متن غمگین

غم چشمان تو را می شنوم
که در آن غربت شب می شکنی

پرم از ضجه ی این شهر، بگو
نکند باز تو دلتنگِ منی؟

▫️شاعر: سیامک عشقعلی

🧠عقل میگوید:
بهار قرن جدید آغاز میشود...
اما وقتی که تو نباشی،
♥️قلب من پاییز دیگری است!

چشم هایم عقربه است
و ضربان قلبم ثانیه شمار
روزهایم ساعتی است که بدون حضورت
هرگز میزان نیست
وقتی سهم من از تو انتظار باشد
تمام ساعت های شهر
بدون عقربه اند
بیا که ساعت قرار
بی قرار حضور توست


مجید رفیع زاد

این نامه ی آخر من به توست که پشت اینه ی نگاهت به جا خواهم گذاشت
بعد از آن چمدانم را جمع میکنم ،
شکسته های پیله ی وجودم را برمیدارم و میروم
نمیدانم شاید هم خیلی وقت است خودِ پروانه ام از پیله ی شکسته اش رفته و خاکستر...

لباس فقر بر تن این دل بی قرار من
تجسم نگاه تو نیمه ی شب شکار من

کشیده فکر من تو را میان دفتر دلم
میان صفحه های آن عکس تو شاهکار من

کلید قفل این دلم میان دست تو ولی
شکسته ای تو قفل این خانه ی بردبار من...

هوای دلم تاریک می شود و باز هم به پیراهنت پناه می برم. قلب مُرده ی این پیراهن روایت گر تمام داستان ما از آغاز تا پایان و سینه ی فرسوده اش یادآور ثانیه به ثانیه ی خاطراتمان است.
تنها چیزی که از تو برایم به جا مانده همین است،...

من شک ندارم
که زیر چشم های سرمه مالیده اش
یا بهتر بگویم ، چشم های در سرمه غلتیده اش
نگاهی غمگین و نگران نهفته
که آرایشش نمیگذارد عمقش را بفهمی
ظاهرش را می بینی و میگویی:
عجب چشم هایی!!!!

شب شروع شد
و دگربار
من ماندم و داغ غم و شوق عشق تو

در انتظار آمدنت
لحظه هایم را کشتم !
اینک مرا
به قصاص محکوم کرده اند
غافل از اینکه
نمی دانند
من در لحظه هایی که
تو نبودی
هر لحظه جان می دادم


مجید رفیع زاد

جهانم تاریک است
دور از چشمانِ سیاه تو

متن:محمد پاک مهر

تو رفتی و قلم را با خودت بردی
و من ماندم
با یک دفتر خالی
و ذکر لب
که جانم کاش که بودی


مجید رفیع زاد

وقتشه با هم نباشم
عاشقی رو دیدم
بسه هرچی نرسیدیم

من وتو یه جاده بودیم
تویه راه بی نهایت
اما شب راهت وگم کرد
فکرت اینجا موند و سایه ت


همه چیم رفت تا بفهمم

عاشقی خیال . مفته
من و رد کن تا شاید
عشقت از سرم بیفته

پای...

دلتنگم...

دیروز آمده بود، با یک شاخه گل و با همان لبخندی که عاشقش بودم...

گریه کرد و گفت دوستت دارم...

گفت دلتنگ من است و بی من نمی تواند نفس بکشد...

همان حرفهایی را زد که می دانستم از ته دل می گوید...

دلم برایش تنگ شده بود، حسرت...

شب از نیمه که هیچ
از پسا نیمه هم گذشته و من
هنوز بیدارم...
چه بی اندازه دلتنگم امشب
و چقدر دامنه ی اندوهم، گستردگی دارد ...

صدای تیک تاک ساعت
همچون ناقوسِ بلندِ کلیسا
بر تمامِ وسعتِ سکوتِ شب، غلبه کرده
و من پُرَم از حجمِ سنگینِ نبودنش...

بس...

شانه ی احساس را بر سر تو می کشم
طعم خوش لحظه را ، با لب تو می چشم

مرغ دلم را ببین چگونه پر می زند ؟
خواب به چشمان من چگونه در می زند ؟

شعله ی شمع شبم دو چشم بیدار من
خواب که در می زند...

امشب ماه کدام آسمان شدی که من...بی مهتاب نگاهت...لالایی زنجره ها...بگوشم شیون تنهایی کوچه هاست...
تنهای تلخ...

ای تو آقا محرم دلها بیا
بی تو خون است این دل شیدا بیا

بی تو این دنیا شده زندان ما
بی تو خون می بارد از چشمان ما

همره موج غم دریا شدیم
کنج زندان بی کس و تنها شدیم

ای به عالم سایه ات بر سر بیا
می...

شب بود و شمع بود و من بودم و غم
شب رفت و شمع سوخت و من بودم و غم

دیگر میان شعرهایم
عطر سپید به مشامم نمی رسد !
صدای قدم هایت را نمی شنوم
فهمیدم که
میان عاشقانه هایم قدم نمی زنی
چون تو دیگر
بوی غزل می دهی
در حالیکه
من همیشه برایت
سپید می نوشتم


مجید رفیع زاد

هر شب
آرزوهایم را
بر روی پاهایم تکان می دهم !
بیدار شوند
بهانه ی تو را می گیرند
تویی که دیگر
برای من
نیستی


مجید رفیع زاد

- نامه ایی که هرگز خوانده نشد...

مهربانم!
مادامی که برایت می نویسم، روح و جسمم بر پیکره ی قلم می افتد و جانم را روانه ی جوهر می کند که من را برایت در این نامه زنده کند.
جزء به جزء خاطراتمان را به یاد دارم. در کنارت بودم،...

#دل تنگی

دلتنگ که می شوم، حس تک بیت های عاشقانه ای را دارم که دور ریخته شده اند؛ نمی دانم باید به کجا پناه ببرم.
زمزمه می شوم گوشه ی لب های عاشقانی که دیگر همراه یکدیگر نیستند.
نظیر شب های شاملو؛ به همان اندازه محزون...
اشک می شوم...

ای کاش شعر بودم
زمزمه ی لب هایت می شدم
یا اینکه اشک بودم
رفیق چشم هایت
ای کاش باد بودم
با موهای تو می رقصیدم
باران بودم
بر تو می باریدم
اینک اما در دل شب ها
منم با یاد تو تنها
و این ای کاش ها


مجید رفیع...

هوای چشمانم از *دوریت* ابریست...!!!