متن کوتاه نسیم

وقتی نسیم نیمه شب
از باغ سیب برمی گردد
راز از کنار زلف تو آغاز می شود

سبزه ها را گره ای کور مزن تا شاید
یک نسیمی نظری کرد به هم برگشتیم

خاک را زنده کند تربیت باد بهار

سنگ باشد که دلش زنده نگردد به نسیم

نسیمی آمد و برداشت از سر روسری ها را
مگر پاییز رنگی تر کند خاکستری ها را

در انتظار کَسی،
قاصدک از تار عنکبوت
می دهم به نسیم

شب!!
ماه و ستاره‌ها؛
دست در دست هم؛
از جانب چشمانت
با نسیم همره می‌شوند و
با عطرِ لبانت یواشکی بوسه‌ای
بر پیشانیم
می‌نشانند...

سعی من در سربه زیری بی گمان بی فایده ست
تا تو بوی زلفها را می فرستی با نسیم

درخت‌ ِ‌ نارنج‌
پیراهنش‌ رابا‌ بهار‌
گُل‌ دوزی‌ کرده‌ است‌
بازکن‌ پنجره‌ را‌
نسیم‌ اوازِ‌ ان‌ را‌
منتشرمی‌ کند

زمزمه های دل غربت زده ام را
به نسیم سپردم
تابرساند به تو.

عاشقانه،دردره هاوکوه ها

نسیمی رازگونه برما

می آیدومی گذرد...



درسکوت،ناگاه کنار هم

رازی را می گشائیم.

بوی آبان می آید
بوی کسی که دارد توی نسیم
برای تو شعر عاشقانه می خواند!

گیسو بسته ام
به نسیم آمدنت
بی قراری های دل را

گیسو بسته ام
به نسیم آمدنت
بی قراری های دل را