دوشنبه , ۱۷ اردیبهشت ۱۴۰۳
دیگه به درد نمیخوره این دنیاخشم،فقر،جنگ کُره زمین روفراگرفته!دیگه زیبایی وجود نداره........
من پر از دردم ولی کو شانه ای تا سر نهم؟بغض امانم را بریده،شانه می خواهم رفیق...
مونسی نیست مرا بعد سفر کردن توهمدم دردم و این درد کشیدن دارد !...
به سکوت سرد زمانبه خزان زرد زماننه زمان را درد کسینه کسی را درد زمانبهار مردمی ها دی شدزمان مهربانی طی شدآه از این دم سردیها، خدایا...
عاقبت هجوم ناگهان عشق ،فتح میکند پایتخت درد را …...
مرگ تلخ است و نابکار من قلبم درد میکند من به تو می اندیشم در سفر به سفری بی بازگشت رفتی...
گفته بودم وقتی که از آغوشت دورمغربت برای من تعریف می شود!گفته بودموقتی بوی عطر تورا ندارمدرد برای من تعریف می شود......
افتادگان چو تکیه به دست دعا کنندصد درد را به قطرۀ اشکی دوا کنند...
شبها خوابم نمی برد...از درد ضربات شلاق خاطراتت روی قلبمبی انصاف...محکم زدی... جایش مانده است...
درد بر من ریز و درمانم مکن ...زانکه درد تو زِ درمان خوشتر است...
ما نمی تونیم چیزی رو فراموش کنیمفقط انقدر درد میکشیم و عادت میکنیمتا بالاخره همه چی واسمونعادی و کمرنگ میشه......
به درد هم اگر خوردیم قشنگ است...در این دنیا که پایانش به مرگ استدر این دنیا که پایانش به مرگ استبرای هم اگر مُردیم قشنگ است...
خدایا عاشقش کن تا بفهمد درد من رابفهمد روزگار غمگسار سرد من را...
درد بی‌عشقی ز جانم برده طاقت وَرنه من ،داشتم آرام ، تا آرامِ جانی داشتم ......
به گوش ام خش خش پاییز زرد استدل ام میعادگاه زخم و درد استنمی آید صدایی از در و دشتهوا بس ناجوانمردانه سرد است...
کودک که بودم ، وقتى زمین مى‌خوردم مادرم من را مى‌بوسید ، تمام دردهایم از یاد مى‌رفت ...دیروز زمین خوردم ، دردم نیامد اما تمام بوسه‌هاى مادرم یادم آمد ......
شکستنِ دل ، به شکستن استخوان دنده مى‌مانَد !از بیرون همه چیز رو به راه است اما هر نفسى که مى‌کشى ، دردیست که مى‌کشى ......
چه دردی داره دوری تو ازم عشقمالهی هر چی عاشقه برسن به هم...
افتاده همیشه پای من در چالهقلبم شده یک دشت پر از آلالهتنها تو فقط حال مرا می پرسیای درد،رفیق خوب چندین ساله...
غافلی از دردِ من، با آن‌که احوالِ مراکودکِ یک‌روزه داند، کورِ مادرزاد هم...
یک‌روز سمت شهر خودم کوچ میکنمبا دردهای کهنه و غم‌های بی‌شمار......
دردی عظیم دردی ستبا خویشتن نشستندر خویشتن شکستن...
مثل زنی پا به ماهتو را به درد نشسته ام !فرزند کدام ماهیاینقدر نمی آیی؟...
از نمک نشناس ها آزار دیدن سخت نیستدرد دارد خوردن زخم از نمک پرورده‌ای...
تکه ای از رو حم خیلی درد میکند آنجایش که پر بود از شیطنت های دخترانه دلم برای خودم تنگ شده من خیلی وقت است بچگی نکرده ام ......
تنهاییت را بچسب...بیخیال آدمها...دل بستن به آدمها فقط درد دارد......
عاشقم کردیورفتیلعنتیاینرابدان،پیش‌پایت‌می‌گذاردروزگار،این‌درد‌را......
تنها ز تو دردی ماند ای مونس جان با منخواهم که نخواهم هیچ با درد تو درمان را...
ای بمیرد درداز هر طرف بنویسی اششبیه گرگ تو را خواهد درید !...
به گلو بغض و به لب اشک و به آغوشم دردشانهای نیست ولی شکر که دیواری هست!...
تو را که درد نباشد زِ درد ما چه تفاوتتو حال تشنه ندانی که بر کناره جویی...
زمستان سرد نیستدرد است وقتی دست هایم تنها خودم را به آغوش می کشند !...
با خَنده دستش را رَها کردم ولے خُبْ ! اینگونه خندیدن به قرآن درد دارد !...
لبخند تو مسکن تمام دردهای کشف شده ی عالم است برایم......
ای آن که دوست دارمت اما ندارمتجایت همیشه در دل من می کند...
مانند هیزم‌های مصنوعیّ شومینهمیسوزم و پایان ندارم، درد یعنی که......
می شکنم پل ها رو پشتمتا نترسمبرنگردمهیچ جا دنبالم نگردینمن یه درد دوره گردم...
تو میتونستی و نخواستیهمه ی دردم همینه......
لب هایتمُخدِر دارند...!می بوسمت سرگیجه میگیرمنمی بوسی مرآ درد می کِشم...
روز و شب منتظری هفته به آخر برسد !پس چه دردیست که هر جمعه دلت می گیرد ؟...
خون میرود نهفته از این زخم اندرونماندم خموش و آه که فریاد داشت درد......
این روزها همه آدمها درد دارند… درد پول درد عشق درد تنهاییاین روزها چقدر یادمان میرودزندگی کنیم!!...
ای کاشوقتایی که دردی رو دوا نمیکنیمحداقل دردی رو به دردا اضافه نکنیم...
تنهاییت را بچسببی خیال آدمها..وابستگی فقط درد دارد!!....
این زن که دستش را رھا کردیقسمت شدہ مردِ خودش باشدچشم از همه عالم بپوشاندفکرش پِی درد خودش باشد ......
دل دادم و بد کردم یک درد به صد کردموین جرم چو خود کردم، با خود چه توانم کرد...
درد من حصار برکه نیست!درد من زیستن با ماهیانی است که فکر دریا به ذهنشان خطور نکرده است!!...
سرِ من درد که نه، میِل شکستن داردتا که بیرون بکشماز وسطش فکرِ تو را ! ...
دلم یک یار میخواهد که همراهم شود عمریکه دردم را دوا باشد، که درمانم کند عمری...
تو چاره ی تمام حال های بد منی ... !...
