اگر تو نبودی ، شبها به دنبال که می گشتم؟ لای تمام قصه های خیالی، برای که داستان می نوشتم؟ برای چه عاشق می شدم؟ . اگر تو نبودی ، پنهانی ، برای که پیراهنِ حریر بر تن می کردم؟ برای که چایی می ریختم و برای که می رقصیدم؟...
دلم یک عاشقیِ بی هوا می خواهد از آنها که قلبت را می لرزاند و اشکهایت را می پوشاند... دلم می خواهد سوار بر قطاری شوم در ایستگاه ناشناسی پیاده شوم و تو بی هوا سر و کله ات پیدا شود در آغوشم بگیری و چمدانِ نه چندان سنگینم را...
بهار تنها بخاطر تو می آید می آید که دل من را بشوید و خاطره تو را ماندگار کند تو را در قاب پنجره ی نگاهم محکم کند و ببارد آری ... تو که نباشی این خنده ها به چه دردی می خورند و باران حال که را شکوفه باران...
خوابهایم بوی تو را می دهند بوی سال کبیسه ای که تو آن را نو می کنی بهار می آید و می نشیند در گوشه ی سفره ی هفت سین و خوشبختی ام را تماشا می کند. دست می کشد بر سبزه سیب را بو می کند سنجد را می...
خانه آنجاست که دل خوش باشد. پنجره ها را بسته ام. نمی خواهم ذره ای از هوای نفسهایت، از درزهای خانه هدر رود. نفس می کشم. نفس می کشم و ذرات تو را در ریه هایم ، بو می کشم. هوای خانه؛ هوای توست. هوای وطن است. هوای مزرعه ها...
در میانِ لذت های زندگی ، رنگِ چشمانِ تو دلخوشی گاه به گاهِ خنده های من است ... و تو این را خوب فهمیده ای! با تو که حرف می زنم ، پلکهایت را بهم نزدیک می کنی، نگاهت را تنگ می کنی و مردمکِ سیاهِ چشمانت زنجیر می شود...
سرگردانی من از آنجا آغاز شد که تو عطر نارنگی گرفتی. برگهای خزانت را که به شاخه های طردت وصله زده بودم، یکی یکی رها کردی . موهایت را شانه زدی . گیره ی فصل پنجم را بر گیسوانت نشاندی. خاموش شدی و در سکوتت موسیقی یکنواختی را زمزمه کردی...
دلتنگی تو انار چاک چاکِ شب یلداست ، خون می چکد از دانه هایش. دلتنگی تو مربای شاه توت است، شیرین است و ترش، بلاتکلیف است. دلتنگی تو....کیک تولد است، که شمعهایِ کودکی رویِ آن آب شده است ، میلی به خوردنش نیست. دلتنگی تو چیز عجیبی ست... شبیه ستاره...
بر من تحمیل شده ای با بوسه ات با نگاهت و با سکوتت... تو... دلچسب ترین اجبار زمانه ی منی
پاییز را دوست دارم در یکی از شبهایش عاشقت شده ام و بی پروا خاطراتت را بوسیده ام شیوا علمی
کاش امروز اینجا بودی... لباسها را که تا می کردم، بوی عطرت آمد، بی هوا و ناگهان. دست انداخت بر گردنم و با صدای مردانه ات اسمم را هجی وار تکرار کرد. کاش اینجا بودی و می دیدی که جایِ صدایت بر گوشهایم مانده است. بر روحم، بر قلبم، بر...
جاده ها توطئه های پُر پیچ و خمی هستند که مرا از شهری به شهری می کشند با فریبِ دلرُبایِ چشمانِ تو
صبحها زندگی ام بوی جوانه ی ماش می دهد بوی گندمزار بوی طلوع صبحها بوی تو می پیچد در دلم در ذهنم در تمامِ هستی ام و مرا در مدار روزگار خوشبخت می کند
باران بهانه ست می دانم که برای عاشق شدنت کمی بوی گندم، بوی نارنج، بوی کاهگل های خیس خورده کافی ست به قاصدکها بگو از سمتِ تو که می آیند کمی از یادت را بیاورند چتر برنداشته ام شیوا علمی
عصرها کنار چایِ قند پهلویم همیشه، تکه ای از تو را هم کنارِ خودم می نشانم. تکه ای از خاطراتِ گم شده ات را .... تا تو پیدایت شود، من ، لباس مهمانی بر تن می کنم، موهایم را بالای سرم جمع می کنم، می رقصم و قند را در...
می گی: اینجا پاییز نیست. شبیه خوابه. پرواز نمی کنم، ولی سبک شدم می گم: خوابم ... دارم خواب می بینم. تو رو می بینم. اون دور وایستادی. خودت دوری، ولی.... ولی صدات نزدیکه .... انگار کنارم نشستی .... می گی: آره. منتظرم. منتظرم یکی بیاد از دورتر حالمو ببره...
اولین باران که می زند، نفسِ من ، جایِ هر دویمان بند می آید کوچه باغهای خاطراتم ،بدونِ چتر، راه می افتند به دنبالت. با صدایی شبیهِ دلتنگی.... شبیهِ چیزی که در خنده هایت جا گذاشته ام باران که می زند، روحِ من ، جایِ هر دویمان بر دقیقه ها...
اینجا هوا ابری ست و من در آبشخور حوادثش پیِ تنهاییِ خود می گردم.... درختی شده ام بی بار که برگهایم سبز است و ریشه هایم زرد پنهانش می کنم تا سپیده ، غروب را در من نیابد
پروانه ها ابتدای آفرینش اند اینو قلبم می گه. تو که می خندی، هزار هزار شاپرک خندون رها میشن تو چشام. بوی رازقی موهات رو میدن. بوی دشت هویج. کوه دماوند. جزیره ی قشم. جنگل های ساکت چمستان..... تو که راه می ری، هزار هزار شاپرک از طره ی موهات...
هراسناک تر از کور شدن، نابینایی من است بعد از آن شب. روحم درد می کند. احساسم تیر می کشد ناچارم به قدم زدن در هراسی که با تاریکی می آید با روشنایی نمی رود . خاطراتم کبود است .
روزی به دیدنم خواهی آمد روزی از روزهای نیمه آفتابی ِ بهار روزی از روزهای نیمه ی اردیبهشت ماه روزی که آسمان لاجوردیست و بوته های یاس، پروانه ها را به هم آغوشی می خوانند . روزی به دیدنم خواهی آمد روزی از روزهای چهل سالگی ام . بر صبوری...
تو آینه که نگاه می کنم پاییز آروم آروم خودشو می کشه تو چشام. رنگش عوض شده ، زرد و نارنجی پاییز رو داره. تو دلم سه تار می زنن. به یاد تو. با صدای خنده های تو... به هیشکی نمیتونم بگم.. تو عاشق خرمالو بودی، بوی نارنگی، رنگ انار......
تو.... تو کجای قصه می ایستی که ضرباهنگ نبودنهایت بر سمفونی پائیز نقش دلتنگی می پاشد
می گم : عیبی نداره یکم ثانیه ها رو بکشیم عقب؟ شاید پاییز دوباره شروع بشه. می گی: پاییز خیلی وقته شروع شده ، نگا... خیییلی وقته. گوشاتو تیز کن. می بینیش می گم: پاییز و میخوام بکشم عقب تا تو برگردی تو قصه هام. دیگه اونجوری گوش تیز هم...
