متن احساسی

اینجا ،
دروغ نقل و نبات محافل است
حتی دروغ ،
دم ز حقیقت نمی زند
حجت اله حبیبی

گاهی ،
به خود می گویم ،
کاش، فریاد بودم،
تا در انعکاس کوه ، می گفتم :
تو «بدی»....تو «بدی» ...
حجت اله حبیبی

گاهی،
می پیچم از مسیر،
تا ببینم ، تو را سیر،
چون ،
مقصد مسیر است،
و عده ای، سیر از مسیر،
پس گاز می دهند مسیر را ، برای مقصدی
که به غفلت طی شده است....

با تو بودن،
آرزوی سپیدار است،
حتّی بَر دار ،
پس دست بردار ،
تا بردارم از تو،
دست...

هیچ کس فقیر نمی زاید،
مردن در فقر،
مصیبت است...
حجت اله حبیبی

دلبر!
بیا
تا
دل بردارم ،
از همه

هرچه به آسمان می نگرم،
جز
چشمان تو،
نوری بر دلم نمی تابد،
حتی در شکست...
حجت اله حبیبی

شب ،
به چالش می کشد
تو را ،
که
هستی
یا
نیستی ،
در خیالم
یا در دلم
حجت اله حبیبی

تلخ است،
دیدن تو با دیگری
وقتی ،
آرام می پیچی ،
که مرا نبینی
نه
تا تو را نبینم
حجت اله حبیبی

می خواهم
اما ،
نمی توانم
به تو فکر نکنم
حجت اله حبیبی

روزی
تورا خواهم کشید
در قلبم....

تمام تجربیات ما در این دنیا، یک خواب است،خودِ خودِ خواب... اما خوابی که در آن افکار و اعمال،نیت ها و واقعیت و پشت پرده ی هرچیزی که به ما مربوط است، ثبت و ضبط می شود، ما در این خواب، به طور کلی از مال دنیا حداقل یک چیزی...

یه چیزی بگم بهت بیاد دوسِت دارم زیاد
میمیرم اگه نبینمت یا دلت منو نخواد
چه هوای عاشقونه ای داره بارون میاد داره بارون میاد …
اگه بدونی بخاطرت حالم چجوریه، اینا همه تقصیر دله تقصیر دوریه
اومدن تو قشنگترین مزد صبوریه مزد صبوریه …
بارون بارون دلمو ببر پیشش...

نمیدونم امروز جایی دعوتی یا کسی بهت هدیه میده یا نه، نمیدونم اولین نفری ام که بهت این روز رو تبریک گفته یا نه، حتی نمیدونم حالت خوب هست یا نیست چون نیستم که ببینم غم داری یا نه، نیستی تا بتونم مرحمی رو زخمت یا قوتی برای دلت بشم،خیلی...

رعدِ برق آسای سکوت، ارامش را به سلول هایم منتقل میکند،نیمی از وجودم در میان لاله های سرخ و خونین ِدلاوران شجاع نبردی که برای مردم،کشور،دین و ایینشان جان فدا کرده اند جا مانده است...با گذاشتن قدم در این مکان از میان سیاهچه های تاریک ذهنم به بزرگترین چاله که...

ای کاشکی، با دل بفهمیم این که بی شک:
با عشق، غرقِ گُل، فضای زندگانی ست!

در بسترِ همواره مهرانگیزِ احساس،
امّیدواری، جان فزای زندگانی ست!

شاعر: زهرا حکیمی بافقی (برشی از یک غزل)

زنان را دوست دارم،
بعضی را بیشتر،
آن هایی که پرند از تناقض...
زنانی با موهای جوگندمی که آن ها را زیر رنگ می پوشانند. آن ها زودتر از موعد ، چین های زمان بر پیشانیشان نشسته و چهره شان در هاله ای از کدورت فرو رفته است اما برای...

دُردانه ی دل هست بسی خوب و ثمین/
 
با چشم نهان این گهرِ ناب، ببین/

بسیار، ثمین است و سمین این سخنم:/

تنها هنرم، حسّ دل افزاست؛ همین/

شاعر: زهرا حکیمی بافقی (الف احساس)
ثمین: گران بها./ سمین: سخن استوار و عالی.

زندگی لحظه هایِ روشن کردنِ آتیش کنارِ ساحل نیست
زندگی سالگردِ تولد، بینِ شمع های فوت شدهُ، بادکنک های رنگیو،
گُلایِ سرخِ پرپر شده نیست
این صحنه ها قشنگن
اما شاید هر از گاهی بین شب و روزهای دونفره مون اتفاق بیفتن...
اما حقیقتِ ماندگارِ زندگی اونجایی هست که ......

ما خریدنِ خرس های قرمزو
بستنِ روبان هایِ قرمز،
دور تا دورِ جعبه های رنگی را بلد نیستیم
اما
برای او که جانمان است
همه ی غذاهایی که دوست دارد را می پزیم
آنگونه که عشقمان میان آن
قابلمه ی مسی قُل می زند
ما خزیدن میان کافی شاپ های...

نمی فهمید معنای محبّت را

نمی دانست رویای رفاقت را

در اوجِ خواهشِ دنیای احساسم

رها کرد این دلِ همزادِ محنت را

شاعر: زهرا حکیمی بافقی (الف احساس)

پیشت دلم هرگز نیامد تا دهی دستم/
گلهایی از جامِ گلستانِ دلت، هردم/

باور کن اصلا من، نبستم دل به تو؛ زیرا/
اندازه ی یک قرن، دیوار است، بینِ ما/

هرگز نمی خواهم که روحی را ببینم در/
گل پیکرِ قلبی؛ که قبل از تو، شده، پرپر/

شاعر: زهرا حکیمی...

می پرسی
کدامین احساس در عشق شگفت انگیز است؟

می گویم: "اَمنیت"
اینکه حس کنی کسی
"قلبت" را تنگ در آغوش می گیرد...
نه دستانت را...

من می خوام روی کاغذ بنویسمت
و توی جمله هام جات بدم . .
می خوام تو رو به هرچیزی که
می بینم و می شنوم ربط بدم و
با یه نخ نازک تو رو به همه چیز
وصل نگه دارم . .
به برف و بارونی که می آد...