متن نگاهت

نگاهت چو زیباست آتش کش است
چو آتش کشد بر تنم هم خوش ست

تنت سرشار از عطر گل یاس
نگاهت غرق عشق و شور و احساس
نسیم عطر مویت گاه دیدن
دلم را میبرم تا اوج احساس

از چشمت بجوشد غزل آغاز میکنم
شعر تازه را در نگاهت پرداز میکنم

عطر تتت حواس مرا لمس میکند
وقتی دکمه های تو را باز میکنم

دل عاشق ام تنها برای تو می تپد
قفل سکوتم را برای تو باز میکنم

گل برگ های روی لبخندت را
با بوسه تک...

هیچ دنیایی به زیباییِ دنیایِ چشمانت نیست
چشم هایی که برنده تر از تیغ اند
به هرسو که می نگرم تویی،
لبخندت ،نگاهت،صدایت
و من غرق می شوم در رویایِ این همه بودن
شعرهایم را بنگر که همه به عشقِ تو جاری می شوند،
لبخندت انگیزه ای ست برایِ عبور...

دارد نوای این شب غمِ آوای ما را
در شامگاه هجران بشنو رَثای ما را
من کشته نگاهت از چشم پر گناهت
از چشم تو بگیرند پس خونبهای ما را
با چشم خویش کندی ای یار گور ما را
با گریه ات نوازی ساز و عزای ما را
ماه عسل...

سرباز توأم
جامهٔ رزمم ، لبخندت
سلاحم ، نگاهت
میدان نبردم، دل آدم های حسود
این سو منِ تنها و آن سو جهانی
چاره ای نیست باید که بدانند
فرمانده تویی...

نگاهت ، کلامت ، سکوتت ، لبخندت ، گریه ات ، فراقت و حتی شوق دیدارت هم مرا می کشد . تقصیرتو نیست . من کشته مرده تو به دنیا آمده ام .

دریای نگاهت مرا غرق می کند
در موج های خروشانش.
تلاطمی دارد نگاهت که نمی شود
چشم از چشمانت برداشت.

حریر

با نخ نگاهت
تابلو فرشی می بافم
از حریر

برق نگاهت، افزایش می دهد پمپاژ قلبم را ...

دریای تشویشم
آرام می گیرد
در ساحل نگاهت
امواج بی قراری ام

می نوشم
شراب عشق را
از پرتو نگاهت
با پیاله ی احساس

چامک

در به در می شود
به دنبال نگاهت
خیالم
آن گاه که باشی
سیزده بدر خواهد شد

قبله گاه قلب من!
علم نگاهت مرا حیران کرده...
حال بگو چه کسی می فهمد درد مرا؟

تو همانی که ز دیدار نگاهت مرا طاقت نیست

نگاهم با نگاهت روبه رو میشه

دل توو سینه زیر و رو میشه

اسما رحمانی

نگاهت عین یک بُت شکنِ که بت ،احساس من و می شکنه.
اسما رحمانی(آیناجهانی)

تلخی نگاهت مانند قهوه!
شیرینی لب هایت مانند عسل،
چه تضاد زیبایی ایجاد کرده است؛
طول راه چشم تا لب هایت.

بویِ شور انگیزِ باران میدهی
با نگاهت بر دلم جان میدهی
بسڪہ خوب ومھربان و صادقی
بر دلم عشقی فراوان میدهی

عشق ممنوعه
در دلم نگاهت
تا ابد
می ماند

پریسا عمادیان

با نگاهت جان اگر دادم خیالی نیست چون

دست هایت می تواند مرده را احیا کند....

یک روز خیالت ،به سر افتاد
بی روی تو ،دل در به در افتاد

یک خاطره شد یاد نگاهت
هر ثانیه ،چشمم به در افتاد

روزی که تو بر شاخه وزیدی
گلهای جهان از نظر افتاد

ای ماه نگاهم کن و بنگر
شرمنده شد از تو قمرافتاد

هر گز نرسیدم...

دارو ندار دنیا را بیخیال...
حق داشتم که چشمانت را صاحب شوم
نگاهت آدم را به بیراهه ها می کشاند
در افکارم که پرسه میزدی
دیگر در این جهان نبودم
جهانی ساخته شده بود
برای تمام لیلا هایی که
وصال را در ذهنشان پرورانده بودند
جهانی که میشد
با تو...

صبح را در شبنم نگاهت به اجابت می خوانم

تا روز در ترنم چشمان تو مستجاب شود

ارس آرامی