گوش فلک زلفان سیه باعث تفسیر تو باشد ذرات وجودم همه تصویر تو باشد جادوی نگاهت چه عجب شور به پاکرد این قلعه ی ممنوعه به تسخیر تو باشد ژاله صفت در دل ابری شدی پنهان باران شدی این سینه که تقطیر تو باشد سیلاب بشد خشک وتری عشق مرا...
ای نگاهت نخی از مخمل و از ابریشم چند وقتی است که هر شب به تو می اندیشم به تو آری به تو یعنی به همان منظر دور، به همان سبز صمیمی ، به همان باغ بلور...
مگر تابیده خورشید نگاهت چراغانی شده رخسار ماهت؟ تو از جنس ملائک در زمینی شدم محو دوچشمان سیاهت
به حریر نگاهت قسم عاشقانه هایمان را به غزل هایم سنجاق کرده ام
از تو تنها یک چیز در من جا مانده است آن هم خاطراتی است که در وجودم پرت کردی و دیگر راه فراری ندارند... ای کاش از تو چیز دیگری برایم می ماند چیزی زنده تر از خاطره همچون وجودت؛ عمیق تر از آرزو همچون صدایت و آبی تر از...
برای از تو سرودن شتاب خواهم کرد بنای فاصله ها را خراب خواهم کرد اگر نباشی و حتا سراب اگر باشی قسم که سجده بسوی سراب خواهم کرد از آسمان نگاهت نمیتوان دل کند بنام چشم تو غم را جواب خواهم کرد در انتظار تو هر لحظه ام پر از...
بهار به اردیبهشت َش دلرُبایی می کند تو به آن طرز نگاهت..
شیرینی لبانت را آنگاه حس کردم که وقتی تورا بوسیدم زنبورعسلی روی لبانم نشست ومن درکندوی نگاهت به تماشای زیباترین گل نشستم وتوسینه مرمرین ات را به شهوانی ترین نگاهمان گستراندی ومرابه هرچه گناه بود قهقه خنداندی
رها کردی مرا هرچند در آغاز فصلی سرد ولی با خاطرات شاعری عاشق چه خواهی کرد!؟ قدم زد پا به پایم کوچه، هر شب خاطراتت را برای زندگی کردن شدم روحی خیابان گرد مرا بردی کنار چشمه ات، لب تشنه آوردی دلت می خواست از گرمای آغوشت شوم دلسرد برایت...
باد می وزید درخت تکیده بود کلاغ از روی شاخه پرید انگار زمستان رسیده بود . اما زمستان برای من از چشمان تو آغاز شد نگاهت که یخ زد خنده هایم قندیل بست و در دلم برف بارید . زمستان من نگاه سرد تو بود
بدنت بکرترین سوژه ی نقاشی ها و لبت منبع الهام غزل پاشی ها با نگاهت همه ی زندگی ام بر هم ریخت عشق شد ساده ترین شکل فروپاشی ها چشم تو هر طرف افتاد فقط کشته گرفت مثل چاقو که بیفتد به کف ناشی ها ماهی قرمزم و دلخوشی ام...
نگاهت آنقدر عمیق بود که اگر هرگز شنا کردن را یاد نمیگرفتم در آن غرق میشدم.نگاهت آنقدر حرف داشت که اگر هیچوقت خواندن را بلد نبودم تو را نمیفهمیدم؛نگاهت آنقدر سنگین بود که اگر حتی قدری قوی نبودم آن را تحمل نمیکردم.اما نگاهت عجیب دور بود آنقدری که هیچگاه نتوانستم...
با خاک یکسان میکند دلم را مگر چند ریشتر است نگاهت؟
دلم برای زمستان میسوزد وقتی نگاهت پاییزم را بهار میکند!!
چشمهایت خورشید جهانم و دستهایت حصار آن است! صدایت باران خاکش است و نگاهت هم آسمان آن! اصلا تمامِ وجود تو سرزمین من است و بس..!
وَ ”جهان ” چه کوچَک می شود، آن گاه که تو در این حوالی باشی! درست به اندازهٔ ”چَشمهایت”، به اندازه ”نگاهت” ! وَ ”جهان ” چه زیبا می شود، آن گاه که تو اینجا باشی! درست شبیه ”تو” می شود..!
بهار به اردیبهشتش دلربایی می کند تو به آن طرزِ نگاهت
هر پاییزی که می آید عریان می شوم جسمم با باران شسته می شود جوری عاشقم که با هر نگاهت گسترده می شوم
با چشمانی باز رویاهایی را می بینم که در سکوت اتاق، ورق ورق شعر می شوند.... برگرفته از آوای ماهوری نگاهت تا اقیانوس آرام آغوشت
حوّایم باش سیب نگاهت را تعارف کن به دلم بی هوا
حالم را نپرس راست بگویم تو را می آزارم دروغ بگویم خودم را. مرا مهمان نگاهت کن در آغوش لبخندت بگیر و در گوش جانم نجوا کن هیچ شبی نیست که سحر نداشته باشد
تو مثل هیچ کس نیستی نگاهت! لبخندت! چشمان دل فریبت! تو ! قشنگ ترین زن تاریخی در نگاهِ من
مهربان باش و به هرکس میرسے لبخند بزن ... تو نمیدانی به آدمها چه میگذرد شاید لبخندت برایشان مانند گنجی ارزشمند باشد و آنها بسیار به آن محتاج باشند... با نگاهت، سینه ی من ناگهان می ایستاد غم درون قلب من هم بی گمان می ایستاد در هوای سرد این...
مات بازی نگاهت شدم انگار کیش شده به دنیا امده ام دست از این دنیا بریدم انگار که اغفال شدم عاشق معشوق شدیم ولی چه زیبا انکار شدم دست به سکوت زدم تا که دور از اندوهت کنم فارغ از اینکه گم در چاله اندوهت شدم هرچه نزدیک تر شدم...
