متن لب هایت

شیرازِ تو منم
همه دانِ من باش
تا لب هایت را
به میزبانی بهار نارنج
بوسه باران کنم...

اول سراغِ چشم هایت رفتم،
چشم هایِ تو!
گفتم مبادا بسوزد
وَ ناز خوابِ تو کابوس شود

بعد سراغِ موهایت رفتم
موهایِ تو ناز بود وُ
باز بود
آن قدر که گفتم،
مبادا که سفت بگیرد این دست هایِ چِغِرَم
بعد تو دردت بیاید وُ
خواب ازسرت بپرد

بعد
سراغِ...

نیمه شب لحظه ی یادآوری لب هایت
بوسه بر باد هوا می زنم از تنهایی

شعرم را
کوتاه می نویسم
آنقدر کوتاه
ک تا لب وا نکرده ای
لب هایت را
غرق بوسه کنم...
میدانم
این شعر
هرگزمجوز نمی گیرد
بیخیال چاپ
بدون سانسور
می بوسم ات

دست هایم را بگیر
تا از تمام پرنده ها کوچ کنیم
و در ارتفاع بوسه های تو
ماه قرص هایش را پشت خنده هایت
دفن کند...
.
تو در سپیدی چشم هایم برقص
تا شوق گردش از سر عقربه ها بیفتد
و من آنقدر از تو بگویم
تا در شعر...

لب هایت را پشت ماسک
و چشم هایت را زیر عینک دودی
پنهان کرده ای....
لعنتی!از کجا بفهمم که دیگر
دوستم نداری...!؟

دختر که باشی
میروی جلوی آینه
سراغ لب هایت
صورتی پامچالی ، قرمز آب اناری ، قهوه ای خرمایی
دختر که باشی
جلوی آینه چهار زانو مینشینی و سوار بر قالیچه ای از خیال به سرزمین ناخن هایت فرود می آیی
آبی کاربنی، صورتی نئونی ، قرمز یاقوتی
اما انگار...

لب هایت
شروع حادثه ی عشق بود
و این شیرین ترین حادثه تاریخ
خواهد بود...

صبح را با توآغاز کنم،
و چای بنوشم با تکه های
عسل لب هایت...

چشم هایت بوی مهر می دهد
لب هایت طعم ترش انار
اما واژه هایت رنگارنگند
و بیشتر نارنجی
حضرت عشق
تو پاییزی
یا پاییز تو؟

چشم هایت؛ چشمه های شراب
لب هایت؛ باغِ خرما
وآغوشت آفتابِ داغِ تابستان است.

لب هایت را جلو بیاور
میخواهم چای پنجشنبه ام را
شیرین میل نمایم
درست شبیه طعم لبانت...

لب هایت را جلو بیاور
میخواهم چای " پنجشنبه ام " را
شیرین میل نمایم
درست شبیه طعم
لبانت

چقدر
ملموس می نویسم...
از آغوشت
از لب هایت
از بوی موهایت
از آرامشِ دستهایت
منی که از بودنت تنها نبودنت را دیده ام!
ای بزرگترین
ایهامِ شعرهایم...

دارم به انگشت هایت فکر می کنم که بسته است

به چشمهایت که بسته است

به لب هایت

دارم به این عکس فکر می کنم

که یکریز حرف می زند.

هرروز به شوق تُ ،
بهانه دست خورشید می دهم
تا بیدارم کند
من تمام لبخندهای عاشقی را
ازلب هایت می نوشم جرعه جرعه...
چه تکرار زیبایست
هر روز صبح بیدار شدن
باخورشیدنگاهت،
باخنده های تُ ...!





️️️

شب است ، تو که باشی !
چشم هایم را به چشم هایت می دوزم
بوسه را از لب هایت می چینم و
آغوشم را در آغوشت عاشقانه
به معنا می کشم.



️️️

صبح بیرون آمد️
از پسِ دلتنگیِ شب،
چه دلپذیر می شود،
صبحانه با عسل لب هایت.

لب هایت زیباترین
ساز بود
وقتی با لب هایم
می نواختم ...!!!

تلخ است ، تلخِ تلخ ، این زندگی

اَمآ ” لب هایَت ” عجب تعادلی برقرار کرده است … شیرین است ،شیرین شیرین … در برابرِ این زندگی …

چشم هایت؛ چشمه های شراب
لب هایت؛ باغِ خرما
وآغوشت آفتابِ داغِ تابستان است.