متن برگ زرد

بی‌تو،
من برکه‌ای سردم
که سکوت بر سطحش
برگ‌های زرد را نقاشی کرده است.

در نزدیکی پاییز، جانم به وجد آمده
برگ ها رقصان، در باد، دل را عیان کرده
هر برگ زرد، آیینه ای از جان پنهان من
در این فصل زیبا، عشق در دلم خانه کرده

من

برگ زردی
می برد خش خش کنانش
هر کجا باد
آن منم

با دست های خشکیده

بسان برگ زرد

قوی آرزو را جاری می کند

در آب روان خیال ...

ساناز ابراهیمی فرد

کاش می شد رفت و گم شد در دل پاییز
از تو تنها برگ زردی تحفه ی عشق است