متن حجت اله حبیبی

اگر
نترسی ،
رویا ،
محقق می شود.
حجت اله حبیبی

آنچه می یابیم،
حاصل درون ماست.
حجت اله حبیبی

دنیا
پر از زیبایی است،
ما زشت می نگریم.
حجت اله حبیبی

شکست !؟ مهم نیست،
تو نشکنی ،
که دنیای من ،ترک بر می دارد.
حجت اله حبیبی

اندیشه ی پاک ،
پاکت می کند
ویرانه نشین فکر ناپاک مباش.
حجت اله حبیبی

دل بردار
از زمین
تا آسمانی شوی.
حجت اله حبیبی

برای دیدن اشک،
کافی است
وقتی به چین می نشیند،
چشمان آبی غصه
حجت اله حبیبی

مهر که می شود
بی مهری غوغا می کند ،
زیر پای رهگذران...
حجت اله حبیبی

من و
تو و
درخت
با مهر می باریم
غم و عشوه و برگ را
حجت اله حبیبی

پاییز، لب ریز برگ هاست
که با سر آمدن آن ،خش خشی
به راه می افت.
حجت اله حبیبی

آرام من،
آرام باش،
آرام تر از اقیانوس
تا
دل به دریای تو زنم
و به ساحل خوشبختی رسم
حجت اله حبیبی

دریا ، یا مرداب
نیلوفر که باشی ،
گل می دهی
حجت اله حبیبی

نمی دانم کلید چیست
و
قفل به چکار آید،
اما لبخند تو قفل زبانم را می گشاید
حجت اله حبیبی

از ظلمت شب گذشتی ای دیده ی من
برخیز که نور می دمد کوبه ی دل

گاهی ،
آهی ،
به آتش می کشد
خاطرات ترک خورده ی ،
باران را...
حجت اله حبیبی

گاهی ،
خیال راحت ، به دنبال تو می گردد،
تا راحت نباشد
حجت اله حبیبی

می دانی!
هیچ حالی ،
حال آدم را نمی گیرد،
مگر حال تو...

من
نیاموختم ،
فکر کردن را ،
مگر به تو....
حجت اله حبیبی

فریاد از من ،
سکوت از تو،
من شرمسار سکوت خویشم
حجت اله حبیبی

عکس من ،
برعکس من ،
فریاد دارد
با سکوت....
حجت اله حبیبی

گاهی ،
نگاهم به آسمان است،
نه حرفی ،
نه سخنی ،
نه فریادی،
فقط همین....
حجت اله حبیبی

اینجا ،
دروغ نقل و نبات محافل است
حتی دروغ ،
دم ز حقیقت نمی زند
حجت اله حبیبی

گاهی ،
به خود می گویم ،
کاش، فریاد بودم،
تا در انعکاس کوه ، می گفتم :
تو «بدی»....تو «بدی» ...
حجت اله حبیبی

گاهی،
می پیچم از مسیر،
تا ببینم ، تو را سیر،
چون ،
مقصد مسیر است،
و عده ای، سیر از مسیر،
پس گاز می دهند مسیر را ، برای مقصدی
که به غفلت طی شده است....