یک شب می خوابیم و وقتی چشم باز می کنیم، همه چیز به رویِ خوشش برگشته. یک شب، در تاریکیِ تنهایی مان، قطره های نور را که بر لبه ی سیاهی چکیده، می بینیم. در یک شبِ طولانی. در یک روزِ بلند.
حالا تو برای من بیشتر از یک خاطره، شبیه خود ولیعصر هستی! یک خیابانِ صبور با انگشتان کشیده ی غمگین. خیابانی که پاریس را با تمام سنگفرش هایش پهن آن کرده بودیم ... و بر کمر شب قدم می زدیم. شبیه حضور عظیمِ یک قدم، شبیه باران خورده ترین نقطه...
دلبستگی به هر چه در جهان، خواه دلی داشته باشد یا نه، اگر نگاهش میکنی و گوشه ای از رنجت را می بینی که روزی کشیده ای یا در دل هنوز حمل میکنی، آن دلبستگی حقیقی ست. حال بگویند: مگر آدمی به یک کتاب، یک قابِ عکس، یک مجسمه ی...
رزق و روزی را خدا تقسیم کرد! اما گمان کنم ملائک، جای نان ها را به اشتباه انتخاب کردند، که یکی سر به طلاست و دیگری زباله را در آغوش میگیرد! سر به طلایان به ریش ملائک میخندند و در آغوش گیرانِ بدبختی، نمی دانند اشک هایشان را پاک کنند...
بعضی آدمها عین لیموی چهارفصل هستن...همزمان شکوفه دارن..میوه دارن..جوونه دارن... برگ ریزون دارن...عطر دارن...اینها تنها کسانی هستند که زندگی رو فهمیدن و باهاش راه اومدن...بعضی ها هم مثل من هستن...یک درخت نخل که از بد روزگار تو جایی سبز شده که نباید ...هوای محیط رو دوست ندارن...خاک رو دوست ندارن...درختهای...
دلم می خواهد برقصم. موقع رقصیدن به گذشته و آینده فکر نمی کنم، بلکه فقط به زمان حال می نگرم. وقتی که می رقصی، لزوماً به تماشاگر احتیاجی نداری تنها خودت هم باشی از این کار لذت می بری. در رقصیدن به دنبال هیچ چیزی نیستم فقط برای لذت بردن...
روزی می رسد که نسبت به همه چیز بی تفاوت می شوی. نه از حرف و حدیث دیگران می رَنجی و نه از قضاوت کردنِ شان وه نه دلخوش می کنی به حرف های عاشقانه ی اطرافیانت. نسبت به همه چیز سِر می شوی و برایت رنگ و بوی بی...
گاهی دلم می خواهد... وسط جاده زندگیم بایستم... با تمام وجودم داد بزنم.. خسته ام... خسته ام از تمام لحضه هآ.. خسته ام از تمام حرف هآ.. خسته ام از تمام دید هآ.. خسته ام از تمام شنید هآ.. خسته از تمام آدم هآیی که روزی بآورم بودند......
چرا مراقبش نبودی چرا تنهاش گذاشتی، چرا گذاشتی بمیره؟ +بابا یه عروس هلندی ِدیگه. بچه بوده زود می میره. پس چرا این همه وقت که پیش من بوده نمرده ها؟! +چه می دونم توأم انقد حساس شدی. منکه ورنداشتمش بکشمش که، یه روز از بیرون اومدم دیدم مرده. چون مراقبش...
سرگذشت آدم ها. در میان آدم هایی که با ماسک در خیابان ها ظاهر می شوند تشخیص دادن تو بسی سخت است. به راستی تو اگر من را پشت این نقاب های به اجبار ببینی می شناسی؟! هنوز هم آن همه عشق و علاقه را که در چشمانم موج می...
این روزها دوست دارم قدری از دنیای مجازی فاصله بگیرم هر لحظه که وارد آن می شوی خبر فوت یک عزیزی را می شنوی. قدری تأسف می خوری که چقدر همه چیز پوچ و بی ارزش شده است. برخی لحظه ها هستند که آرزو می کنی ای کاش می توانستی...
اسفند تافته ی جدا بافته است ! نه میتوان اَنگِ سرمای زمستان را به او زد نه وصله ی بی حوصلگیِ غروب های بهار به تنش می چسبد اسفند را باید نشست کُنجِ حیاط خلوتِ ذهن و عشق بازی کرد با خاطرات دور اما ماندگار ... باید دل کندن آدم...
