بیو دلتنگی

هر کسی موی تو را دیده به یلدا گفته تو
دلم از عشق تو یخ بسته به سرما گفته تو

گم می شوم در ازدحام دنیا؛
وقتی که نمی شود پیدا؛
حتّی،
سایه ای از بلندای قامتت،
در انزوای پس کوچه های خلوتِ احساسم!

زهرا حکیمی بافقی (الف احساس)

از یه جایی به بعد
نه تنها از رفتن آدما ناراحت نمیشی
بلکه استقبال هم میکنی...

فاطیماه نویسنده وشاعر

دلتنگی عینِ یه جای شکسته روی شیشه ی عینکِ آدم میمونه ؛ هرجا رو نگاه می کنی،میبینیش!!!

یکی بود
هنوزم هست
اما من ندارمش:)

گاهی دلم برای خودم تنگ می شود
ثانیه ها و دقیقه ها ز جنس سنگ می شود
گاه سرم گیج می رود میان عقربه ها
قلاب زمانه به دلم چنگ می شود
گاه فرو می روم درون غبار اشک
چشمم شده چشمه و دلم سنگ می شود

اگه بامن بمونی دلتنگی خاطره میشه غصه هاپرمیگیرن ازقلبم واسه همیشه

دلتنگی عاشقُ به
خیابون می کشونه
قلبُ بیمار می کنه
به جنون می رسونه

من
زودتر از همه
پاییز را
لمس می کنم
وقتی ، آبشار چشمانم
آواز دلتنگی سر می دهد .
حجت اله حبیبی

دلتنگی مرا ،
برگ پاییزی می داند،
وقتی از ترس ،
دست از دامن شاخه
رها می کند ،
حجت اله حبیبی

پاییز !
اگر چه دلتنگم
اما
با مِهر شادی می آفرینم
تا پرستو ها
هم نشین دلم شوند .
حجت اله حبیبی

پاییز
دل بسته ام به مهر
و
رنگ های گرمت
نارنجی ، زرد قهوه ای...
شاید با دمنوش برگ هایت
کمی دلتنگی را فراموش کنم .
حجت اله حبیبی

غمگین ترین مهرماه،ماه مهریست که بابی مهری شروع شود.

دلم تنگ میشه براش..
نیلوفر محمدیان

دلتنگی
حس عجیبی است
گویی خواهی مرد
اما نمی میری...

.. به تو فکر می کردم
باران تندی گرفت
و سقف خانه دلش لرزید
نگاهم
پنجره را شکست
نیامدی
پل را سیل برد...


.......
فیروزه سمیعی

ثانیه ها نامردن
ثانیه ها را باید کشت
دلم هوای تو کرده

بعد از تو، همه چیز بویِ دلتنگی می دهد!

دلتنگ بارونم بیا،مجنون و حیرونم بیا
عاشق نبودی مثل من،غمگین و داغونم بیا

برگرد ای دوست که محتاج دستان دیروز توام
برگرد که پس از رفتن تو گریه امانم را از بی کسی بریده

قلب منی قلب منی تا کی میخوای درد کنی!؟
«موزیک»

همه به جز تو شعری ست نخوانده
اما تورا باید در یک هیاهو
بی هیچ واهمه ای
برای پاییز شال و کلاه کرد
و در تاریکی شب
دور از تمام ستاره ها
در طنین چشم های پر از اشتیاق
به هزاران اتفاق فرخنده
به بلندای مژگانت
و به دام عمیق...

بگو حرفِ قشنگِ مهرَبانی؛
که پُر گردد دل از حسّی نهانی!
زمانی که دلم بسیار تنهاست،
مرا لبریزِ خود کن؛ می توانی!
شاعر: زهرا حکیمی بافقی، کتاب دل گویه های بانوی احساس.

غرق در دلتنگی و لبخند همچنان باقی ست:)