متن پارک

هرزمان که:
می روم ورزش کنم در پارکها،
همقدم با من بیا؛
تا منتهای یک نفس!

من و تو،
غروبگاهان
روی نیمکت پارک، میعادگاهمان بود.
درخت کنار نیمکت
که همیشه درد دل های ما را می شنید،
تنه اش خمیده است.



شعر: صالح بیچار
ترجمه: زانا کوردستانی

دختر گل را چید
افتاد و از دنیا رفت
نیلوفر در پارک...

مثل نیمکت سیمانی
در گوشه ی پارک،،،
به انتظار نشسته ام
که بیایی!



سعید فلاحی (زانا کوردستانی)

نه قلب دارد
نه احساس
اما سخاوت عجیبی دارد
نیمکتِ سرد و سنگیِ پارک...

عباس پورعلمداری

وقتی به پارک می روم ، پیرمردهایی می بینم که در سکوت به نقطه ای خیره شدن !
شاید به گذشته فکر می کنند ، به اون دوستت دارم هایی که نگفتن ، به دوران سراسر مهربانی در قدیم و شاید به این فکر می کنند که چه زود عمر...

قصه ی عشق تو انگار معلم شده است
من کجا و گل رُز وسط پارک کجا ...
Moon♡

تو توالت پارک بودم...
یه ساقی مواد اومد گفت: داداش چی میزنی یه ساعته اون تو؟
گفتم: زور
نمیدونم چرا از خنده مرد.

الان مراسم شب هفتشیم

نیمکت خالی
هر روز صبح موقع پیاده روی مرد جاافتاده ای را توی پارک می دیدیم که جای ثابتی روی یکی از نیمکت ها می نشست و وقتی از کنارش رد می شدیم، دستش را برایمان تکان می داد و می گفت: «جوان ها خسته نباشید.» ما هم برایش دست...

شکر گزاری
روشنایی چراغ های خیابان خوشامدگویی گرم سرمای شبانه ای بود که داشت از راه می رسید.
انحنای نیمکت پارک با ستون فقرات خسته اش آشنا بود.
پتوی پشمی سالویشن آرمی،دور شانه هایش پیچیده شده و آرامش بخش بود. و یک جفت کفشی که امروز در میان زباله ها...

یک صبح زیبا
برادرم و دوستم جلو راه می رفتند و من و دوست دوستم پشت سرشان می آمدیم. دوست دوستم خانه اش را برای فروش گذاشته بود اما خانه را کسی نمی خرید. دوست دوستم دلخور بود که هر وقت می خواهد چیزی بخرد آن چیز گران است و...

نیمکت/بو می کشد/تنهایی را/پارک/خیس شده است

خودم را به پارک آورده ام
می خواهم روسری ام را در بیاورم
تا آشوب باد
خیالت را
از لای موهایم بیرون بیاورد...

زمستان باشد و…
برف باشد و…
سوز باشد و…
نیمکت
پارک
یخ زده باشد و…
تو
در کنارم…
با وجوده اینهمه گرما
بزرگترین دروغی که
می توان به آن خندید
سرد بودن هواست !!!