متن هوای بارانی

هوای این غزل امشب عجیب طوفانی ست
ردیف وقافیه دلشوره و پریشانی ست


از این تلاطم دریای شور بیزارم
هوای شرجی چشمم زغصه بارانی ست


مرددّم که بمانم ویا ادامه دهم
به رفتنی که پر از باتلاق حیرانی ست


چقدر از تو شنیدم که وعده ها دادی
دروغ بود و...

دوباره در خاطره ای دور
زخم هایم جوانه می زنند
ریه ها پر می شود
از هجوم هوای کوچه ی احساس
آنجا که در ازدحام رقصیدن باد
باران نگاهم
بر تن لحظه ها موج می زد
و لب ها در عطش گلبرگ های یاس
حدیث تشنگی را
در گوش ابرها...

دلم هوای بارانی می خواهد عشق ورزیدن و ب نفس افتادن..

دلم هوای بارانی می خواهد شانه ب شانه قدم زدن و به نفس نفس افتادن
دلم دستان گرمت را می خواهد مهرورزیدن و ناز کردن..
دلم تو را می خواهد عشق ورزیدن و ب پرواز در آمدن
دلم بوسه می خواهد در آغوشت جان دادن و ب عشقت تسلیم شدن..

تو چه دانی که حال دل من...

بی تو چقدر بارانیست...

دلم هوای بارانی می خواهد
بوی هیزم و اتش

را
دلم خش خش برگ پاییزی می خواهد
بوی لبو و فتیر داغش

را
دلم پیراهن گلدارر ، می خواهد
بوی عشق مادر و‌ دست پر مهرش

را
دلم حوض پر از ماهی می خواهد
بوی سیب تازه و نارنج آبدارش...

دلم یه بغل خواست
ازونایی که بوی عطر تلخش
تو هوای بارونی نفستو بند میاره.

صدای خنده ی تو
شهر را، به هم می ریخت
هوای باغ دو چشمت،
اگر چه بارانی است .
حجت اله حبیبی

شب سردی ست هوای چشم من بارانی ست
تو در خوابی و شرح حال من پریشانی ست

ای ماه پیشانی ام بیا ببین ای دلبر بارانی ام
بی خبری از من و دل در پی سرگردانی ست

اشک از چشمان من جاری شده
دل اسیر درد بی یاری شده
بس که پیچیده هوای عطرتو
گونه ی خورشید گلناری شده
-اعظم کلیابی
-بانوی کاشانی

ای کاش کمی فکر بهاران باشیم
دلواپس حال گلعذاران باشیم

حالا که هوای شهرمان آلوده است
ای دوست بیا شبیه باران باشیم

تویی بهانه آن ابرها که می گریند

بیا که صاف شود این هوای بارانی

تویی
بهانه ی آن ابرها
که می گریند
بیا
که صاف شود
این هوای بارانی