شعر ملل

دوست داشتن جنگ است،
اگر دو تن یک دیگر را در آغوش کشند
جهان دگرگون می شود،
هوس ها گوشت می گیرند،
اندیشه ها گوشت می گیرند،
بر شانه های اسیران بال ها جوانه می زنند،
جهان، واقعی و محسوس می شود،
شراب باز شراب می شود،
نان بوی اش...

برای نوشتن تاریخم
اشک می خواهم
نه جوهر...

براى رفتن
نه خداحافظى می خواستم
نه راه و نه چمدان؛
در سرم، درى باز بود
که بستم و رفتم.

باد برف را آب می کند

عشق نیز دلم را

برف به سیل تبدیل می شود

دلم نیز به آفتاب

حس هفتم

بمن می گوید:

«آتش»

خشم بزرگ

خداونداست

معلم جغرافیا هرچه که می خواهد ؛
بگذار بگوید

کره خاکی تنها دو دریا دارد و بس
آن هم دو چشمان تو...

ترسیده ای ؟
از که ؟
از جهان ؟
من جهانت
از گرسنگی ؟
من گندمت
از بیابان ؟
من بارانت
از زمان ؟
من کودکیت
از سرنوشت ؟
من هم از سرنوشت ترسیده ام

بێزارم لێرە، بێزارم
شار بازاڕێکی ترسناکە
ڕیکلامی فەنتازیای ڕەش دەکرێ،
تراژیدیایە کراسی زەوی
خۆر خەریکە یەخەی ئاسمان ئەدڕێ
...
بێزارم لێرە، بێزارم
دەستم بگرە، بابڕۆینەوە لادێکەمان
لەوێ دڵی بەردەکان نەرمە
ئاوی کانییەکان جێت ناهێڵن
دەڕۆن و دەگەڕێنەوە لامان
...
بابڕۆینەوە بۆ لادێ
پێم مەڵێ:
کە لە قەلەڕەشە دزەکان دەترسێم
خاترجەمبە،...

[نیشتیمان ڕەشپۆشە، بۆیە ڕەشبینم]

ببورە ئاڵاکەم،
چوار ڕەنگی ڕەنگاڵای...
وەلێ لەژێرتا، هەر ڕەشم بینیوە
...
ببورە نیشتیمان
دەست پێنوس ناگرێ بۆستایشت،
لەژێر هەرئاسمانێک هەر پارچە زەویەک
تەنها خەمم چنیوە.
...
چیت بۆ بنوسم نیشتیمان؟
چۆن قەدماغەی برینت هەڵدەمەوە؟
لەشوێنێک ڕۆڵەی خۆتە گەزەت لێ دەگرێ
لەلەیەک دوژمنەو خستوتیە هەزار کەمینەوە.
......

إذا لم تأت
لمن جمالی؟
وشاحی الحریری لذلک
والشعر الذی أرفعته کل هذه السنوات؟



اگر تو نیایی
زیبایی ام برای که باشد؟
شالِ ابریشمی ام برای که
و گیسوانم که این همه سال پروردم شان؟



-هنوزم همونی…

زیباترین بهانه ی زنی تنهاست
این پرنده سردش است
در هوای آغوش گرم تو.
...
سرما و سردی این دی ماه را
هرکس به اندازه و میزانی می داند
و یادشان می رود تو هستی،
من نباشم،
همیشه دنیا سرد است
و بیشتر میل به گرمای بودنت دارم در دلم....

هیچ قصد و نیتی ندارم
برای دوباره عاشق شدن
اما اگر دوباره تو را ببینم
بیشتر از حد و حدود جنون
دوستت خواهم داشت و برایت جان خواهم داد.
...
نمی خواهم دیگر بنویسم
هرچه هم نوشتم، اهمیتی به آن ندادی!
اما نمی توانم در هوای تو زندگی نکنم
هیچ...

خوب می توانم
همه ی کلمات لغتنامە ها را بدزدم و پنهان کنم
اما هرگز نمی توانم، جز این سرزمینی که در آن هستم
سرزمین دیگری را موطن خود کنم.



شعر: بروسک صلاح
ترجمه: زانا کوردستانی

میان ازدحام و شلوغی مردمان، قدم می زنم،
اسمت را که می شنوم،
با احترام، دقایقی توقف می کنم.




شعر: بروسک صلاح
ترجمه: زانا کوردستانی

دلم گرفتە،
همچون عروسکی شیشە ای!
که می خواهد گریه کند اما
لبخندی بر لب دارد.




شعر: بروسک صلاح
ترجمه:زانا کوردستانی

[پدر جان!]

پدر جان!
عید در راه است
نرم نرمک می آید
مردم در پی تهیه ی مایحتاج های خود هستند
دل من هم تنها، دیدارت را احتیاج دارد
و دست به دعا شده و هزار و یک دعا برای دیدنت کرده است.
...
پدر جان!
کمی به عید مانده...

جلوی خیالات مرا نگیر
بگذار که همچنان غرق اندیشه های خودم باشم
کودک بازیگوش روحم
به خیالاتش دل خوش است.
...
فکر می کنم که در آغوشت هستم
دستت را در دستانم گرفتم
دلم هم مانند کودکی
در خوابی آرام فرو رفته است.
...
می دانم افراد زیادی هستند که...

من در تعجب ام!
مردم می گویند
شبی هست که
بلندترین شب سال
در چهار فصل سال است.
...
پس چرا برای من
نه فقط یک شب
بلکه تمام شب ها
در نبودنت
شب یلدا شده است؟!
...
بگو که دوری من
چنانت کرده
که چهار فصل سال برایت، همیشه...

[نامه های ریحانه]

از سر بیکاری می خواهم نامه ای بنویسم
اما توان ندارم
تنها نیاز به این دارم که یک بار دیگر
تو را ببینم.
...
تا برایت بنویسم: بیمارم!
و تو به من بگویی: چرا؟!
- عجله کن، برگرد کنارم،
من فقط با آمدن تو خوب می شوم!...

[گویا]

عزیزم گویا که دلتنگم شده ای؟!
به این خاطر است که احوالت را نمی پرسم
خدا می داند که بعد از مرگ هم
دیگر در طلب عشق، دست دیگری را نخواهم گرفت.
...
عزیزم گویا نمی دانی و
خیالات عجیبی با خودت کرده ای!
نمی توانم خودم را به...

جا ماندم
می خواستم پرنده باشم
و پرواز کنم
حال اکنون درخت ام
با عمیق ترین ریشه هایم
جا ماندم!

من اما می توانستم همه را دوست داشته باشم
اگر دوست داشتن را با تو شروع نکرده بودم.

اگر هر آواره با خود شعری بیاورد
چه خواهد شد؟
آیا اروپا دیوان بیدلی نخواهد بود؟
با کلماتی گیج و عمیق
با حرف هایی
از تاک های دمشق و بلخ
مدیترانه چطور دلش آمد
تو را با شعرهایت غرق کند؟
دریا چگونه توانست این همه شعر را بنوشد و مست...

اگر دره بودم ژرف
در رودخانه ام پنهان می کردمت
دریا اگر بودم سمت گردابم می بردمت
اگر سیلاب بودم در تو می ریختم
جاده اگر بودم زیر سنگینی ات می آرمیدم
.
اگر انگور بودم اگر شراب
تمام شب سرمستت می کردم
گندم رسیده اگر بودم می پوشاندمت از...