متن تک بیت

رفته ای باز هم از دیده ولی در دل من
جای تو هیچ نیاید، به من و این تن من

خداحافظ گل زیبای من اما بدان گل هم
اگر ورچیده شد از دست خواهد داد رنگش را

لااقل شُکر که با جور و جفایِ تو دلم آه کشید
سالهایی است که این سینه غمش سنگین است

اسماعیل دلبری

از کاسه ی شکسته نَخیزَد صدا دُرُست
احوالِ ما مَپُرس که ما دل شکسته ایم

حیرت هرکس درین عالم به قدر بینش است
هرکه بیناتر درین هنگامه، حیران بیشتر

عشق تو میکشاندم شهر به شهر، کو به کو
مهر تو می دواندم پهنه به پهنه، سو به سو

وقتی تو رفته باشی ، کامل نمی شود عشق

بعد از تو تا همیشه ، این قصّه ناتمام است

هر که سبز آمد برون، آباد نیست
شعله می رقصد، ولیکن شاد نیست

احسان هنری نیست به امّیدِ تلافی
نیکی به کسی کن که به کارِ تو نیاید

چه دانستم که این سودا مرا زین سان کند مجنون

دلم را دوزخی سازد دو چشمم را کند جیحون

آمدی در این حوالی، باز هم پیچیده بویت

عطر خوبت می کشاند، قلب را هر لحظه سویت

اگر گرد کسی بسیار گردی
اگرچه بس عزیزی خوار گردی

رازدل، درسینه پنهان کن مگو حتی به دوست
محرم تو هیچ کس جز،سینه ی غمبار نیست

اعظم کلیابی بانوی کاشانی

گر به صد منزل فراق افتد، میان ما و دوست

همچنانش در میان جان شیرین منزلست

ترا، ای چرخ، بسیار آزمودم

همانی و همانی و همانی!

آن زمان که گفتمش وای به حال دگران
من شدم از بد این حادثه خود از دگران

ای ملائک که به سنجیدن ما مشغولید
بنویسید که اندوه بشر بسیار است

من به پاییزِ تو عادت کردم

قول دادم هوسِ هیچ بهاری نکنم

از بس ڪه خلق پشت نقاب ایستاده اند

باور نمی ڪنند منِ بی نقاب را

رسم مردی پیشه کن دیری نپاید عمر را
روزگاران بگذرد نامی فقط ماند زما

بسیار سخن بود نگفتیم و گذشتیم
مُردیم و برفتیم و به لب راز نیامد!

غم ات مباد که دنیا ز هم جدا نکند
رفیق های در آغوش هم گریسته را

رفیق...ic1805♡

یک دم غنیمت است بنوشان و می بنوش

صبح امید شام تو شد شد نشد نشد

به اینکه بعدِ تو تنها شدم کنایه نزن
اگر که نیست کنارم کسی، وفا نگذاشت