خوب یا بد هر چه که بود گذشت! دل ها را بتکانید؛مبادا گوشه و کنار قلبتان ناخواه دردی ، غمی ، غصه ای جا مانده باشد.بگذارید دلتان ، توان هضم خوشبختی را داشته باشد.اسفند،رخت سفر بسته دلواپسی ها را کنار بزنید. شکوفه های عشق را، وصله بزنید به چین های...
اگر روزی قرار باشد برای ادامه ی زندگی مجبور به انتخاب مردی باشم، مردی را انتخاب خواهم کرد که شبیه هیچکدام از اطرافیانم نباشد! خودش باشد و بس... مردی که جرئت کند خودش بماند، میتواند یک عاشق واقعی باشد! مثلا آنقدر درگیر کار و زندگیمان باشد، که گاهی تولدش را...
مادرها مظلوم ترین جنس آفریده ی خدا هستند! دلواپس که میشوند، حاضرند زمین و زمان را به هم بدوزند تا مبادا خاری در پایتان برود هوای چشم هایشان، ناخودآگاه گره میخورد به حالِ دل شما موهایشان، تنها پریشانی دنیاست که به آدم، امید زندگی میدهد عادت ندارند موهایشان را ببافند...
تو زندگی هر آدمی یک چیزهایی هست که وقتی بهشون فکر میکنه، میبینه یا می شنوه یک بغض سنگین همه وجودش رو میگیره...بغضی که از درد نیست..از غم نیست..از دلتنگی نیست...یک چیزی شبیه احترام و غرور یا یکجور عشق بی نهایت ... یک بغضی که مثل قورت دادن یک لقمه...
شاید رها شدن و تنها ماندن ترسناک ترین حس دنیا باشد. اما بی تفاوتیِ آدم ها نسبت به هم و رفتن آن ها می تواند حسی سرشار از قدرت باشد. بعد از رفتن تو، بعد از رها شدنم، مات و مبهوت سر جایم ایستادم و حس کردم به انتهای دنیا...
🍁امسال حال پائیزمان خوب نیست! به جایِ برگ های زرد و نارنجی آدم های سرزمینم می ریزند. به جایِ بویِ نَم باران، بوی آتش راهِ طرقبه، بلال ذغالی و نوشیدن دوغ آبعلی، بوی اندوه و رنگ غم بوی الکل و راهروهای بیمارستان می آید. حال شهرم خوب نیست. شهری که...
پاییزِ امسال هم که انگار، مثل من عاشق شده است! بی تاب است، آرام و قرار ندارد. بلاتکلیفی در تکِ تکِ رفتارهایش موج میزند. گاه از سردی نگاهِ کسی چون تو، چنان یخ میزند که انگار هیچوقت گرم نخواهد شد. و گاه هم از حرفی، توجهی، مهری قلبش آنچنان گرم...
همیشه افراد ساکت را دوست داشته ام. هیچ گاه نمی فهمی که با سکوتشان در حالِ رقصیدن رویاهای خویش اند و یا سنگینی بارِ غمِ زندگی را به دوش می کشند. افراد ساکت همیشه ذهن های پر سروصدایی دارند و دائم با خود و افکارشان در مجادله اند. هنگامی که...
عشق لذتی ست که فنجان زندگی را پر از شور و هیجان می کند ! همین لبخندهای بی دلیلی که صورت تو را زیباتر می کند عشق است ! همین نفس هایی که به شوق رسیدن به هدف هایت می کشی عشق است ! دنیا را با چشمان بازتری تماشا...
و دست های پر از چروکش که گویی هفتاد سال در تنگ اشک چشم هایش خیس خورده بودند، ارامشی داشتند از جنس باغ های گل سرخ، از جنس شیرینِ خیال که حس پرسه زدن در یک صبح بارانی روی پل رنگین کمان بود و بوی خوش نوازش می داد. پهشت...
حالا که پاییز آمده است میتوانم با آن هم قدم شوم. با امید به لحظه هایی بهتر، گام بردارم و موسیقی دلنشین پاییز را از اعماق برگ های خشکیده اش بشنوم. دلم می خواهد پیش از آنکه خورشید به قلب آسمان پرواز کند، روی آبی لحظه هایم پَر باز کنم...
خیال کن امروز آخرین روز دنیاست و دیگر هیچوقت قرار نیست بیایی، خودت را در همین لحظه تصور کن و هر کاری که مدت هاست آرزویش را داری برای امروزت انجام بده ،بخند،شاد باش که خوشحالی وابسته به هیچ چیز نیست این خودمان هستیم که "خوشحالی" را محدود میکنیم....
