متن ایران

تو را ای کهن بوم و بر دوست دارم تو

ایران!
بمان شوق خورشید تو می کشد شام مارا...

برشی از ترانه

دشمن هزار هزار داری و چون کوه مانده ای

جانم  فدای  خاک  پاک  تو  ایران  هزار  بار

خوب میشی ، زخم هات پانسمان میشن،
خنده هات برمیگردن، اشکات پاک میشن،
سبز سبز میشی، بوی امید دوباره توی تنت
جا خوش میکنه، حالت جوری خوب میشه
که همه آرزو میکنن کاش جزوی از تو بودن
تو دوباره بدون درد نفس میکشی،
سر پا میشی، قوی تر میشی و...

آه ای وطن ِمضطربِ رنج کشیده!
یک روز مگر بوده که تو داغ نبینی؟

من یک متضاد هستم.
متضاد ها همیشه به قدرِ کافی مورد قضاوت قرار میگیرن.
متضاد هایی که نماز میخوانند،
اما پوششِ آنها متفاوت است.
متضاد هایی که مداحی گوش میدهند و آرام میشوند اما درکنارش هم آواز میخوانند و ساز میزنند.
متضادهایی که متعصب اند روی اهل بیت،
اما بقیه...

این روزها....
غرق شدیم میون یه آرزو،
میون یه رویا، که کی قراره
آسمونی که ستاره هاشو مخفی بغل کرده
و واسمون حتی نور ماهشو هم نشون نمیده،یه روز صبح بشه؟؟!
خسته ایم و لغتنامه دهخدا هیچ ترادفی برای
عمق تیره بودن حالات روحمون در خودش
جای نداده:)
نمیدونم کی...

خسته ایم!
تن های تنهای مان با یک آغوش آرام می شوند؛
بازوانی که برای تمام بی حوصلگی ها، دل بریدن ها و ناامیدی هایمان، جا داشته باشد.

- کتایون آتاکیشی زاده

هرگزاین جمله زیبا نرودازیادم
جسم من زره ای ازخاک
وطنم ایران است ....

گفتم این کیست که پیوسته مرا می خواند

خنده زد از بنِ جانم که منم، ایرانم

ارض مقدّس و پایتخت عشق مشهد الرضاست

ایران ما به لطف شهنشاهِ طوس بیمه است

دوباره مُلک ایران غرق ماتم
مصیبت در زده ، دلها پر غم
خدایا سرزمینم پر ز غصه
نباشد مهربان یاری و مرهم
ایرانم تسلیت 🖤🖤🖤🖤🖤🖤

ایران..
اسمش هم ابهت دارد..
ولی مردمانش..
همه غریبه پرستند..
میدانید..
ایران ، همچون پدریست که تا حد توانش ، هر چه فرزندانش میگویند را برایشان فراهم میکند ..
ولی با این حال ، بازهم فرزندانش میگویند : ببین آمریکا چقد خوبه ، اروپا چقد خوبه ، چقد بچه هاشو...

قصّۂ عشقُ باید
ازمادری شنیدکه
باگریه بَچَّشُ به
جبهه بُردکه شهیدشِه
ازمادری که وقتی
فرزندِ اون شد شهید
حتّی جِنازَشُ هم
به چشمای خودندید
داغ فرزندُ دیدن
کمترازشهادت نیس
خوابشونُ ببینی
هرشب باچشای خیس
عشقُ باشهادتِ
فرزندانِش معناکرد
خودخدابوسه به
دو چشماش وُ دستاش زد..

من کمی گیچ،
کمی مات...کمی مبهوتم!
زنده ای مرده در این خالی پر تابوتم
به کسی ربط ندارم...
به خودم مربوطم!
میروم دل بکنم از سر و سامان خودم
بار دیگر زده ام دست به کتمان خودم!
من کمی نفت...
کمی شعله...
کمی هم دودم!
جاده ای رو به نهایت...

قابل توجه کسانی که با لاتی میگن:
ما جنوب تهران میشینیم.
باید به عرضشون برسونم:
ما جنوب ایران میشینیم

سلام ای دیر آشنای لوند دوران
ای دخترک باز مانده قرون و اعصار
ای بهانه بیداری ادب رنجور ایران
امشب ایران محفل اش هست باتو بیدار

دست نامردی که دل / پاکت نشونه گرفت فکرنمیکردمیرسونه / قلب پاکت به بهشت شاگردای توراهت / به خوبی ادامه میدن باشهادت نمیمیره / یه مردی که واسه میهن افتخارکسب کرده علمش / توی جهان زبانزده ازترورش چشم ملت / چشمای یه جهان تره

ماعاشق ایرانیم پس درخانه میمانیم

گستره ی گیلان

به کشفِ جاذبه های تنیده در کیهان
بیا به خطه ی"جمشید"، پهنه ی"ایران"

ببین چگونه از انواعِ رنگ مفروش ست
زمین سبزِ شمال اش، به هدیه ی باران

پذیره های درختان وُ کوه وُ دشت وُ دمن
نظیرِ بسترِ "تالش"، پدیده ی "مریان"

شُکوه "انزلی" وُ چهره...

ای کشورم که خاک / سبزتوخانه ماست عشق تواعتبار / دلهای عاشق ماست دیوانه توایم و / این عاشقی شعورست دلدادگی میهن /زیباترین جنونست

هم ناله ی قطره های باران بودن
در پیکرِ زخمیِ وطن جان بودن
آنقدر که فکر می کنید آسان نیست !
سخت است در ایران شجریان بودن ...

چقدر شبیه آمریکا میمانم

و تو،همان ایرانی

هر روز حرف از تصاحبت میزنم

آخر سر هم هیچ غلطی نمیکنم...

چشمانش چنگیز بود و من ایرانی ویران...

لیلا قهرمانی آرمینا