد و دل
من به حرف های همه گوش می دهم ، نوشته های همه را می خوانم،
این روز ها از دل حرف ها و نوشته ها هم درد می بارد.
هیچ کس آرام نیست!
همه در پستوی قلبشان دنیایی از ناگفته ها و درد ها دارند،غم ها
را...

بی تفاوتی اصل آرام بودن است!
اینکه نگران هیچ چیز نباشی،
دلواپس فردا و روزهای دیگر نباشی،
از کمبودها رنج نبری، درباره ی
زندگی دیگران کنجکاوی نکنی،
در مبتلاترین لحظات چشمانت را
ببندی و بگذری،
از آشوب خیالت فاصله بگیری،
یعنی بهترین حالت ممکن،
یعنی آسوده بودن،
تمام این ها...

می نویسم چون ننوشتن برایم بدن درد می آورد.
می نویسم تا به جای اینکه با خودم حرف بزنم با کسی حرف زده باشم.
می نویسم چون می خواهم دنیایی که می بینم؛
جهانی که برای شخصیت هایم می سازم؛
و احساساتم را مکتوب کنم.
می نویسم چون یک تلنگر...

راست میگفت جمشید!
«ندیدن بهتر از نبودنه»
فرسنگ ها فاصله باشد، اما او در دلت و مهم تر از آن تو در دلش باشی و بدانی که آخرت این عشق خیر است...
بخدا که فاصله ها حریف عشق نمیشوند.

👤مأوا مقدم

چهار چوبی که برات ساخته شده
زندانت نیست !
راه بهت نشون میده

برونگرا هایی که درونگرا میشن کسی نبوده بهشون توجه کنه و احساساتشون نادیده گرفته شده ؛
این جور افراد به محض پیدا کردن آدم درست خودشون دوباره به حالت قبلی که برونگرا بودن برمیگردن ..
حالا آدمایی که از اول درونگرا بودن و بعد برونگرا شدن این افراد و شریک...

بی تو هوای من چه بارانی ست
در کوچه های شب نگرانی ست
بگو کجا بگردم به دنبالت
که عاشقانه های من پنهانی ست
  روزهایم میگذشت ُ نمی دیدی
که حال ُ احوال ِ من چه طوفانی ست
هرگز ندیدی دلواپسی ِ مرا
که روز های عمر من پایانی ست...

خسته ام خسته ز دردی ناگفتنی
خسته از باران های گاه و بی گاه چشمانم
خسته از راهی که نرفته تمام میشود
خسته از شب های بی پایان ِ زندگی ام
خسته از آغوش های خالی ام
خسته از دل کندن ُ رفتن
ای کاش این خستگی هایمان جسمی بود...

💭
من خیلی وقت است عشق را پیدا کرده ام.
عشق جایی میان چمدان کهنه مادربزرگ به رنگ یک جفت گوشواره ی فیروزه ای آنهم با اولین پس انداز آقاجان پنهان شده بود .
عشق شکلاتی آب شده در جیب آن پیرمردی بود که قند داشت اما حاجیه خانم جان...

خوشبختی یعنی
موفقیت توام با شادی
زمانی موفقی که به آن چه و
زمانی شادی که به آن که
میخواهی رسیده باشی
✍️ رامین وهاب

از دلتنگی هایت
از غزل عشق نافرجامت
و از ظلمت دنیایتبدون او
مرا باکی نیست
فقط به وقت دیدنم کمی بخند
که تنها اغوش لبخندت
مرهمیست بر این دل رنجور
✍️رامین وهاب

دریافت عشق آسونتره یا پرتاب پیکان الهه ی عشق؟
ما انسانها عاشق می شویم تا خصوصیاتی همچون شجاعت ،پشتکار،قدرت،جسارت را که در خود نمی یابیم در جفتمان بیابیم.و آن خصوصیات منفی که در نیمه پنهان وجودمان هست مثل ضعف،ناسازگاری،خشم و ... را در نیمه گمشده مان نبینیم.
از اینرو برای...

(بی پروا)

در هر دم و بازدمم
در رگ و پیوند من
در غم پنهان من
در جان و تنم
پیدا و ناپیدای منی
همچون پیچکی
از ساقه های خشک و عریان من
می پیچی و بالا می روی
فزاینده و بی پروا
پیچک سبز خیال منی
تو خدای منی...