شعر ملل

هر صبحی که صدای تو در آن طلوع نکند
شبی تبعیدی و اندوهناک است
که هفته در آن
هفت قرن می شود

تو فقط باد و باران هشتمِ ماه مارس نیستی
تو ای دل انگیزِ شب های تابستانی
گیسوان شب های پاییزی
تو ای سوز بوران عشق
تو نباشی
چه کسی باشد؟!
زن، زن، زن، زن
تو زندگی هستی...

راستش را بگو
زمانی که دوستم داشتی
سعی می کردی
چه کسی را فراموش کنی؟

_قهرمان تازه اوغلو
_ترجمه ی سیناعباسی هولاسی

آزادی به بال ها می ماند
به نسیمی که در میان برگ ها می وزد
و بر گلی ساده آرام می گیرد
به خوابی می ماند که در آن
ما خود رویای خویشتنیم...

یلدا که بلندترین شب سال نیست...
طولانی ترین شبم، شب هایی ست که،
دور از آغوشت به خواب می روم.




■□■
شعر:دلبرین عبدالفتاح
ترجمه به فارسی: زانا کوردستانی

بارانی که
به شیشه پنجره‌ی ما می‌خورد
قطره‌های اشک کودکانی است که
از اینجا رفته‌اند
به سوی آسمان.
کودکانی که دلتنگ مادرانشان می‌شوند؛
اتاق‌هایشان؛
دفترهایشان؛
و از دلتنگی گریه سر می‌دهند.
رنگین کمان ،
شادی همان کودکان است
هنگامی که خداوند دست بر شانه هاشان می گذارد
و لبخند می...

جهان بر پا نمی مانَد
مگر با سر خمیده ی ما
روی شانه ی آن که عاشقش هستیم

شاید تو را بپرسند
عشق چگونه مُرد؟!
بگو: در روزگاری اندوهناک آمد...

‏برای من
پایانِ جهان اهمیتی ندارد
جهان برای من
بارها به پایان رسیده
و صبح روز بعد
دوباره آغاز شده است.

_نیره وحید شاعر و نویسنده آفریقایی-آمریکایی
_برگردان: بهناز بیرون راه

به چه درد می خورد
که هزار شهر را بگردی
اما به راه دل خویش آگاه نباشی...

_ لطیف هلمت
_برگردان: مختار شکری پور

دوباره باران گرفت
باران معشوقه ی من است
به پیش بازش در مهتابی می ایستم
می گذارم صورتم را و
لباسهایم را بشوید
اسفنج وار
باران یعنی برگشتن هوای مه آلود شیروانی های شاد!
باران یعنی قرارهای خیس
باران یعنی تو برمی گردی
شعر بر می گردد...

دلتنگ ها بهتر می دانند
که خواب یک نیاز نیست
تنها یک بهانه است!
تا آدمی به شب پناه ببرد.


نازان بکیراوغلو شاعر ترکیه
ترجمه ی فرید فرخ زاد

چشمانِ محبوبم دو ستاره
و سینه اش گُلِ بهاری است



عبدالوهاب البیاتی
ترجمه ی عذرا جوانمردی

خیال می کنی
آواز خواندنم
از شادی ست؟
من
قناریِ کوچکی هستم
می میرم
اگر برایت آواز نخوانم

_عبدالوهاب البیاتی
_ترجمه : محسن آزرم

امشب به ملاقاتم نیامدی
تا که راه را بر تاریکی وحشی ببندی،
همو که قصد داشت
روشنای روی دیوار روحم را خاموش کند.






شعر: برهان برزنجی
ترجمه: زانا کوردستانی

امشب به ملاقاتم نیامدی
تا که طوفان های زندگی ام را بتارانی،
آن طوفان هایی که می خواستند،
رخنه ایجاد کنند مابین چشم هایم!.






شعر: برهان برزنجی
ترجمه: زانا کوردستانی

امشب به ملاقاتم نیامدی
تا به دیدارت دلشادم کنی،
بی تو، سرمای زندگی از همه ی درز و سوراخ ها هجوم آورده اند
برای زدودن خاطراتت از یادم،
اما نتوانستند،
حتا کلمه ای از حرف هایت را از جیبم بیرون بکشند!.






شعر: برهان برزنجی
ترجمه: زانا کوردستانی

پرده ها را کنار نزنید!
مبادا خورشید من بتابد و
خورشید دنیا خجالت زده شود و
جهان در تاریکی غرق شود!.






شعر:

آی خوشکله!
تو هم تروریست خواهی شد،
اگر مرا با زیبایی ات بکشی!.






شعر: برهان برزنجی
ترجمه: زانا کوردستانی

اگر تو پرتوی خورشید بودی
به هیچکس نمی دادمت!
شب ها اسم تو را بر سینه ی تمام ستاره ها می نوشتم
و پیراهن نورانی تو را تنپوششان می کردم
و خودم هم در میان گرمای این عشق آب می شدم.






شعر: برهان برزنجی
ترجمه: زانا کوردستانی

نازنینم!
پیراهنی که تو به تن می پوشی،
لباس روح من است!
در بهشت هم،
همان پیراهن را به تن خواهیم کرد من و تو...






شعر: برهان برزنجی
ترجمه: زانا کوردستانی

سایه سار من است،
گیسوانت.
در سایه اش،
شادمانی هایم را پیدا می کنم...





شعر: برهان برزنجی
ترجمه: زانا کوردستانی

به ابرهایی که از وطن تو می آیند،
خوش آمد می گویم!
هرچه قدر می خواهند ببارند،
بارانش را تنپوش تنم خواهم کرد.




شعر: برهان برزنجی
ترجمه: زانا کوردستانی

ابر هم زن است!
مگر نه اینکه زمستان می شود،
درد زایمان می گیردش و
تگرگ می شود...


شعر: سوران ندار
ترجمه: زانا کوردستانی