زندگی درد قشنگی است که به آن دل بستیم گاه آنقدر بی رحم که نفست می گیرد گاه آنقدر شیرین که گمانت آرد دنیا در کف توست و همین هم شاید ساده ترین قصه یک انسان است گاه باید خندید به همه دلهره ها به هوای گلی از خاک خدا...
یلدا یلدا دخترم حالت چطور است؟ سرای بخت و اقبالت چطور است؟ بگو جیبت پراز پول است یا نه؟ بگو کبکت خروس خون است یا نه؟ به محفل تو بگو آجیل داری؟ انار قرمزی چون سیب داری؟ هنوز بازار خانه سرد کور است؟ هنوز شوق رسیدن بی عبور است؟ درون...
شد زمستان، عروس جهان، به صد امید بار دیگر به تن کند لباس سپید
می نویسم آفتاب اما فقط خود را ببین آفتابم باش و روشن کن تمام این زمین می نویسم روشنای من تویی ای آفتاب یک ستاره کی کند روشن زمین را اینچنین روز ابری در کنار عشق زیبا می شود ابر یک مقدار، و باران و ، توهم اینجا نِشین شب...
دکان دوستی را نبند . اگر همه مغازه ها تعطیل شد، تو اما دکان دوستی را نبند. اگر همه بازار ها رو به کسادی رفت و همه سکه ها از رونق افتاد ، تو اما بازار عشق را کساد مکن و سکه جوانمردی را از رونق نینداز. اگر قحطی آب...
از شدت عصبانیت قلبش گرومب گرومب صدا می کرد ..فریاد های نامفهومی در ذهنش غوغا کرده بودند و هر لحظه گیج و گیج ترش می کردند ! بدون اینکه مقصودی داشته باشد تلو تلو خوران قدم بر می داشت ، درست در وسط هیاهوی ذهنش ایستاده بود که نور زرد...
در حسرت فردایی بهتر به خواب می روی تا رویا ببینی... اما با کابوس مرگ بر می خیزی... خنده را نقاب می کنی تا پی نبرند به غم اشوب گر درونت ... سکوت را فریاد می کنی ... و درد را دیکته ... در بن بست آینده می دوی و...
در جادهٔ پاییزی جوانی گام بر می دارم ... برق غرور در چشمانم می درخشد و با نوای رویاهای شیرین می رقصم گوش هایم از شنیدن درست و غلط های مکرر اطرافیان به درد امده است و تظاهر می کنم به فهمیدن ! در رویاهایم سینه سپر می کنم و...
من انتخاب کردم که خوب باشم ... که در دل مارپیج مشکلات نور امیدم را پیدا کنم و بی بهانه بخندم ... یاد گرفتم زیر سایه غم خنده کنان برقصم و نوای زندگی را سر دهم ... من می گذارم رفتنی ها بروند و ماندنی ها بمانند ... یاد گرفتم...
دوست داشتنت ... سپیده صبحی است که هر روز دل گرمم می کند به زندگی ... و من به امید این روشنایی چشم باز میکنم ، هر صبح را . " همیشه باش ... همیشه روشن ... همیشه برای من !! "
اگر چه شک عجیبی به «داشتن» دارم سعادتی ست تو را داشتن که من دارم ! کنار من بِنِشین و بگو چه چاره کنم؟ برای غربت تلخی که در وطن دارم؟ بگو که در دل و دستت چه مرهمی داری برای این همه زخمی که در بدن دارم؟ مرا به...
من به تو می گویم که قوی باشی و می دانم که گاهی کلمات، واقعا معجزه می کنند. من روزهای سخت زیادی دیده ام، رنج های زیادی کشیده ام و اندوه زیادی را به جانم، خریده ام. من تا انتهای دردهای زیادی رفته ام، زخم های زیادی را به جان...
همیشه فکر می کردم آدم تنها چیزی را که باید برای روز مبادا پس انداز کند پول است...یادمان داده بودند همیشه یک روز مبادایی هست که هیچکس از زمان آمدنش خبر ندارد...توصیه می کردند تا می توانیم برای مبادای نیامده ذخیره کنیم تا چرخ زندگیمان لنگ نشود...اما به نظرم برای...
وقتی امید از بین برود " زمان " فقط یک مجازات است
با اینکه بعضی وقت ها غیر ممکن به نظر می رسد، با این حال نیازی نیست که خودت را در غم هایت غرق کنی. شرایط هر چقدر هم بد باشد، می توانی مطمئن باشی که فردای روشن تری در انتظارت خواهد بود.
بازهم در خیابان های زرد و نارنجی با گلوله های سفیدی که از آسمان به زمین میبارد پوشیده خواهد شد، ردپایی که مدتها باران نشُست، به زیر برفها پنهان خواهد شد؛ ما دیوانه های به جا مانده از فصل زردیم، که در سرمای سفید و دل یخ زده، به امید...
انتظار که چیز بدی نیست روزنه امیدی ست در نا امیدی مطلق من انتظار را از خبر بد، بیشتر دوست دارم!
گفت: من را که امیدی نیست به بهار رسان سلامم را گفتمش مگر بهاری هست ؟ آن زمان که نیست یارم را گفت من درختِ خشکیده ام گفتمش خوابیدن مرگ نیست گفت: این خوابِ زمستانی هیبتش به قدرِ مردن نیست ؟ گفتمش جوانه هاست در تو من به چشمِ دل...
مادرها مظلوم ترین جنس آفریده ی خدا هستند! دلواپس که میشوند، حاضرند زمین و زمان را به هم بدوزند تا مبادا خاری در پایتان برود هوای چشم هایشان، ناخودآگاه گره میخورد به حالِ دل شما موهایشان، تنها پریشانی دنیاست که به آدم، امید زندگی میدهد عادت ندارند موهایشان را ببافند...
🍁امسال حال پائیزمان خوب نیست! به جایِ برگ های زرد و نارنجی آدم های سرزمینم می ریزند. به جایِ بویِ نَم باران، بوی آتش راهِ طرقبه، بلال ذغالی و نوشیدن دوغ آبعلی، بوی اندوه و رنگ غم بوی الکل و راهروهای بیمارستان می آید. حال شهرم خوب نیست. شهری که...
حالا که پاییز آمده است میتوانم با آن هم قدم شوم. با امید به لحظه هایی بهتر، گام بردارم و موسیقی دلنشین پاییز را از اعماق برگ های خشکیده اش بشنوم. دلم می خواهد پیش از آنکه خورشید به قلب آسمان پرواز کند، روی آبی لحظه هایم پَر باز کنم...
نشسته ام به پنجره نگاه میکنم دریچه آه میکشد... تو از کدام راه میرسی ؟ خیال دیدنت چه دلپذیر بود... جوانی ام در این امید پیر شد نیامدی و دیر شد ... هوشنگ ابتهاج
از جدال با کسی که قدردان محبت های تو نیست بپرهیز ، اینکه تصور کنی روزی می توانی او را متوجه اشتباهش سازی درست مثل آب کردن کوه یخ با "ها " است ! چاره ای نیست ، باران هم باشی برای کاسه های وارونه کاری نمیشه کرد ؛ این...
گاهی یه جمله انقد / خوب ودلگرم کنندس ولی یه حرف دیگه / مث سمه کشندس مهم تویی که باید / یه وقتایی نشنوی یه حرفایی که باعث / میشن راحت بشکنی مهم تویی خودتو تودل نریزغصه رو
