متن نگاه سرد

به تلخی میکند پاگیر با چشمان بس گیرا
چنین است عهد مهرویان شراب تلخ،شِکر گیرا

به انی میکشد لشکر , یمین مژگان یسار ابرو
به گرداگرد آن خندق زنخدان میکند گیرا

به گیسو صد کماندار و هدف چشمان رودرو
قراول دار فوج اش را نگاه سرد و بس گیرا

سپر...

رفتی؛ جدا کردی، از احساسم، نگاهت را؛
امّا، دلم قرص است؛ کآخر، بازمی‌گردی!

خانه ام ویرانه شد،
وقتی نگاهت به نگاه دگری دوخته شد.

من نگاه سرد ات را به جان نخریدم که گرمی نگاهت اسیر دیگری شود :)

گفتم بی تو چه باید بکنم
تاری از زلف سیاهش را داد
گفتم مونس شبهایم تویی
عکس رخ چو ماهش را داد
موقع رفتن به همه بوسه ای داد
وبه من نگاه سرد بی مهرش را داد
گفتم همه عمر می مانم به انتظار
رفت و انتظار سر راهش را...

گفتمش بی تو چه بایدکرد
تاری از زلف سیاهش را داد
گفتمش مونس شب هایم تویی
از دور نگاه سردو بی مهرش را داد
به همه بوسه ای داد و به من از دور دستی تکان دادو خاطرات تلخش را داد
گفتمش می نشینم همه عمرم را ب انتظار
رفت...

گفتمش بی تو چه بایدکرد
تاری از زلف سیاهش را داد
گفتمش مونس شب هایم تویی
از دور نگاه سردو بی مهرش را داد
به همه بوسه ای داد و به من از دور دستی تکان دادو خاطرات تلخش را داد
گفتمش می نشینم همه عمرم را ب انتظار
رفت...

روزگارم
صفحه ی شطرنج است
و من آن شاه عاشقی که
با هر نگاه سرد تو
کیش می شوم
این بار که آمدی
به مرگ تدریجی ام پایان بده
بگو دوستم نداری و
مرا مات کن


مجید رفیع زاد

درس خوبی داد
نگاه سرد
توهم می زد
قلبم
رها شد

نگاه سرد بی بی را فقط یک شاه می فهمد
غم چشمان یک زن را دلی آگاه می فهمد

تو در آغوش تنهایی و من افتاده از چشمت
همیشه سرنگونی را طناب چاه می فهمد

شبیه بغض زرتشتم میان دفتر نیچه
شرار سرخ آتش را گداز آه می فهمد

پُرم...

با هر نگاه سرد خودت می کُشی مرا
دیگر مرا تحملِ این جنگِ سرد نیست ..