متن آرمان پرناک

دنیا چه زیبا می شود: لیلی چو مجنون می شود
مجنون به مجنون می رسد، مجنونِ مجنون می شود

دنیا چه زیبا می شود، وقتی که شادی می تپد
جریانِ هِق هِق در درون، قَهقَه به بیرون می شود

دنیا چه زیبا می شود، روزی که رویا می رسد
فردایِ...

مزرعه زیر هجوم
و
مترسک، شب و روز
مترسک، جیغ و باد
مترسک، ترس و لرز
قارقار ... مترسک تنها
چه کسی جیغ مترسک را شنید؟

قومِ قارقار یک طرف
و مترسک یک طرف.
باور کن،
مترسک هم
گاهی می ترسد.

(آرمان پرناک)

عشق
چون گُلی میان آتشست
قطره
قطره
عرق هایش حرمت دارد.

(آرمان پرناک)

آنقدر پُرم از تو، که بارم نکنی
آنقدر شبم تیره، که تارم نکنی
یکبار نشد، قلب مرا گرم کنی
یکبار نشد، ابر بهارم نکنی

(آرمان پرناک)

نمی دانم
منظره پشت پنجره
به انتظار چه نشسته؟!
چه می فهمد که انتظار
ارواح خانه را پریشان می کند.
کاش می دانست
کاش می رفت
کاش...

(آرمان پرناک)

عمریست پای درس زندگی نشسته ایم
تا یادمان دهند زندگی همیشه نیست

(آرمان پرناک)

جامانده ی وصلیم که آتش شده مرهم
تا زخم بسازیم، بسوزیم به یادش...

(آرمان پرناک)

در این لحظه
که به تماشای رقص مرگ نشسته ام
تو را در گوش باد زمزمه می کنم
به نامِ بلندِ بامِ خانه ی مان
به نامِ خوشه های روزطلایی
به نامِ خواهشِ گل های شبگرد
تو را زمزمه می کنم
ای شجاعدل زندگی
همیشه زنده بمان

(آرمان پرناک)

هر چه دست می کشم
پاک نمی شود
ماه دلم
این آهِ نشسته بر قلبِ شیشه ای...

(آرمان پرناک)

ای خوب من
تو رگ و ریشه ی من تنیده ای
وقتی بغض می کنی
تمام من می شکند...

(آرمان پرناک)

#پشت سرم آب نریز

چمدانم
پر از چه می دانم هاست.
نمی دانم
می داند دوستش دارم یا نه؟

(آرمان پرناک)

مثل بوسه ی تبر بر تن درخت
عشق
همانقدر لطیف
همانقدر خشن

به ماه که می نگرم
قلبم چنگ می خورد
به راستی ای عشق
هم ماهی هم پلنگ...

(آرمان پرناک)