متن آرامش

یک روزی ، یک جایی ، آدم‌ های هم فرکانس
همدیگر را پیدا میکنند و میشوند
دوست ، رفیق ...
آرام‌ میگیری با حرف هایشان
و بعد فکر میکنی کاش زودتر پیدا میشدند !
حضور هیچکس اتفاقی نیست ...

پاییز که می‌رسد، جهان آرام‌تر می‌شود…
انگار همه چیز در سکوتی باشکوه فرو می‌رود؛
درخت‌ها لباس‌های رنگی‌شان را می‌پوشند و باد، موهای خسته‌ی زمین را نوازش می‌کند.
هوا بوی خاک نم‌خورده می‌دهد، بوی چای تازه‌دم و پنجره‌ی نیمه‌باز،
بوی دلتنگی و حرف‌های نگفته.

پاییز فصلِ میانِ بودن و رفتن است....

گاهی تنها چیزی که مرا به زندگی پیوند می دهد
فراموشی دنیاست
و یک فنجان چای ☕️

به خدا که وصل شوی
آرامش وجودت را فرا می‌گیرد ،
نه به ‌راحتی می‌رنجی و نه به ‌آسانی می‌رنجانی ؛
آرامش سهم دل‌هاییست که به سمت خداست .......

میگم: محاله شکست بخوره!*
اون کسی‌که *"چشم و امیدش به خداست؛"*
یه جایی که اصلاً فکرشم نمی‌کنی؛
خدا یه *"گل میکاره؛"*
وسط باغچه *"غمهات،"*
مطمئن باش؛
اون چیزی که خدا برات کنار گذاشته؛
سهم هیشکی نمیشه؛
*"عجله نکن"..

رها میکنم هر ترس و نگرانی که دارم
رها میکنم هر فکری که من را اسیر کرده
رها میکنم هر خشمی از هر شخصی دارم
رها می کنم هر ناراحتی از هر شخصی دارم
رها میکنم هر غمی که بر قلبم لانه کرده
رها میکنم هر دردی که مرا گرفتار...

خوشبختی
همیشه داشتنِ چیزی نیست.
خوشبختی گاهی لذت عمیق
از نداشته‌هاست!
«یک نوع رهایی» که شبیه به هیچ چیز نیست؛ و گاهی ساده و غیرقابل تصور است.

چقدر قشنگه...
که میون این همه هیاهوی زندگی، یکی باشه که تو رو دیوانه‌وار دوست داشته باشه...
و تو رو به زندگی دلبسته‌تر بکنه
کسی که خنده‌هاش تو رو دور کنه از این هیاهو و تو برای عاشقانه زندگی کردن
فقط یک اسم رو بهانه کنی (: 💜

آرامش یعنی
گره خوردن دستامون به هم
آرامش یعنی
تماشای لبخندت
آرامش یعنی
صدات،چشمات،بغلت
دلبر اصلا آرامش یعنی
وجودت یعنی داشتنت برای همیشه

گفت از کجا فهمیدی عاشقش شدی ؟!
گفتم وقتی پیداش کردم
یه حسِ امن و آشنایی داشت
که انگار بعد یه سفر طولانی رسیدم خونه ...

اگه یه روز ازم بپرسن قشنگ ترین چیزی که با گوشات شنیدی چیه میگم شنیدن اسمم با میم مالکیت با صدای تو، خنده های قشنگت، دوست دارمایی که یهویی میگی؛ ناز کشیدنات اصلا هرجوری حساب میکنم وجودت آرامبخش منه.

نفس عمیق بکش و چشمانت را ببند
آرامش طبیعت را احساس کن
اجازه بده آرامش در ذهنت جریان پیدا کند
بگذار زمزمه باد در گوش هایت بپیچد
در شب آرام پاییزی

در میان مِه پرواز کردن یعنی:
«چشمانم را بستم، آغوشت را باز کن!» 🫂🧸🎀

به برکت چشمانت سوگند
جهانی دارم رویایی
ودر آن جانی
که قشنگترین داشتنی من است
و تماشایی می شود چشمانم
وقتی که آرام و بی صدا حضورت را
حس می کنم

ما آدمها دلخوشیم
به آسمان بعد از ترکیدن بغض،
به اشک شوق بعد از اندوه،
به سکوت بعد از هیا هو،
به رسیدن بعد از نرسیدن های طولانی ،
و به چایی بعد از خستگی های فراوان.

گاهی دلم می‌خواهد
بیدار نشوم،
بگذارم دنیا
همیشه مرا
زیبای خفته ببیند…

در آغوش خواب،
همیشه خودم را
زیبای خفته‌ای می‌بینم
که به رؤیای تو پناه برده است.

ای رهگذر شب‌ها، ای خسته‌ترین رویا
در باور این ظلمت، پیدا شو و پیدا ما

از شعله‌ی ما شاید، این شب بگریزد باز
از زمزمه هامان باز خورشید شود آغاز

هر ذره‌ی تاریکی، چون تجربه‌ای شد نور
هر گریه، زبان شد تا، پیدا شویم از دور

هر بغض شکسته را،...

«آغاز، موجِ دلهره!

پایان، اوجِ دلهره!

در این میان، دل آرام باش!»

کجا ی دنیا بی هیاهوست
همه اش آشوب و جنگ است
اِلا گوشه آرام آغوشت
راستی یادم نبود
شنیدن ضربان قلبت
در ورای نفس هایت
خودش آشوبی دگر به پا خواهد کرد .

زنگ صدایت همچون ناقوسی کلیسایی
جانم را به آرامش می رساند
پس چشم بگشای بتاب بر زندگی ام
سلام ات را جاری کن
تا حال من و زندگی ام
همزمان بخیر شود .

گاهی سکوت کن..

بگذار

دلت حرف بزند

نتپد کنار کسی آن قلب که از عشق تو ضربان گرفت
آرام نگیرد کنار کسی آن تن که از نفس تو جان گرفت

ببین!
گرفته دامن ساحل را
دریا

و عبور می کند
باران
از جاده ی خیال
و پاییز
خمیازه می کشد
درخت را