متن پاییز

همونقدر که تو به پاییز و قشنگیاش اعتقاد داری،
من زمستونی ام.
خدارو شکر که اونجا که تویی همه چیز هست
اینجا که منم، جزخیال تو، هیچی.

چه قشنگه ورق زدن خاطرها، وقتی اَبرای آبستن پیرهن خاکستریاشونو میچلونن رو دنیا
چه قشنگه
دیدن شیطنتِ ماهی کوچولوهایِ سیاهِ نگات، زیر یخِ...

انارهای دلخون را چیده اند
نارنگی ها، نارنجی شده اند
انگشت های تنها، به جیب های تنگ تاریک پناه می برند
چترهای پژمرده و خشک
دوباره جان می گیرند
و شعرهای خاک خورده
دوباره به خط می شوند:
غروب به این سو، زل زده است
اشک آسمان دم مشک است...

حتی پاییز هم برگ به برگ
دل دل می کند برای رفتن،
ببین کجای جهان
کدام سینه سرخ هنوز
جفتش را نخوانده

آنسوی پنجره
پاییز دارد
سر از پا نمى شناسد..!
و من ، یادت که در سرم مى نشیند
غمى از دلم بالا مى رود
مثل وقتى که
با گنجشگ ترین بهانه
گربه از درخت ...!
اینجا
من از آنسوی پنجره پرم ....


جلال پراذران
سفیر اهدای عضو
فعال محیط زیست

نفس های پاییز...
به شمارش افتاده
و یلدای سپیدپوش در راه است
از ته قلبمون دعا کنیم
که هر چه غصه و ناراحتی داریم
با پاییز تمام شوند و بروند...

بغ کرده مترسک سر جالیزم

از غصه ی بی همنفسی لبریزم

خش خش همه برگهای آذر هم ریخت

دلتنگ خداحافظی پاییزم

آخرین برگهای پاییز را بتکان
یلدا چشم انتظار است تا کمی بیشتر دوستت داشته باشم

صبح است و دلم به مهر باور دارد
آبان که گذشت دل به آذر دارد

پاییز برای من شده این تعبیر:
"فصلی که فقط خاطره در سر دارد"

باران ببارد.
هوا سردتر شود.
برگ ها همه بریزند.
اصلا زمستان جای پاییز بنشیند.
تو باشی
دلم گرم است
مثل آفتاب نیمروز تابستان.

فاطمه صحرایی

می خواستم
در این پاییز
قلبم را لبریز کنم از عطر بودنت
و عاشقانه هایم را غزل غزل برایت بخوانم
تا تپش های قلبم
خواب شب های پاییزی ات را ستاره باران کند
می خواستم
دلتنگی هایم را به باد بسپارم
خورشید را به دستانت هدیه کنم
و در هیاهوی...

من به پاییز بدون تو عادت دارم
به پرسه زدنه شبانه عادت دارم
مدتی بود که در جستن آن مَه بودم
من به شبهای قمر در عقرب عادت دارم
ای دل وا دادهِ غمگین مانده
من به یک لحظه هجوم یادت عادت دارم
خاطراتی که شبیخون زده بر عُزلَت دل...

حیف است این همه ابهت به یغما برود
رنگ های زیبا و گرمت به تاراج سرما برود

گرچه شعرسپید می بارد ازنفس های زمستان
حیف است این همه رنگ زیبا از دنیا برود

تابستانی ام و نیستم از تبار حضرت پاییز
حیف است عطر باران پاییزی با جفا برود

درانجماد...

هنوز هم می توانم
با یک چای تازه دم خانگی
کنار همین پنجره
تلخی ترا شیرین کنم
هنوز هم میتوانم
روی کسالت لحظه هایت
رگ خواب ترا فقط با یک لبخند
شعبده بازی کنم
هنوز هم میتوانم
جیب تمام سپیدارهای تشنه
کوچه باغهای کودکی ترا
پُُر از چشمه کنم
وقتی...

صدای یلدا می آید ،
میشنوی ؟
زمستان با آن دامن سفید و مروارید مانندش
پاییز را کنار میزند !
گویی پیوند عاشقانه ایی بسته است .
آذر
دختر ته تغاری پاییز
چمدان برگ های زرد و نارنجی رنگش را بسته است و هر ثانیه دور می شود .
پاییز،...

آخرین
پائیز
قرن
شده ام

کاش
بر می گشتی...

پاییز!
زیبایی ات رونق فصل ها را از سکه می اندازد.


رضا کاظمی

فصل پاییزی که ما داریم هم دیرینه است
مثل کفشی نو که در پا هست اما پینه است

ما از این پائیزها خیری ندیدیم و هنوز
داغ یک معشوق تابستان درون سینه است

یا مثال یک شتر در قلب دارد کینه ای
هرکجا می گردد آخر در پی آن کینه...

اینجا دگر پائیز، رنگِ زردِ خود نیست
اینجا کسی دیگر به فکر دردِ خود نیست.

اینجا بهارش رنگ دیگر دارد انگار
همراه باران هم هوای سردِ خود نیست.

اینجا دگر آتش در اوج فصل سرما
پاسوزِ آن بیخانه ی شبگردِ خود نیست.

آخر چه کردی ای وفا با زندگی ها...

پاییز کوچک من

دنیای سازش همه رنگ هاست

با یکدیگر

تا من نگاه شیفته ام را

در خوش ترین زمینه به گردش برم

و از درخت های باغ بپرسم

خواب کدام رنگ

یا بی رنگی را می بینند

در طیف عارفانه پاییز؟

🍁امسال حال پائیزمان خوب نیست!

به جایِ برگ های زرد و نارنجی آدم های سرزمینم می ریزند. به جایِ بویِ نَم باران، بوی آتش راهِ طرقبه، بلال ذغالی و نوشیدن دوغ آبعلی، بوی اندوه و رنگ غم بوی الکل و راهروهای بیمارستان می آید. حال شهرم خوب نیست. شهری که...

پاییزِ امسال هم که انگار،
مثل من عاشق شده است!
بی تاب است، آرام و قرار ندارد.
بلاتکلیفی در تکِ تکِ
رفتارهایش موج میزند.
گاه از سردی نگاهِ کسی چون تو،
چنان یخ میزند که انگار هیچوقت
گرم نخواهد شد.
و گاه هم از حرفی، توجهی، مهری
قلبش آنچنان گرم...

یقین دارم که در پائیز،دعا بی اثر نمی ماند
آنگاه که هر چشمِ تَری هم قدمِ باران می بارد
و حالِ دلی را با هوای آسمانی درهم می امیزد.
یقین دارم که دعاهای من و تو آخر ،
یک جای این زندگی را دربغل می گیرد
که اگر بهتر از...

حالا که پاییز آمده است میتوانم با آن هم قدم شوم.
با امید به لحظه هایی بهتر، گام بردارم و موسیقی دلنشین پاییز را از اعماق برگ های خشکیده اش بشنوم.
دلم می خواهد پیش از آنکه خورشید به قلب آسمان پرواز کند، روی آبی لحظه هایم پَر باز کنم...

بی مهری روزگارمان تکراریست
تقسیم به فصل از سر ناچاریست
پاییز قشنگیش به این غوغاهاست
آذر شده و هنوز مهرت جاریست