متن دلنوشته

من رفتم
در ظهری داغ و تب آلود
آه ... نه !
پاییز بود
برگ ها خودکشی می کردند
تا درخت سر پا بماند
آسمان پر از بغض بود
کم می بارید
چشم های من اما بد جور بارانیست!
من رفتم
نگاهم به انتهای جاده
به تلنبار خاطره ها
خیره...

میدانی کی فهمیدم بی تو حتی نفس کشیدنم هم فراموشم میشود؟!
همان لحظه که چشم از تو برداشتم، هوا تمام شد...
همه جا شب شد...
ماه خاموش شد...
ستاره های دلم کور شد...

داشتم از پا در می آمدم برای دمی هوای تو...
برای ثانیه ای نور نگاه تو...
برای...

ﺑﻌﻀﯽ ﻭﻗﺖ ﻫﺎ
ﺑﻌﻀﯽ ﺁﺩﻣﻬﺎ ﺑﺪﻭﻥ ﺩﺭ ﺯﺩﻥ ﻭﺍﺭﺩ ﺯﻧﺪﮔﯿﺖ ﻣﯿﺸﻦ ...
ﺍﻭﻧﻘﺪﺭ ﺧﻮﺑﻦ ﮐﻪ ﭼﺸﻢ ﺑﺎﺯ ﻣﯿﮑﻨﯽ
ﻣﯽ ﺑﯿﻨﯽ ﯾﻪ ﻓﺼﻠﯽ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﮔﯿﺖ ﺷﺪﻥ ...
ﺑﺎﻫﺎﺕ ﺁﻓﺘﺎﺑﯽ ﻣﯿﺸﻦ ...
ﻫﺮ ﻭﻗﺖ ﻫﻢ ﺩﻟﺖ ﺍﺑﺮﯼ ﺷﺪ ﻭ ﮔﺮﻓﺖ
ﺩﻝ ﺍﻭﻧﻬﺎ ﻫﻢ ﻣﯿﮕﯿﺮﻩ ...
ﺑﺪﻭﻥ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺑﻔﻬﻤﯽ ﻓﻘﻂ ﺩﻭﺳﺸﻮﻥ ﺩﺍﺭﯼ ......

من این روزها حالش خوب نیست...
بیتابی میکند...بهانه ی تو را میگیرد
کاش قبل رفتنت گفته بودی چطور آرامش میکردی

سوغات جمعه ها
خاطرات خاک خورده، دردهای نهان و
شعر های بی مخاطب است....

اولین غم من آخرین نگاه برادرم بود..

دفتر زندگی هایمان به سرعت به آخر میرسد.
قدر با هم بودن هایمان را بدانیم.

نمیدانم چرا روز های پیش از کرونا را دیگر نمیتوانم به یاد بیاورم

دلت که گرفت
دیگر منت زمین را نکش...
راه آسمان همیشه باز است...
اگر هیچکس نیست خدا که هست...
.

مهم نیست چقدر میمانی؛
یک روز...
یک ماه...
یک سال...
"مهم کیفیت ماندن است"
بعضی ها در یک روز تمام دنیا را به تو هدیه می دهند
گاهی بعضی ها،یک عمر کنارت هستند اما جز درد،هیچ چیز برایت ندارند
و تا ته روحت را میخراشند
بعضی ها ناب هستند...
و...

.
همیشه برایم سوال است:
اگر قرار بود
روزی او را از دست بدهم
چرا خدا خواست
که دوستش داشته باشم

دلتنگ که باشی گاهی با کوچک ترین چیز میشکنی

حتی تشابه اسمی...

یادمه یه روز که ناراحت بودم
واسه اینکه بقیه ناراحت نشن،
تظاهر کردم خوشحالم...
اون روز شد دو روز،
شد یه هفته،یه ماه،یه سال
و عادت کردم...
.

اینکه دیر ازدواج کنی
یا ازدواج نکنی...
خیلی بهتره تا با یه آدم اشتباهی
ازدواج کنی
.

این روز ها بیشتر از آینده ی نیامده و فردای نشناخته از آدم هایی میترسم که درست نمی شناسمشان\آدم هایی که هنوز شرایط برای نشان دادن حس واقعی شان به تو پیش نیامده و پشت نقاب مهربانی بی منت خود پنهان شده اند ترسناک ترین و خطر ناک ترین موجودات...

این روز ها دلم می خواهد بر چسبی بزنم بر روی پیشانی ام و رویش خطاب به آدم ها بنویسم\حوالی من توقف ممنوع\ زیرا با بودنشان عذابم می دهند و با رفتار های سرد من عذاب می کشند همان بهتر که بروند کنار من ماندن صبر ایوب می خواهد....محدثه بخشی

این روز ها دیوانه وار دنبال مکانی میگردم که آرامشی بی حد و مرز داشته باشد و خودم باشم و خدای بالای سرم...جایی که دور باشم از هر چیز و هر کسی که با حرف هایش نگرانی آینده را به جانم می اندازد....محدثه بخشی

این روز ها به این فکر می کنم که چقدر حرف های نگفته دارم که پشت سکوتم پنهان شده و چقدر بغض دارم که پشت خنده هایم قایم شده اند و روزگار چه بی رحمانه رفتار می کند با آدم ها ....گهگاهی فکر میکنم که اگر خدا نبود من چطور...

گاهی باید چوب لای چرخ روزگار گذاشت تا بایستد و یا شاید باید چرخ روزگار را پنچر کنی که اینقدر تند نرود..تا بتوانی به گرد پاهایش برسی....محدثه بخشی

افکار منفی غارتگر ماهری ست زیرا اگر حضور داشته باشد خیلی سریع و آسان بی آنکه کسی متوجه شود شادی و خنده ی از ته دلت را از درون گاو صندوق قلبت می دزدد انگار که افکار منفی خیلی خوب رمز شادی را بلدند...

از من نرنج
نه مغرورم نه بی احساس
فقط خسته ام
خسته از اعتمادی بیجا ...
برای همین قفلی محکم بر دل زده ام !

شب هم بسر رسید و نگار من نرسید
عمری گذشت و کس بداد من نرسید
گویند که روز جمعه می آید او
جمعه و جمعه ها گذشت امام زمانه ام نرسید🌹

گاهی وقتا فراموش کن کجایی،
به کجا رسیدی و به کجا نرسیدی،
گاهی وقتا فقط زندگی کن...
یاد قول هایی که به خودت دادی نباش،
تو تلاشتو کردی اما نشد...
یه وقتایی جواب خودتو نده
هر چی پرسید:
چرا اینجای زندگی گیر کردی،
لبخند بزن و بگو کم نذاشتم اما...نشد...

.
هیچکس به من نگفت
ولی من به تو میگم:
برای بدست آوردن کسی که عاشقشی
بجنگ
حتی اگه برای بدست آوردنش
باید بمیری...