متن بانو

بانو
زیادی زن نباش
زیادی زن بودن وادارت می کند به تاب آوری
که سیلی خور روزگار باشی
که سماجت کنی بر حسی غلط
که قربانی شوی...!
.
ساده نباش
صدرنگ که نه
لااقل ده رنگ باش!
آن دیروز بود که سادگی زیباترین رنگ بود
الان خطای بزرگیست
آغاز فرسودن...

بانو! پاییز که شد، دست های خسته ات را در جیبت پنهان کن و به دور از باید ها و آمدن ها، نبودن ها و رفتن ها، فارغ از تمام لحظه های بی شائبه ی روزگار غریبت؛ برای خودت؛ خاطره ای بساز!
بانو! پاییز که شد، اولین باران پاییزی که...

چه خوب می شد اگر در شریعتت بانو
جواب بوسه شبیه سلام، واجب بود

...
بی پرده وقتی داستان از عشق می خوانی
یادم می افتد "ویس فخرالدین گرگانی"

قابیل مرتد می شود در چشم آدم ها
وقتی اصول عاشقی را بد بفهمانی

من را بنوشان از لبان خود"عذاب النار"
لب های تو آیینه "آیات شیطانی"

عمری جهاد فی سبیل العشق را ساده
"لا...

تو و چشمهایت
من و دل.
با مست نگاهت،
خلع سلاحم بانو.

پریشان می کنی،
آهسته تر بانو
دلم با موى تو️
سِرِ دگر دارد.!

در علم نجوم باز تجدید شده
این مرتبه هم دچار تردید شده

بانو بِگذَر از جلوی شیخ محل
تا این که بر او حتم شود عید شده

بانو..
بانو..هزار مرتبه گفتم
بانو..بانو...بانو
بانو..هزار مرتبه گفتم
دریا ظهور می کند از چشم روبه رو
بانو...هزار مرتبه گفتم
از اولین ترانه باران
از اولین شکوفه لبخند
چشمی طلوع می کند از سمت ارزو
بانو..هزار مرتبه گفتم
گفتم تمام می شود این ابرهای سرد
گفتم تمام می شود این روز...

آفتابگردان خانه مان

روزهای ابری هم

باز می شود

بانو!

نسبتی با آفتاب داری؟

تو هستی و ضد نیست باید باشی
من صفر ولی تو بیست باید باشی
از دست به خون من خضابت پیداست
بانو تو دبیر زیست باید باشی

یا عاشق روزهای ماضی هستی
یا یکطرفه رفته به قاضی هستی
از بس که نکته سنجی بانو
انگار معلم ریاضی هستی

لبخند زنان به هر که جز من بودی
انگار که با من آه دشمن بودی
آنقدر که کارکشته هستی بانو
گویی که دبیر حرفه و فن بودی

تو بهترین هستی و عیبی در دلت نیست
من در کنارت وصله ای ناجور، بانو...

بانو! بگو که کافه ی دنجِ چشات کو؟
من خسته ام... نشونیِ اون کافه رو بگو!

چشم سیاهت روبه راهم کرده بانو
یعنی که بردی تو،ظلماتم الی، نور

مانند برفی، پاک و ساکت، تا که باریدی
کلّ مدارس در جهان تعطیل شد بانو...
.

زن عمو جان مهربانم
گرما بخش زندگی عموی عزیزم،بانوی زیبا
در روز تولدت آرزو میکنم شادتر و خوشبخت تر از همیشه باشی.تولدت مبارک

می‌گویند رفته‌ای بانو... اما دل دیوانه‌ام رفتنت را باور نمی‌کند... تو را می‌بینم هر روز... در سیمای دختری محجوب... در چادری سیاه‌تر از شب... نرفته ای... مگر نه؟

سفید چون اولین برف زمستانم
و سرد چون ایست زمین در دل بھمن
تو اوجی
من فرود...
دستانم خالی
خالی چون دستان فرشته ی نیکی در یلدای طولانی
و تو ھمه چیز را داری
مثل عزرائیل زمستان
چه بدبختم من
چه خوشبختی تو
تو بابانوئل ، من گوزن سورتمه ی...

بانوی روزهای زرد پاییزم!
بیا برویم زیر درخت بید
روسری ات را وا کن!
بگذار باد خیال کند بهار آمده است
به جهنم که از حسادت بمیرد
بید!

گلدان به گلدان
تو را بوئیده ام
اما هیچ گلی
عطر تو را لو نداد
خیابان به خیابان
آواره تو شدم
اما هیچ خیابانی
نشانی از تو
مسیر قدم هایم نکرد
آرزو به آرزو
تو را دعا کردم
اما خدا به آرزویم پا نداد
بانو!
در خواستن تو
من خسته...

امنیت یعنی
بانویت که دستت را می گیرد
صورتت را که میبوسد
بداند
ناب تر از دستهای تو
دستی نیست...

بانو بهار برای قامت تو سبز می شود پاییز از شرم نگاهت میریزد ️تابستان تب چادرت را دارد و زمستان از نبودنت یخ میزند

خسته ام بانو!
خوابم می آید
مثل ماهی گلی
که از تنگ بیرون پریده و
پلک هایش سنگین شده است!