ای زندگی تو پرچمِ باشکوهِ حقیقت را به من سپرده ای تا عرقِ پیشانی را به سپیدِ ابرها بزدایم از خاطراتی که چشمانم را به دوردست ها فروبسته اند، بگذرم خسته ام از گذشته ها ستاره های رخشان پیشِ رو هستند ای امید! ای ستاره ی من! بال هایت را...
ای خدایی که راه ها را هموار میکنی گره ها را باز میکنی امید را به ناامیدان برمیگردانی دلها را خوشنود میکنی چهرها را میگشایی گرفتاران را گشایش میبخشی دستان ما را رها مکن مارا در کنار حرم امنت نگاه دار
خیال دیدنت چه دلپذیر بود جوانی ام در این امید پیر شد نیامدی و دیر شد نیامدی و ..... دیر شد.... بخشی از شعر
مگه ما چقدر زنده ایم که بخوایم همه ی آدمارو تا دقیقه نود تو زندگیمون نگه داریم؟ مگه چقدر زنده ایم که بخوایم به کسی بارها فرصت اشتباه کردن بدیم؟ مگه چقدر هستیم که بخوایم دورمونو با آدمایی پر کنیم که به جز حال بد هیچی دیگه برامون نمیارن؟ مهم...
مرا به امید فردا راضی مکن که اگر فردا حرفی برای گفتن داشت امروز می شنیدم
همین که دلتنگی سایه ی شومش را برسر دلم پهن میکند وقتی که تنهایی را تا مغز استخوانم احساس میکنم جهان با تمام وسعتش برایم شبیه به زندانی می شود که از هر سو احاطه ام میکند دلهره شعرهایم را مبتلا میکند صبوری ام چشمانم را کم می آورند که...
باز هم ۱۸ سالگی معروف.... آغاز جوانی و پایان نوجوانی...... خوشحالم از زمینی که امسال مهربان تر چرخید و مرا به اهداف و آرزوهایم نزدیک تر کرد.... خوشحالم که در نوجوانیم بی پروا خندیدم و شادی کردم..... خوشحالم که روز های نوجوانی را \زندگی\ کردم. ارمغانم ازدفتر نوجوانی کوله باری...
هدیه ای با ارزش تر تو برای من در دنیا نیست.گلی خوشبوتر از تو در گلستان زندگی در میان گلها نیست.عزیزتر از تو در قلبم هیچکس نیست، باوفاتر از تو هیچ باوفایی نیست.احساسم را به تو تقدیم میکنم ، قلبم را فدای احساس پاکت میکنم.قلبم نام تو را فریاد میزند...
همیشه شانس دیگرى خواهد بود دوستى دیگر عشقى دیگر نیرویى دیگر براى هر پایانى همیشه آغازى خواهد بود... آنتوان دوسنت اگزوپری
شب میرود ،روشن ترین خورشید می آید آرامش و عطر درخت بید می آید دلواپسی، تردید ،غم اینجا نخواهد ماند عید ،طلوع ،معجزه، امید می آید
معنای زندگی، مفهوم آفتاب دیوان عاشقی، هم نام شعرناب در من فرو نشست بغض هوای سرد شادی به نام او، همرنگ آفتاب مادر کلید مهر، مادر پر از وفا لالائی شبش ، پایان اضطراب آرامش و امید ،فصل نگاه او انگور چشم او، تنگ است و هم شراب رنگ...
کجاست آن خواب و خیال هایم؟!... کجاست آن همه ذوق رسیدن به آینده؟!... کجاست آن من بی پروا؟!... این من نیستم... کسی که در تنم زندانی کرده ام؛همان کودک نترس، با آرزوهای بزرگ و امیدی بس بی انتها نیست... این من نیستم... همانی که تنها دغدغه اش رویا پردازی بی...
تاریکی ها اندک روشناییِ به جا مانده را، ناشیانه می بلعیدند. آرامش در جوّی ناپایدار بود؛ رخت می بست و جایش را با نگرانی عوض می کرد. عشق در میانِ ما غریبه و غرورش شکسته بود، فکر فرار را به عمل تبدیل می کرد و تنفر به ریشِ ما می...
