متن قفل

نمی دانم کلید چیست
و
قفل به چکار آید،
اما لبخند تو قفل زبانم را می گشاید
حجت اله حبیبی

با صدای گامهایت
قفل شکست
و
جمعه شال وکلاه کرد

منیربابااوغلی

ما بر در عشق حلقه کوبان

تو قفل زده کلید برده

☔️♡ - اصلا حواست هس؟!
+ آره دارم گوش میکنم...
- چی داشتم میگفتم؟
+ میگفتی که... خب...
- دیدی گوش نمیکردی!!
+ ببخشید...
- همیشه همینو میگی!
+ آخه... چشمام که رو صورتت
قفل میشه بقیه ی حسای
لامسه مو از دست میدم :) 💦

دیالوگ طوری
نویسنده: ریحانه...

دلِ من دریائیه ، تو بزن ماهیاشو زنده بکُش

بزن یه زخمِ درشت

تو بزن مرجانشو جر بده و بنداز جلوش

تو درار مروارید از صدفشو بهم بده فحش

دلِ من زندون داره ،تو بزن میله هاشو خم بکنش

تو بزن نیش به من و ، بعد بکن عشق

یا...

صدایت
شاه کلید، قفل
تمام بغض هایم است
بیا و با دوستت دارم هایت
با بوسه های پیاپیت
قفل تمام این خستگی ها را بگشا

محمدامین تیمورزاده

اکثریت ما، احساساتمان را،
درون صندوقچه ای محبوس کرده
و به درِ آن قفلی به نام "سکوت" زده ایم؛
و نگهبانی از جنس غرور
برای آن گذاشته ایم
که مبادا تبر این احساسات،
قفل را بشکند
و از آن بیرون بِجَهند
و ما را رسوایِ عشقِ مان بکنند؛
که آن...

از فال و استخاره و حاجت گذشته است،
این قفل بسته
به دست های خودت باز میشود...

من بر لبانم قفل.. تا چیزی نگویم
او با نگاهش حرف هایی زد.. بماند

کدخدا گفته که از خانه کسی در نرود
ده قرنطینه و با قفل کسی ور نرود

مادرم مى‌گوید : درون هر زنى اتاق‌هاى قفل شده‌اى هست ؛ آشپزخانه‌هاى لذت، اتاق خواب‌هاى اندوه، و حمام‌هاى بى علاقگى ...
مردها گاهى وقت‌ها با کلید مى‌آیند ، گاهى وقت‌ها با چکش

عکستو گذاشتم صفحه گوشیم
هر دفعه قفلش رو باز میکنم، نیم ساعت قفل میشم ...

انگار دلمو
قفل و کلید کردن به دلت
هیچ جوره نمیتونم ازش دل بکنم



️️️

آن زمانی که تو از کلبه ی قلبم رفتی
بر درش قفل زدم تا که نیاید دگری

من و چشمان گره خورده به تقویم و زمان
روز و شب با همه ی خوب و بدش شد سپری

در قفل فروبسته ‌ی غم‌ های دل خویش
آن کهنه کلیدیم که دندانه نداریم

دیگر سکوتم از رضایت نیست، آخر
قفلی که بستی بر دهانم، بی‌کلید است...
.

روی این قفل نوشتند دعا می خواهد
من سپردم به خودش
هرچه خدا می خواهد ...

یک آدم‌هایی درب ها را قفل می‌کنند،
یک آدم‌هایی قفل ها را باز می‌کنند... یک آدم‌هایی گفتگو را می‌کُشند،
یک آدم‌هایی گفتگو را به دنیا می‌آورند... یک آدم‌هایی اندوه را پاک می‌کنند،
یک آدم‌هایی اندوه را روی دیوار زندگی ما می‌پاشند.... یک آدم‌های خنده را از روی لبهای ما خط...

بین این همه آدم من چرا قفل تو شدم

عکستو گذاشتم صفحه گوشیم
هر دفعه قفلش رو باز میکنم، نیم ساعت قفل میشم..!

تو بگو
چگونه نخندم
وقتی دستانت
قفل شده در دستانم
وقتی گونه هایت
به زانو در آورده اند
درخت سیب حیاط را
وقتی تکلیف دلت

از روز برایم
روشن تر است...

عکستو گذاشتم صفحه گوشیم
هر دفعه قفلش رو باز میکنم نیم ساعت قفلش میشم!

واژ ها در دهانم قفل شده اند
تا کلید را بردارم
تو زنگ زده و گریخته ای !

روی این قفل نوشتند / دعا می خواهد
من سپردم به خودش/ هرچه خدا می خواهد