شعر کوتاه عاشقانه

من دنیا را
در یک نگاه بدست آوردم؛
همان نگاهى.............. که
به ....چشمانِ تو
دوخته شد!!

چشمهایم
در انتظار دیدارت
تا ابد بیدار می ماند
چرا که عشق
در قامت نامت
آشکار گشته است
چون خورشیدی تابنده
چگونه بی تو باشم
تویی که
چون باران
باریدی
بر شب بوهای باغچه ی دل
و عطر حضورت
پیچید در کوچه ی دلتنگی ام

عطر آمدنت
می پیچد
لابلای برگ درختان باغ
و سرمست
قمریان سرخوش
همراه با نسیم زیبای بهاری
به رقص می آورند
شاخه های
تک درخت خیالت را در کنج باغ آرزوها

ای که چون آفتاب
هر صبح
می تابی از پنجره آرزوهایم
بر باغ خزان زده ی دل بی قرارم
بیا
و چون بهار باش
تا با آمدنت
شکوفه بزند
بر سرشاخه های تنهایی
لبخند بودنت

ز مرزهای تنت؛
دست دشمنان کوتاه!
که گوشه گوشه ی این سرزمین برای من است

ایستاده ای بر شکاف رگ ها
خیره بر اتفاق نیفتاده
بالا می روی لخته های نور را

مریم گمار

هوا که سرد می شود
بهانه دستم می افتد
تا تو را گرمتر از قبل
دوست داشته باشم

هوا که گرم می شود
با یک پیراهن کمتر
یک پیراهن نزدیک تر
تو را بیشتر
دوست می دارم

دوستت دارم،
چه خوب،چه بد
اگر انتظارت،کشید
حتی به ابد!

آرام بیا!
پاورچین، پاورچین
پنجره را
نیمه باز می گذارم
تا کسی نداند
ماه مهمان من است

رضا حدادیان




لشکر چشمان تو
تا بُن دندان مسلح
و من
سربازی تنهایم

رضا حدادیان





لب فروبند !
یک جفت قناری
در چشمت
آشیان کرده است.

رضا حدادیان




کبوتری خیسم
که از طوفان...

باران آمد؛
لب های پنجره خیس شد؛
***
چه بوسه های آبداری!



-زانا کوردستانی

اگرچه باورش سخت ست، اما،
جزیره ی شرجی آغوشت
با هیچ کرانه ای
--قابل قیاس نیست!




لیلا طیبی (رها)

عاشقانه هایم را
یاوه می خوانی...
مگر،،،
مقدس تر از دوستت دارم،
داریم؟!




-لیلا طیبی (رها)

خوشدلم که،،،
در این خشکسالی ی سخت-
خنده های سبزت را، دارم!




-لیلا طیبی (رها)

ماه را؛
من بر می دارم،
و تو،
سبدی ستاره بچین
در وعدگاه
به کارمان می آید!


لیلا طیبی (رها)

آغوشت کپری ست،
در گرمای تابستان!
***
آی ی ی
چه مطبوع ست مرداد ماهِ آنجا.







زانا کوردستانی

زمستان که باشد،
سوز و سرما هم،
چون تو هستی
--دلم گرم است.




زانا کوردستانی

موهایم را نه!
خیالات می بافم...
***
به امید آمدنِ
--[تو].








لیلا طیبی (رها)

اگر عشق یاریم می کرد
دست روشنت را می گرفتم
به نیمه ی تاریکم می بردم
تا آنجا بذری بکاری و
باورم را از فردا لبریز کنی
و چه ها که نمی توانستی برداشت کنی
اگر عشق یاریم می کرد
اگر آفتابم می شدی

ای که چون آفتاب
هر صبح
می تابی از پنجره آرزوهایم
بر باغ خزان زده ی دل بی قرارم
بیا
و چون بهار باش
تا با آمدنت
شکوفه بزند
بر سرشاخه های تنهایی
لبخند بودنت

-بادصبا

عطر آمدنت
می پیچد
لابلای برگ درختان باغ
و سرمست
قمریان سرخوش
همراه با نسیم زیبای بهاری
به رقص می آورند
شاخه های
تک درخت خیالت را در کنج باغ آرزوها


-بادصبا

چشمهایم
در انتظار دیدارت
تا ابد بیدار می ماند
چرا که عشق
در قامت نامت
آشکار گشته است
چون خورشیدی تابنده
چگونه بی تو باشم
تویی که
چون باران
باریدی
بر شب بوهای باغچه ی دل
و عطر حضورت
پیچید در کوچه ی دلتنگی ام

-بادصبا

غروب ِ که،
در شهرم ریشه می دواند؛
بذرِ خیالت را می پاشم...
***
حالا،
--دارمت!



-لیلا طیبی (رها)

قلبم،،،
با هر کوبش-
نام تو را جار می زند!






لیلا طیبی (رها)