برتابش پرنور تو خورشید سلام بر صبح سپیده و امید سلام شب رفت و سیاهی اش پایان یافت بر مهر دل انگیز تو ناهید سلام
تا به حال به باران های تابستان فکر کرده اید؟! که چقدر با باران زمستان فرق دارند! ناگهانی می آیند، کسی انتظارشان را نمی کشد. برای همین محبوب اند و به اعماقِ جان نفوذ می کنند. چقدر تفاوت اساسی بین آن دو وجود دارد! چقدر زندگیمان به این ناگهانی رخ...
کسی را بیاب که بتوانی، تمامِ او را در عشق خلاصه کنی. که حاضر باشی، میان کلافگی هایت ساعت ها با او هم کلام شوی. و با کمک انگشتِ اشاره اش ؛ الفبای عالم را بیاموزی. کسی باشد که از تمنایِ نگاهش بخوانی؛ باید چهره ی واقعی ات را به...
درِ اتاق را به امید این که کسی سرزده بیاید و او را غافلگیر کند، مطابقِ معمول باز می گذارد! روزِ تعطیل هفته است و بهنام طبق عادت ساعت نُه بیدار شده است. کسی در خانه نیست تا صدای بذله گویی های آزاردهنده ی او اذیتش کند! تیک تاکِ ساعت...
کنار تو بودن، طعم و حس و حالِ خاص خودش را دارد! مثل مزه ی گوجه سبز ها ی نوبرانه ی باغ مادربزرگ یا بارش غیرمنتظره ی باران در چله ی تابستان که باعث می شود دل آدم از خوشی هزاران بار قنج برود. داشتن تو در زندگی، دلخوشی دلفریب...
تو خودت خوب به خاصیت عجیبِ \زمان\ آگاهی! زمان هر چه دلهره و ترس هست را می شورد و می بَرَد و تو را به تعجب وا می دارد! زمان توانایی هایی دارد که تو تا به حال با کم و بیشِ آن آشنا شده ای... زمان نگرشت را تغییر...
گاهی نباید از زندگی چیز زیادی خواست همین که یکی را در زندگی ات دوست داری همین که در کنج ذهنت ، دلت به داشتن یک رفیق دلخوش است همین که هر شب موقع خواب از لابه لای درختان حیاط خانه ات میتوانی صدای جیرجیرک ها را بشنوی همین که...
« یه آرزو کن » همیشه وقتی می خواستم چیزی رو آرزو کنم باید چشمامو می بستم .... اما اصلا آرزو چیه؟ آرزو شاید ترکیب خواستن و امید باشه شاید ساده ترین اتفاقات زندگی یک نفر ، عجیب ترین آرزوهای یک نفر دیگه باشه این یعنی خیلی از ما تو...
این روز ها بیشتر از همیشه به رفتن فکر میکنم، به جا گذاشتنِ خاطراتِ شیرین و تلخِ سال ها تجربه، فکر میکنم به ندیدنِ عزیزانم، به آغوش نکشیدنِ آدم های امنِ زندگی ام، فکر میکنم به یک پروازِ همیشگی با مقصدی معلوم و بدونِ هیچ بازگشتی، به جا گذاشتنِ هر...
حواست هست عزیز؟ این روزها چقدر عاشقانه های من به دار بی مهری های تو آویخته شده !؟ منی که به راحتی امید بسته ام به دلم! دل بسته ام به دلت! دلی که دیگر حتی به دنیای تنهایی من نیز نمیچسبد! آه ای بی انصاف ِ پر خاطره ام!...
محبوبِ من امروز آرام در گوش آسمان آبی نجوا کردم در گوش گلهای کوچک حیاط رازی گفتم و برای گنجشک های روی درخت حرفهایی زدم و از خدای بهار خواستم با بهار حال خوب بیاورد که ما کشتی شکستگان خسته ایم و جز امید به لطفِ ناخدای هستی،هیچ کس را...
