متن چال گونه

چال گونه،خال لب،
ابرو کشیده،دست نرم
این همه ابزار قتاله
به یک جا لازم است؟

تاخت می زنم...
بوسه ای از چال گونه
با دوگوجه سبز

کنج لبهایت؛ بنوشیدم خدایی عالی است
طعم سرخی لبانت را چشیدم عالی است

لمس چال گونه ات با پشت ناخن گاه گاه
شهد شیرینت به دندانم گزیدم عالی است

در حریمت ؛ لرزش سیمین تن مستانه ات
عطرگیسویت بپیچد بر مشامم عالی است

کنج گرم بیکرانت تا کرانهای تن تب...

شادی را کنجِ دیوارِ
دلتنگی هایِ سالهایِ دورم
جا گذاشتم...
درست همانجایی
که از خنده ریسه می رفتی
و چالِ گونه هایت دلم را می لرزاند.

چال هاىِ گونه
خطرناکترین دام هاىِ جهانن ... با "احتیاط" لبخند بزنید ...! • فرزانه صد هزارى

روشنایی چشمانت
سیاهی دلم را چراغانی کرد

زیبایی لبخندت
غصه های دلم را یکباره ویرانه کرد

چالِ گونه هایت
تمام هستی ام را در خود جای کرد

ای وای؛ لشکر سیاه پوش موهایت
چه عاشقانه، قلب کوچک بی دفاع مرا،فتح کرد

خندید
چال گونه اش عمیق تر شد
و از شکوفه لبانش
اسفند به وجد آمد

چال گونه، خال لب، ابرو کمان، گیسو کمند
نیمه عریان پیرهن، کوتاه دامن ،وای من

نخند جانم،نخند!

آدم دست و پای دلش میان چال گونه ات میشکند

دلم یه دریا میخواد
یه جا که تو موج موهات
یه جا که میون چشمات
خودمو ببینم
بیا نکن تو دل دل
وسط یه قلب خوشگل
اسمتو رو قلب ساحل
میخوام بنویسم


چال رو گونت
لبخند دیوونت
عطری که هر شب از سرت میپیچه تو خونت
موهای خرماییت
چشای دریاییت...

تصویر دلخواه منی،،،، اقبال، یعنی تو
زیباترین تقدیرها ، در فال، یعنی تو

دل بسته ای بر آن خدای ناز، یعنی من
دل برده ای با، چشم های کال یعنی تو

تشریح تو، در قلب من پیوسته این بوده
ممنوعه ی عاشقترین خوشحال، یعنی تو

سال نکو، تنها کنار تو...

لبت از جنس شهد ِ پرتقال است
شراب بوسه ات نم نم حلال است

به زندانم کشد وقتی ببینم
ترنج گونه هایت را که چال است

تو وقتی با رقیبم جور باشی
دلم در ورطه ی جنگ وجدال است

تو ای لیلاترین لیلای شعرم
نمیدانی که مجنون راچه حال است...

از چاله به چاه گونه ات افتادم موهای فر تو میدهد بر بادم

ای دلبر ابرو قجر من یک عمر پای تو تمام هستیم را دادم

تو سیاه چاله ی گونت دل من حبس شد

- نخند جانم...
نخند... آدم دست و پایِ دلش میانِ چالِ گونه ات میشکند... تو نخند...
میترسم نقاش ها لبخندت را نقاشی کنند... عکاس ها لبخندت را ثبت کنند...
شاعرها از لبخندت غزل بگویند... نویسنده ها کتابت کنند... بعد منِ دست و پا شکسته چطور با یک شهر رو به...

خندیدی و چالِ
گونه ات پیدا شد
گفتی که برای
بوسه ات آزادم
لب های تو را
هدف گرفتم دیدم
ازچاله در آمدم
به چاه اُفتادم ...!!!
.

وقتی میپرسی چرا از بین میلیون ها نفر عاشق تو شده ام
دوست دارم فریاد بزنم رو به همان میلیون ها نفر و به همه بگویم
من دلم را به موهای خرمایی اش باخته ام ... به چشمهایش
به آن ابروهای کشیده اش
به چال روی گونه اش
به خنده...

نمیشد نگه دارمش تو قفس
شبیه فرشته دو تا بال داشت
می خواستم بگم عاشقش نیستم
نمیشد آخه گونه هاش چال داشت

تمامِ شهر را هم که قدم بزنم
باز به بازوهایت محتاجم
به یک بغلت که درد را به فراموشی بسپارد
خیلی می خواهمت...
آن قدر که لب خشکیده آب را
خیلی می خواهمت...
آن قدر که پرنده پرواز را
هر صبح با سلامِ تو آغاز می شود
و چه شیرین...

وقتی میپرسی چرا از بین میلیون ها نفر عاشق تو شده ام
دوست دارم فریاد بزنم رو به همان میلیون ها نفر و به همه بگویم
من دلم را به موهای خرمایی اش باخته ام ... به چشمهایش
به آن ابروهای کشیده اش
به چال روی گونه اش به خنده...

برای جنون مجنون
یک خال لب لیلی کافی بود
اما تو هر دو را داری
هم خال لب هم چال گونه

گاهی به دل گویم
بیا و از عشق بگذر
گوید تو
لبخندش
گیسوانش
سرخی لبانش
چال گونه اش
چشمان زیبایش
فراموش کن
تا بگذرم من از عشق

چال گونه ات،
عمق عشق من است
وقتی که خنده بر لبانت می نشیند.

تمامِ شهر را هم که قدم بزنم
باز به بازوهایت محتاجم
به یک بغلت که درد را به فراموشی بسپارد
خیلی میخواهمت ...
آن قدر که لب خشکیده آب را
خیلی میخواهمت ...
آن قدر که پرنده پرواز را
هر صبح با سلامِ تو آغاز میشود
و چه شیرین است...