متن کوتاه چشم

مستم زدو چشم نیمه مستش

وز پای در آمدم ز دستش

نه مرا خواب به چشم و نه مرا دل در دست

چشم و دل هر دو به رخسار تو آشفته و مست

حدیث چشم مگو با جماعت کوران

امشب از پیش من شیفته دل دور مرو

نور چشم منی، ای چشم مرا نور،مرو

چشم و ابرو و رخ یار چه زیباست ولی
من گرفتار لب و فتنه ی یک خال شدم

چو ز چهره برگشایی تو نقاب، عقل گوید
قلم است و نرگس و گل نه دهان و چشم و بینی

وقتی که چای چشم پر رنگ تو دم باشد
مردی که پیشت می نشیند خسته تر بهتر

خسته از هر آن چه ناپاک است بر روی زمین
چشم را مهمان کنم بر دیدن دلهای پاک

گفتی از خاطره ها، اشک من از چشم چکید
سنگ در کوزه نینداز که سرریز شود...

در شهر ما چشم ها عاشق می شوند، اما
ریه ها تاوانش را پس می دهند...

پرسید زاهد: معتقد هستی به محشر ؟
گفتم که آری، چشم های محشری داشت..

می خواستم بگویمش اما گریستم
آری، همیشه بار زبان را کشید چشم

نگاهت میکنم خاموش و خاموشی زبان دارد
زبان عاشقان چشم است و چشم از دل نشان دارد

بی گناه قلبم
چشم نداشت
اما چه داغ ها
که ندید

پیش چشم همه از خویش یلی ساخته‌ام
پیش چشمان تو اما سپر انداخته‌ام

کاشکی محکوم
اغوشت شوم
شاید که تو
باورت گردد
که من زندانی
چشم توام ....

دوست داشتن را در چشمی بجوی
که حتی وقتی بسته است ،
رویای تو را ببیند ...

خودتون رو از چشم
کسی که دوستتون داره نندازین..‌.
بعدش هر چقدر هم تلاش کنین
این یه قلم برگشتنی نیست..

دنیای بی او
نه چشم لازم دارد
نه پنجره

وقت رفتن چشم در چشم عزیزانت بدوز
فک کن با خود که شاید این نگاه آخریست

وقتی که چشم لال و زبان، کور و کر شود
زخم آن زمان زبان به سخن باز می‌کند...

بعضی ها گریه نمی کنند اما
از چشم هایشان معلوم است
که اشکی به بزرگی یک سکوت،
گوشه ی چشمشان به کمین نشسته..

تانگاهم بکنی
از هیجان خواهم مرد
آنکه با چشم خود آدم بکشد
قاتل نیست ...؟!

ماه کامل شده ای چشم حسودانت کور
آنچه خوبان همه دارند تو یکجا داری