متن کوتاه مریم حیدرزاده

تو صاحب زیباترین قلب جهانی
ایکاش تا هستم کنار من بمانی

چشم هایت شاهکاری محشرست
باقی دنیا سیاهی لشکرست...

باز آسمان به پنجره ها برف می زند
انگار از نوازش تو حرف می زند

می بوسمت چنان گرم
که زمین
تا پایان حیات
رنگ زمستان
به خود نببیند.

تهران بدونِ تو
تهرانِ دیگری ست
هر کس کنارِ تو
انسانِ بهتریست

هوا را می شود عوض کرد
تو را هرگز...!

دوری از چشمانت بدترین تحریم ست
عاشقت خواهم ماند بهترین تصمیم ست

عشق یعنی خاطراتِ مشترک
گاه یک راهِ نجاتِ مشترک

هر لحظه که صدای تو را گوش می کنم
هر قدر غصه هست، فراموش می کنم

خداحافظی را بلد نیستم
کنار تو تا مرگ می ایستم

به من بسپار دنیاتو
تمام آرزوهاتو
که رویایی ترین میشه
تمام سال من با تو

می بوسمت در برف
سرخ و عمیق و ژرف
با عشق و طولانی
دور از حدیث و حرف

تقدیر ما چنین بود
قصه فقط همین بود
جای تو آسمان و
سهم من این زمین بود .

ما قرمزیم و بردن عادت ماست
پرچم ما چند سالیه که بالاست

برف گرفته ماه من،کنار من قدم بزن
حال مرا کمی بپرس،از تو که کم نمی شود

شهر جهنمی شده،غرق صدا و خاطره
بی تو چگونه رد کنم همت و یادگار را؟

دوسش داریم قرمزمونو زیاد
قهرمانی خیلی به اسمش میاد

دردها بسیارست
زندگی اجبارست
قصه ها تکرارست
قهوه ات یخ نکند

اسفند که هیچ، فروردین را هم دود کردم و نیامدی. .

دوری از چَشمانَت
بَد ترین تَحریمَست
عاشقت خواهم ماند
بهترین تصمیمَست
.

تو عُبور می کنی، من بَهار می کِشَم
ابر و اشک و بومِ خیس، انتظار می کِشَم

چشمانت حکم تیر که می دهند،
تابستان آغاز می شود. .

بعد تو چشم من صدها خزر گریست
دنیا بدون تو جز یک شکنجه نیست

پس لرزه های رفتنت از زلزله سنگین تر است
دیگر کنارم نیستی این از همه غمگین تر است