متن سرنوشت

باز هوای ابری تو تیره کرده آسمان خیالم را.چه لذتی داشت آبتنی در چشمان غزل گوی تو.شاید تو دلیل سردرد های ناهنگام من بودی،شاید هم من ساده دلی بودم که بی قایق دل به دریا زدم.گاهی دوست داشتن ها بهایی به قیمت جان دارد و گاه تبعید زجر آور دارد.فصل...

هرلحظه از تو دووورترم کرده سرنوشت
این روزگار نیست، قطار جهنم است


تک بیت از غزلی تازه

شخصیت انسان، سرنوشت اوست.

«ما زنده ایم که زندگی کنیم و زندگی زنده است که زین در دست قضا دهد و آن گونه که او می گوید زندگی کند.
سرنوشتی که خیلی وقت ها مسخر می شود و زین خودش را می دهد به دست خودمان،اما بسی موسم ها هم سرنوشت لامروت خودش زین...

بی تو من ماندم و این خانه و این سرنوشت
بی تو من دیگر نمیدانم چه باید گفت و چه باید نوشت

لطفاً جواب این سؤال را به من بدهید!
آیا انسان سرنوشت خودش را می تواند عوض کند؟

آدمیزاد سرنوشت را مقصر هرچیزی می داند درحالی که سرنوشت هرکس برگرفته از منش و شخصیت و احساسات اوست. چیزی ، غیرقابل تغییر است. سرنوشت چیزی نیست جز واژه ای باشکوه، برای بیان...

گاهی ماندن سخت می شود ...
ماندن در همان دنیای تکراری و امن ، اما بدون نقطهٔ اوجی ...
باید دل کند و سقوط کرد به پرتگاه زندگی ...
که گاهی سقوط بهتر از پرواز است ...
سرنوشت اتفاقی نیست ...
برای موفقیت باید ریسک سقوط و قبول کنی ......

آن لحظه
که شعر تولد می یافت
آن لحظه ناب از تو گفتن بود
صد بار طعنه ها را شنیده ام
باز اما
سرنوشتم
سرودن
بود

خواب دیدم از آسمان انار می بارد
سرنوشت دانه ها اما
یکسان نیست
برف در سکوت مینشیند
انار در خون ...
ما که دانه های دلمان پیدا بود

یاد تو می وزد ولی، بی خبرم ز جای تو
کز همه سوی می رسد، نکهت آشنای تو
غنچه طرف فزون کند، جامه ز تن برون کند
سر بکشد نسیم اگر، جرعه ای از هوای تو
عمر منی به مختصر، چون که ز من نبود اثر
زنده نمی شدم اگر،...

سرنوشت . . .


با من بگفت با این همه غم ها چه می کنی؟

من بر سرنوشت ناگزیر خویش سر نهاده ام


مصطفی ملکی

وقتی چترت خداست؛
بگذار ابر سرنوشت
هر چه می خواهد ببارد...

زندگی مانند بازی شطرنج است ؛ ما نقشه ای می ریزیم اما اجرای آن مشروط به حرکت هایی است که رقیب به دلخواه می کند ، این رقیب در زندگی سرنوشت است !


آرتور شوپنهاور

تا ته خط سرنوشت
پایبند به توام

من بیش از هرچیز اعتقاد دارم که آنچه سرنوشت ما را تعیین می کند شرایط زندگیمان نیست ، بلکه تصمیم های ماست ...


آنتونی رابینز
رویای سرنوشت

از یک جایی به بعد
از نگاه ها خسته شدم،
چشم هایم را بستم،
جنگیدم، زخم خوردم
اما هنوز هم نفس می کشم و
ایمان خواهم داشت که شاید
در روزهای روشن پیشِ رو
سرنوشت من
زندگی کردن باشد.

بی قراری ها تمام شد عشقم
و رویای ما به حقیقت پیوست،
قلبهای ما به هم پیوست و زندگی آغاز شد!

من به تو رسیدم در اوج آسمان عشق

این بود قصه ی من و تو و سرنوشت

تو آمدی و دنیا مال من شد

همه ی انتظار و دلتنگی...

زمستانی
ورق میخورد

تقویم سرنوشت

کاش میشد
آدمیزاد که به ته خط رسید،
مثل ساعت شنی برعکسش کرد
و فرصت دوباره به او داد!
کاش میشد پایان های تلخ راخط زد
و تمام داستان ها را با فصلی
خوش به اتمام رساند؛
کاش میشد فقط لحظه ای
قلم سرنوشت به دستان من می افتاد
تا...

نخستین مرد
که نخستین سیگار را دود کرد
بی شک
پیشگویی بوده
که سرنوشت پر حادثه ی مرا
بی کم و کاست
پیش بینی کرده بوده است...

ای کودک
در پستوی دلتنگیم خفته ام
تا که تصویرت را در ذهنم نقاشی کنم
لبخندها زده ام به سرنوشت تلخم
و عجباء که تنها لبخند اعجازم تو هستی کودکم
تو را من در آیات گلهای شقایق دیده ام
تو را من در اذان طلوع ستارگان دیده ام
فریادم خموش...

آس دل روی خشت باید نامید

خوشبختی سرنوشت باید نامید

ای وسوسه ی دو سیب با طعم عسل!

آغوش تو را بهشت باید نامید

زندگی منشوریست در حرکت دوار
که گاه صورتش سرخ و سفید است
و گاه سیاه و کبود....
خوشا روزی که صورت عروس پیشانی سفید زندگی خجل از محبت سرنوشت سرخ و سفید باشد
و امان از روزی که صورت خونبس بخت برگشته زندگی دردمند از دست سنگین سرنوشت سیاه و...

این روزا زندگیم به رنگین کمان میماند...
رنگین کمانی که در آن نه خبری از احمر و اخضر و ارزق و اصفر نگار ابر ها است و نه خبری از طراوت لبخند آسمان...
رنگ رنگین کمان زندگی من تاری روز هایم است که به سیاهی شب هامیماند...
سرخی چشمان خیس...