بیو بی تو

بی تو آینه‌ی چشمانم،
بغضِ سکوت را،
مات می‌کند...

بی تو سبزدشتِ وجودم،
پر از بهانه می‌شود...

بی تو صحرای دلم،
خون‌بار است،
از نمِ چشمانم...

نه...
بی تو،
بهار هم،
این‌جا،
نمی‌خندد!

خود را به تو بسپارم ای دل تو چه می خواهی
عقلم شده بی حاصل هر آن چه تو میدانی

من هر چه که می کارم بی تو همه بی حاصل
حکم آن که تو میدانی فرمان به چه میخوانی

ای چراغ شب تنهایی دل
بی تو هر شب،شب یلداست ،بیا

چه یلدای
درازیست
این روزهای بی تو

ما بی تو خسته ایم تو بی ما چگونه ای

ما بی تو در همیم تو بی ما چگونه ای

ز دست رفت مرا بی تو روزگار دریغ

بی تو
یلدا
جنون تنهایی است

بی تو
مرداد فقط
داغ دل خاطره هاست...

مادرم
جمعه یعنی شمارش
جمعه های هفته ای که ...باز بی تو گذشت

همین عادت با تو بودن یه روز...
اگه بی تو باشم منو می کشه!

قهوه‌ی تلخ با تو شیرینه
بی تو هر روز هفته غمگینه...

تو می دانی که من بی تو
نخواهم زندگانی...!


️️️

ای که هوای منی؛بی‌ تو نفس ادعاست ...

تو بدون من مرا کم داری
من ولی بی تو جهانم خالیست

بی تو تقویم پر از جمعه بی حوصله هاست
و جهان مادر آبستن خط فاصله هاست

تاریک شده‌ست چشم بی‌تو
ما را به عصا چه می‌فریبی

شب‌یلدا
سهم‌پاییز‌است‌و
شب‌های‌بی‌تو‌،سهم‌من...

سرشار از هیچ شده ام بی تو!
پای ماندنم دیگر
سخت می لرزد...

بی تو جهانم خالیست

بی تو چگونه میشود آبان بیاید
طاقت ندارم نیستی باران بیاید

این غم انگیز ترین
حادثه ی پاییز است
جمعه و نم نم باران و خیابان بی تو

نمی دانم در من چه شد که دیگر بی تو نشد...

به شب سلام!
که بی تو رفیق راه من است!