متن عشق

نم نمای بارون وقتی می باره من تمام وجودم پر از عشق میشه .. چترمو کنار گذاشتمو خودمو به کوچه پس کوچها سپردم این باران پر هیاهو هم انگار شوق خیس کردن لیلی مثل منو داشت منم خودمو به اون سپردم تا خیس شم ... و ذره ذره وجودم زیر...

قصه از عشق با دهان تو شنیدن ها دارد
آرامش آن بستر چشمان تو دیدن ها دارد

چه زیبا از دو طرف موی تو افتاده گلو
دست در دست تو در کوچه دویدن ها دارد

شراب هفت ساله از بوی تنت مست شد
سیب در دست تو احساس رسیدن ها...

کسی مثل تو که قلب مرا کرد ویران نکرد
انچه تو کردی با دلم چنگیز با ایران نکرد

خوش نشاندی داغ بر سینه ام دستت درست
باز هم چاره بر بیماری آن روح سرگردان نکرد

باغ ات آباد ای عروس حجله نامردمان
هیچ باغبانی میوه اش را این چنین ارزان...

از عطرِ بهار نارنج های حیاط مان،
نویدی از عشق می رسد!
به گمانم خوشبختی،
اینبار پشت در خانه ماست...

نشسته ام که بگویم از این هزاره ی عشق
از این زمان معاصر ، از این ستاره ی عشق

در این شکستن و بودن سکوت چاره اول
سکوت چاره ی دوم ، سکوت چاره ی عشق

دو استخاره بد آمد (خیال خال تو با خود)
فراموش شود این عشق ،...

یکی از بهترین معیارها برای سنجش عشق حقیقی، از روی میزان گذشت و بخششه. عاشق واقعى چیزى براى بدست آوردن نمیخواد و بى دریغ میبخشه و گذشت میکنه. در زندگی فقط عشقه که قدرت گذشت ها و بخشش هاى بزرگ رو به آدم میده. هیچ حسی به اندازه عشق، قدرت...

دختر که باشی از ابتدای تولد خوب یاد میگیری که چطور دلبری کنی و بزرگتر که شوی با عشق زندگی کردن را می آموزی...
دختر که باشی دچار میشوی به مهربانی و محبت
دختر بودن یعنی بلد بودن عشق!
دختر که باشی عاشقی و عاشق که باشی می توانی با...

می دانی هنگامی که چشم هایم، انبوه عشق زیبا را در تیله های مشکی رنگت جستجو کرد؛ قلبم به تکاپو افتاد و به عقلم فرمان آماده باش داد...
چه کس می دانست قلبم همدست چشمانم گشته و خود را عاشق و مرا در آتش عاشقانه ها می سوزاند؟
جانب انصاف...

لنگر بیانداز ...
در اسکله ی آغوشم
"تو" را ...
در جزر و مَد عشق
ساحل می شوم.

و انزلناه بر من عشق

شبی از دست چشمانت


هادی نجاری

خسته از نامردمی ها در مسیر روزگار
از نفس افتاده بودم عشق دستم را گرفت

دلم گرفته کنارت کمی قدم بزنم
دوباره تار دلم را به صوت بَم بزنم

دلم گرفته بگیرم دوباره دست تورا
وسرنوشت خودم را خودم رَقَم بزنم

نمیشود که فقط در خیال عاشق بود
چگونه وقت نبودت، زعشق دَم بزنم

عجیب نیست که از دوریت شبی اشکی
به دیده ام بِنِشانم...

ای حسرت جانکاه من ای عشق
ای درد من و آه من ای عشق

هم نیستی و هم همه جایی
دور از من و همراه من ای عشق

درمان نشود زخم غمت آه
ای خنجر دلخواه من ای عشق

از رنج تو آگاه نبودم
ای قصه ی ناگاه من ای...

قد کشیده اند
گیسوان من در عاشقانه هایت
تا که بی تاب کند تپش های قلب بی قرارت را
آن لحظه که در باد به رقص در می آیند
و عجولانه تیر عشق را بر قلبت روانه می سازند!
...
بهزاد غدیری شاعر کاشانی

همونطور ک داشت هیزم برای روشن کردن آتیش جمع میکرد سرشو آورد بالا و بم نگاهی انداخت و گفت؛ی کمکی هم ب من بدی بد نیستا...
چشامو تو کاسه چرخوندم و گفتم؛مگ تو ازم کمک خواستی؟!
هیزم هایی ک دستش بود رو ی گوشه جمع کرد و اومد سمتم،چن قدمیم...

عشق من و تو؟ ... آه
این هم حکایتی ست
اما، در این زمانه که درمانده هرکسی
از بهر نان شب،
دیگر برای عشق و حکایت
مجال نیست ...

𖣘☔️❦︎ من همون شهروندیم
که حاضره همه بهش شک
کنن و حذف بشه ولی طُ یِ
مافیا نبازی! :)

دیالوگ بدجنس ترین خوب من ♡•
نویسنده ریحانه غلامی (banafffsh)

به سیمایِ پُر از مهرت هزاران شور و شَر داری
نمی دانم خودت آیا از این نکته خبر داری

درون کوچه می آیی هزاران چشم دنبالت
برایِ دلبری هایت تو خود صدها هنر داری

به هنگامی که می خندی زِ شوقت شهر می خندد
که لبخندی به شیرینی چنان قند...

با چشم اشک آلود خود این غصه را سر می کنم
دل را به دریا می زنم دیوانه محشر می کنم

با چشم دل می خوانمت ای جان که جانانم تویی
با این دل دیوانه ام شب را منوّر می کنم

عاشق شدم با دیدنت بیمار آن خندیدنت
لبریزم از...

چه خوب دوست شده ام با گلها...

می دانم شب ها حسن یوسف
با محبوبه ی شب راز می گوید...

و اقاقی ناز و غمزه هایش را از نرگس های باغچه تقلید می کند
و لاله به جز قصه ی عشق نمی خواند
و از کاکتوس تنهاتر...
گل سرخ پژمرده...

عاشقم…..
اهل همین کوچه ی بن بست کناری ،
که تو از پنجره اش پای به قلب منِ دیوانه نهادی ،
تو کجا ؟
کوچه کجا ؟
پنجره ی باز کجا ؟
من کجا ؟
عشق کجا؟...

هرچه دوری کرده باشی عشق مثلِ بومرنگ

بی محابا می کند سویت کمانه بیشتر

دلم را، آفریدی ، غم چرا در آن نشاندی

چرا در خانه دل، عشق را در جان نشاندی

چه سود از دل،چه سود از عشق،جانانم تو هستی

نشاندی عشق را جانا، چرا هجران نشاندی

بادصبا

همه آدمها در گوشه ذهنشان با محبوبشان زیسته اند.!


متن از مبینافرزاد