متن بانوی کاشانی

اقتدار و. ابهتش زیباست
زخمی از شقاوت دنیاست
یادگاریّ تلخ آدم هاست

درختی که روی آن یادگاری حک کرده اند

خسته ام
خزیده چون کبوتری درقفس

دُرنایی تازه از کوچ پنجره ها از راه رسیده...

گویا پرستویی هستم که به شوق بهار تمام آسمان را شقایق چیده...

خسته ام
انقدر خسته ...
که دلم میخواهد ، خواب ابدی تعبیر پلک هایم باشد...
میدانی ...
دنیا با من نساخت
با ما...

از،دنیا دل پُری دارم
دستم به او برسد گیس از،سرش می کَنم
دنیای بَد اَخم بی پیر

آنکه همیشه از من و از عشق میسرود
این بار پشت جمله اش اما گذاشته..!!!

.
ریشه در خاک اگر داشته باشی ، حتما
باعث رشد و نُمو دگران خواهی شد

خسته ام
خزیده چون کبوتری درقفس

درنایی تازه از کوچ پنجره ها از راه رسیده...

گویا پرستویی هستم که به شوق بهار تمام آسمان را شقایق چیده...

خسته ام
انقدر خسته ...
که دلم میخواهد ، خواب ابدی تعبیر پلک هایم باشد...
میدانی ...
دنیا با من نساخت
با ما...

دور تو میگردم و انگار دوری دورتر
با همه اهل تواضع با منی مغرور تر


اَجر دارد. خنده. بر لب های غمگین آوری
لب ولی تا میگشایی میشوی ماجور تر


میشود هر. هوشیاری بی شک از چشم تو مست
از خماری که شد از انگور هم انگورتر

گفته ای می...

دور تو گردیدم و ازمن شدی هی دورتر
من غرورم را شکستم تو شدی مغرور تز


تو همان شاه همیشه فاتح شطرنج دل
من همان سربازم و در پیش تو کم زور تر

گفته بودی عاشقی منظورت اما این نبود
چشم هایم میشود هردم ازاین منظور تر


اجر دارد. خنده...

کوچه هم مانند من دلتنگ هست وبی قرار
کوچ کرده با پرستو نغمه ی شیرین یار

من برای دیدنش لحظه شماری میکنم
شاهدم این تیک تاک ساعت شماته دار

گر چه من لیلی یک ایل فریبا بودم
سمت تو میکشدم عشق جنون آلودم


وادیِ پاکِ جنون لایق هر لیلا نیست
این منم آنکه به عشق تو فقط محدودم

گرچه تو اسوه ی عشقی من ازین شیدایی
رنگ ورویی به تو وعاشقی ات افزودم

همه احساس،منی مایه ی سرمستی من...

هر چار فصل، ایران من هم چون بهاران است
اما یقینا شهر گل در چل حصاران است

🌿💕

خوشا به بختِ بلندم که در کنارِ منی
تو هم قرارِ منی هم تو بیقرارِ منی

هوای این غزل امشب عجیب طوفانی ست
ردیف وقافیه دلشوره و پریشانی ست


از این تلاطم دریای شور بیزارم
هوای شرجی چشمم زغصه بارانی ست


مرددّم که بمانم ویا ادامه دهم
به رفتنی که پر از باتلاق حیرانی ست


چقدر از تو شنیدم که وعده ها دادی
دروغ بود و...

گلپوش حریری از بهشت است حجاب
نازل شده تا شأن تو معلوم شود

ویرانه شدم خانه ات آباد کجایی
کمتر بزن آهنگ غم انگیز جدایی

فریاد سکوت من دلخسته بلند است
گر چه نرسیده است به گوش تو صدایی

در می زنم آنقدر که آخر به روی من
در را بگشایی به تمنای گدایی

شاهی و دلم‌ مهره ی شطرنج توباشد
خواهم که...

بهار در رمضان آمد و بهاران شد
فضا چو گلشن جنت شکوفه باران شد

تبسم ملکوت و نسیم گلشن دوست
نصیب و قسمت پاکان و روزه داران شد

افتاده به سر شور وهوای رمضان
از،راه رسیده ربنای رمضان

از،پا قدم ماه پر از برکت وخیر
سبز است زمین به پیش پای رمضان

یک ماه پر از خیر وسعادت آمد
در ماه خدا ماه شفاعت آمد

مهمان شده ام به سفره ی رحمت حق
ماهی که درآن اصل ضیافت آمد

چشمم به راهِ تو، دلم پُر اضطراب است
این فاصله یادآور رنج و عذاب است

لحظه به لحظه میشمارم روزها را
در کشور روحم پس از تو انقلاب است

جانم تویی ای گل ولی از،دست دوری
یک چشم من خون است یک چشمم گلاب است

دور تو میگردم بخواهی یا...

من ریشه دارم در دیار محتشم، سهراب
فیض وکلیم ومقبل و مشفق از،آن ماست

هر چار فصل، ایران من هم چون بهاران است
اما یقینا شهر گل در چل حصاران است

هرچند گل گلشن کاشان هستم
دارم عطش و تشنه ی باران هستم‌
همسایه سهراب شدن یعنی که
سرسبز تر از شمال ایران هستم

تکرار بعضی حرف ها زیباست
در چشم هایت زندگی پیداست

مثل نفس هستی برای من
عشق است که همواره نامیراست


اعظم کلیابی
بانوی کاشانی
شهدشیرین شعر

پر از گریه شد سینه ها از غمت
پر از بغض شد کشور از ماتمت

تو رفتی دل گلعذاران گرفت
دل آسمان قلب ایران گرفت


تو رفتی وباران تمامی نداشت
و داغت غمی سخت برجا گذاشت

دل سنگ دنیا به سوگت نشست
دل آینه وار رهبر شکست

تو رفتی خوارج...