متن صبح

در خواب های شیرین
ممتد می شوم
دست می برم در واقعیت
تمام بی خوابی هایم را
با تو شریک می شوم
دست می برم در واقعیت
و می نویسم دوستم داری
.
صبح
که چشم هایم پر شد از جای خالیت
لال می شوم...
وقتی که خوب می دانم...

دست هایم را بگیر
تا از تمام پرنده ها کوچ کنیم
و در ارتفاع بوسه های تو
ماه قرص هایش را پشت خنده هایت
دفن کند...
.
تو در سپیدی چشم هایم برقص
تا شوق گردش از سر عقربه ها بیفتد
و من آنقدر از تو بگویم
تا در شعر...

پر کن از باده چشمت
قدح صبح مرا
خود بگو من زتو
سرمست شوم یا خورشید ؟

صبح باشد
و پائیز
و یار ..
در بوسه یِ صبح
حاجتِ هیچ استخاره نیست!

بهتر آن است که
غفلت نکنیم از آغاز ،
باز کن پنجره را صبح دمید ...

صبحی
که با لبخند تو آغاز شود
شب نمیشود دیگر...

بباف بانو
بباف
دلشوره ی حصیر دلت را
بباف بی قوارگی حوصله را
وقتی روبروی صبح می نشینی تمام آینه نفس می کشد
زمین میرقصد
ماه چشمانم کامل میشود
بهار به نیایش تو می آید
ای نسل سبز گیل
ای از تبار آفتاب
میخواهم به تماشایت بنشینم
شعری بباف
تا...

️مهربانم نازنینم
صبح زیبایت بخیر

اى به دل مهر آفرینم
صبح زیبایت بخیر

️در کنار چاى تلخ
سفره ى صبحانه ام

️شهد شیرین،بهترینم
صبح زیبایت بخیر

ای نفس صبحدم ،گر نهی
آنجا قدم
خسته دلم رابجو، در شِکنِ
موی دوست

جان بِفِشانم زشوق، در ره
باد صبا
گر برساند به ما،صبح دمی
بوی دوست...

صبحها زندگی ام بوی جوانه ی ماش می دهد
بوی گندمزار
بوی طلوع
صبحها بوی تو می پیچد در دلم
در ذهنم
در تمامِ هستی ام
و مرا در مدار روزگار خوشبخت می کند

و صبح یعنی تو
که با گلِ لبخند
به وعده گاهِ دل انگیزِ
عشق می آیی...

به گمانم
جیک جیک اول صبح
گنجشک ها
روی سیم تلفن
دوستت دارم هایی ست
که شب قبل
از خطوط گذشته
پشت بوق های اشغال
مانده اند...

صُبح یعنی عاشِقی
یعنی تو باشی پیشِ من
فاصِله کم باشد و
اَندازه ی یک پیرهَن!

بی تو چای وعسل صبح برایم تلخ ست،
پس بیا ای همه ی علتِ شیرینی ها...

صبح را با توآغاز کنم،
و چای بنوشم با تکه های
عسل لب هایت...

خورشید را دوست داشته باشی یا نه
هر روز صبح طلوع میکند
درست مثلِ
دوست داشتنِ تو در من..!

آدمها میگویند پاییز شده است،،،
و اینگونه که برگها را
زرد میبینند به زیر پا.

ولکین من هنوز
عطر شکوفه های یاسمن را حس میکنم
وقتی که صبح با یاد تو
از خواب برمیخیزم..
هر صبح
سالی نو برای من تحویل میشود،
و من چون کودکی ده ساله
عیدم را...

به وقت ِشب
آرام باش
من ستاره ها را
میشمارم
خوابت که برد
تا صبح
سیر نگاهت میکنم...

مثلِ هر صبح..
تو خورشیدی و من مشتری ات؛

در مدارِ تو و چشمت،همه دنیاست؛سلام...

صبح آمده و طعمِ
سلامت عسلی ست..

هر صبح بخیر
نقره فامت عسلی ست..

دیگر چه نیازی ست
به صبحانه، گُلم..

وقتی که لب و چشم
و کلامت عسلی ست..

راه صبح از شهر
از خانه ی من میگذرد...از باغهای انگور و از خیابانهای خلوت...
مهم نیست دیشب چقدر تاریک و نامفهوم، صبح با یک بغل روشنایی از راه می رسد...
یعنی هنوز هم میشود که امید داشت.

صبحی که با تو آغاز شود،
هیچ گاه شب نمی شود
و شبی که با تو آغاز شود،
مثل صبح روشن است

"صبح" یعنی من پابرهنه
بدوم تا وعدگاه عشق
تو انیسِ غنچه های گل سرخ
شوی و من مست و بیقرار
عطرِنفسهایت را یکجا سربکشم.

دلَت را آماده کن عزیزِ من،
برای روز های خوبی که قرار است
از حالا به بعدمان سَر کنیم؛
برای روز هایی که قرار است
شانه به شانه ی هم چشم باز کنیم
و حسرت بخوریم
تمامِ روزهایی را که سرِ راه هم قرار نگرفته بودیم؛
برای روز هایی که...