متن صبح

صبح یعنی:که غمت دور شود؛ در یادم
صبح یعنی: که دلت شادشود،چون شادم
صبح یعنی: که سرایی ،غزلی،از دل و جان
صبح یعنی: که زَنی، دل به دریا؛ تو بمان
صبح یعنی: که پر احساس شوی، با غزلی
صبح یعنی: که شود، کامِ تو شیرین عسلی
صبح یعنی: که نگاهت،...

آدم باید یکی رو داشته باشه که هر صبح بهش صبح بخیر بگه و روزش رو به این قشنگی بسازه،یکی که در اوج گرفتاری و شلوغی و بدو بدو های کاریش ،در کوتاه ترین زمان فراغتش بهت زنگ بزنه و بگه فقط می خواستم صداتو بشنوم همین...
آدم باید یکی...

صبح چشمان تو و خیر فقط لب هایت

ای صبحِ مجسم، صبح زیبایت بخیر

ارس آرامی

صبح و، تپش و، شورشِ احساس، چه زیباست!
بر میزِ عسل، دسته گُلِ یاس، چه زیباست!
وقتی که دلم، پُر شود از، قهوه ی چشمت،
در باغِ نگاهت، گلِ الماس، چه زیباست!
شاعر: زهرا حکیمی بافقی( کتاب دل گویه های بانوی احساس)

صبح شد! یک بار دیگر زندگی
بار دیگر لحظه هایی سبز تر
مردمی عاشق تر از یک دشت گل
در کنار هم، صفایی سبز تر!

صبح شد! لبخند می آید به بار
آسمان بوسیدنی تر می شود
سادگی با نور می رقصد و عشق
با تو، با من، دیدنی تر...

صبح به لبخند تو ساز دل من کوک شود


ای که لبخند گل و سبزه ز تو معتبر است

تو باشی، غزل باشد، صبح و اقاقی های تر

دل به دل آنجا نبندم پس کجا ای خوب تر؟


ارس آرامی

به تماشا بنشینی خوب است

یک نفر از تو به ما هم خبری خواهد داد
عطری از پیرهنی یا اثری خواهد داد

از همین کوچه که رفتی به دلم افتاده
نوبهاری دگری برگ تری خواهد داد

آی ای جان دو عالم به فدایت روزی
اینهمه ناله و زاری ثمری خواهد...

هر صبح دلم مست و غزلخوان تو است

رقصان شده و خمار چشمان تو است

در باغ غزل باز گُل افشان شده عشق

در را بگشا عشق که مهمان تو است

صبح خواهد شد
باران دوباره خواهد بارید
هوا طعم تازه ای خواهد داد
و دستانم بی گمان ،
زیبا گلی را ...
در گلدانِ منتظر ایوان خواهد کاشت

رعنا ابراهیمی فرد

صُبح است بیا دوباره پرواز کنیم
دروازه دل به دوستی باز کنیم
دیروز که رفت رفته را غم نخوریم
یک روز دگر به شوق آغاز کنیم ...

صبح باشد پاییز باشد
و بوی پرتقالی ات ،
حالم را عوض می کند
هوای عاشقی ات می زند به سرم
در کوچه ها ی نارنجی فریاد می زنم
تو همه ی عمر منی
بگذار دنیا بداند
تمام قد دوستت دارم ...!

صبحی که با نگاهِ تو آغاز می شود
پایان لحظه های غم انگیزِ دیشب است

صبح را در شبنم نگاهت به اجابت می خوانم

تا روز در ترنم چشمان تو مستجاب شود

ارس آرامی

نسیم صبح پنداری ز کوی یار می آید

به جان ها مژده می آرد که آن دلدار می آید

به صد اکرام می باید به استقبال او رفتن

که بوی دوست می آرد ز کوی یار می آید

"ماه"
همیشه ماه رو دوست داشتم، انگار بهم ثابت می کرد که وسط اون همه سیاهی و ظلمات شب که خدا سفره ی سیاه پهن میکنه تو آسمون؛
بازم یه امیدی و یه نوری هست که همه جا به تاریکی محض تبدیل نشه.
هر باری که ناامید میشم،منتظر می مونم...

تا خنده بر بساط فریب جهان کنم

چون صبح، یک دهن لب خندانم آرزوست

"صبح" آغاز ماجرای جدیدیست
از دوست داشتنمان
وقتی طلوع چشم هایت
شهر دلم را گرم میکند

صبح به سینهٔ لاله ها شقایق شکفته بود!

نکند پا برهنه شب تو بر لاله دویدی؟!

ارس آرامی

کافیست
صبح که
چشمانت را باز میکنی
لبخندی بزنی جانم
صبح که جای خودش را دارد
ظهر و عصر و شب هم
بخیر می شود...

چشمان سپیده شعله ی راز شود
صبح از پس گیسوی تو آغاز،شود
شب می گذرد به پنجه ی مریم صبح
این کهنه گره به دست او باز شود

شیرین می کنی هر شب
--خواب هایم را.
و بِسترم؛
طعمِ تو را می گیرد
تا،،،
--صبح!.



سعید فلاحی(زانا کوردستانی)

بیت بیت شعرم برای تعظیم آمده است

صبح بر تو ای رهبر دل های معظم سلام

ارس آرامی

صبح بی سوی چشمان تو،

نگاهم از هر سلامی خالی ست

ارس آرامی