تمام خرد انسان در دو کلمه خلاصه شده است؛ صبر و امید.
زندگیت به سبزی طبیعت زیبا همیشه که نباید همه چیز، خوب باشد! در دلِ مشکلات است که آدم، ساخته می شود. گاهی همین سختی ها و مشکلات؛ پله ای می شوند به سمتِ بزرگترین موفقیت ها. در مواقعِ سختی، نا امید نباش. برایِ آرزوهایت بجنگ. و محکم تر از قبل،...
داستانِ دلبستگی داستان دل کندن است اینکه بدانی کسی که دلبسته اش میشوی روزی، جایی، در لحظه ای، بر حسب شرایطی ممکن است دل بکَند و برود... اینکه بدانی و دلبسته شوی و آن روز که قصه، قصه رفتن شد؛ هر چقدر سخت اما بپذیری و بدرقه کنی و همچنان...
هیچ چیزی بدون امید و اعتماد به نفس بدست نمی آید.
وقتی تو راه های پرپیچ و خم زندگی مثل یه کوه روبروی تموم ترس هام ایستادی و من پشت گام های بلندت آروم آروم راه میرفتم تو دلم هزار بار بهت افتخار کردم.وقتی هرجا نشستم دیدم و شنیدم از شجاعتت،تو دلم هزاربار بهت افتخار کردم.وقتی تو چشمای پر از ابهتت...
همیشه در انتظارت نشستم همه روز همه شب،وقت و بی وقت حتی آن زمان که شام و سحرگاه همگان،خبر از نیامدنت میدادند.وقتی بهار شکوفه باران شد تابستان غرق در شادی میخندید من بازهم در انتظارت نشستم. دوری از تو هیچگاه،لحظه ای حتی چشمه های امید را در من نبست مهرِ...
ازم پرسید: ” به نظرت آدما چجوری میفهمن عاشق شدن؟ ” . یه مکث کردمو گفتم: “ تا حالا شده وقتی به یکی فکر میکنی، قلبت در عین هیجان، آروم تر بتپه؟ . تا حالا شده وقتی با یکی حرف میزنی، به دیگران بیشتر لبخند بزنی، با اطرافیانت مهربونتر از...
یک چند زمانه ام به تردید گذشت و ایّامِ دگر به بیم و امیّد گذشت زین واژه به واژه دگر ، آواره ، عمرم همه ، در وطن ، به تبعید گذشت
عاشق که میشوی تمام جهان نشانه معشوقه ات دارند، یک موسیقی زیبا یک فنجان قهوه ی تلخ، یک خیابان خلوت و ساکت، به آسمان که نگاه میکنی کبوترانی که پرواز میکنند همه تو را امید میدهند، حتما که نباید هدهد خبری بیاورد، گاهی کلاغی هم از معشوقه ات پیام دارد.....
سوخته-باغی که نوبهار ندارد از نفس باد انتظار ندارد دست مرا بر نسیم کاش ببندند پای دلم در جهان قرار ندارد غیر دم و باز دم چه کرده برایم؟ سینه ی من عرضه ی هوار ندارد خواب کجا بود؟ از هیاهوی انسان یک شب آسوده روزگار ندارد معنی امید چیست...
نَفَسِ روح بخشِ بهاری اوست... که جانم را زنده می کند... گلهای امید را در دلم می رویاند... تا عطرشان روح افزا باشد و در وجودم ریشه بدوانند..،
کاسه ی محبتِ یکدیگر را، پر کنیم از رنگهای زیبا؛ رنگِ امید، عشق، صفا، نجابت؛ تک تکِ این رنگها، در وانفسای این دنیای فانی به کارمان می آید...
من انگیزه دادن را خوب بلدم حتی به " خودم " امیدی که شاید تو بیایی مرا زنده نگه داشته است...
و رویا چو ابری میانِ مِهی سبز و رنگین کمان هاست زمانی که امیدها در دلِ زندگی همچنان آبشاری رها گشته و دشت های خِرَد معنیِ زندگی را در اعماقِ بی انتهای دلِ بینوایان بسازد
دلتنگی زمان نمی شناسد ! وقتی می آید همه ات را درگیر می کند . روزها میگذرند و دلتنگی گلویمان را بیشتر می فشارد .. یکی دلتنگ کوچه و خیابان .. آن یکی دلتنگ گذشته ای نه چندان دور و دلخوشی های کوچکش .. من ولی دلتنگیم برای همه ی...
راهی مقصد دستانش شدم وگرنه من کجا سفر کجا جاده کجا مست چشمانش شدم وگرنه من کجا ساغر کجا باده کجا بیقرار وصل شبهایش شدم وگرنه من کجا امید آینده کجا قفل در زنجیر احساسش شدم وگرنه من کجا وعده پاینده کجا
همیشه چیزهای ممنوعه باعث میشن ادمها بیشتر به ارزشها واقف بشن حالا که از دست دادن با دوستامون محرومیم چقدر دلمون میخواد دستای همو محکمتر بگیریم و آغوشها تنگتر و مهربونتر شن و در باران بوسه غرق شیم ، چقدر تشنه صحبتای درگوشی و مهمونیهای کوچیک و بزرگ و گردشای...
بیا برای لحظه ای سر به بالین فراموشی بگذاریم! تمام کنیم این وحشت و آشوب درونمان را...! قدم بگذرایم درونِ بهشت ِ رویایی امان...! عطرهارا ببوییم مزه هارا بچشیم زیبایی ها را لمس کنیم و بنشینیم به تماشای خنده ها... . شاید امروز شاید فردا شاید روزهای در پسِ گذر...
اسفند دارد میرود دل ، شادی ات از سر بگیر این انتظار تلخ را، از چشم های تر بگیر امسال داردمی رود،چون سالھای قبل ازاین تاوان عمر رفته را، از مهر و شهریور بگیر با خنده های بی شمار،بر زخم های خود ببار ھر کینه ی دیرینه را، از سینه...
پرسید وحشتت از چیست؟ نشستم و شمردم اما ترسناک ترین شان خلوت مرگبار انسان هاست پس از دریده شدن با دست های هم دروغ می گفتم نمی دانست هراس راستینم سکوت ملال آور پنجره بود وقتی که به نور دعوت می شد و نمی گذاشت بگشایمش این بار به خودم...
دیروز را فراموش کن ، چون او هم با تو همین کار را کرده... به خاطر فردای نیامده هم نگران نباش، شاید نیاید... چشم هایت را باز کن و هدیه ی باارزشِ "امروز" را ببین لبخند بزن به روزگاری که از نو شروع شده ... صبح یادآور زیبایی هاست ،...
عشق و امید شغل اطباست روز پزشک مبارک
دستانت را میفشارم مادرم برجامه ات گل می فشانم مادرم غرق از بوی عطر بابونه ای رنگ سبز امیدی مادرم درشبهای بی خوابی ام همراز شقایق میشوی وقت نماز همرنگ نسترنها میشوی بوی عطر اطلسی ها میشوی اسطوره تمام دلها میشوی
نفس گرم تو وجود تو، عشقت و اطمینانت مرا نیرو می دهد. پر از امید و پر از انرژی هستم. تو را دارم و از هیچ چیز غمم نیست...
